Κοίτα όμως, προλεταριακά δεν ορίζεται η έννοια της μειονότητας. Το 3 δλδ, είναι ουσιαστικά η μη συνειδητοποίηση του προλεταριακού ρόλου, κάτι που είναι αρκετά κεντρικό. Ακόμα πιο κεντρικό, κι εδω θέλω την προσοχή ιδίως σταμ κι έτσι, και όχι σχολιάκια κυπροειδη, είναι ότι στα πλαίσια της ίδιας της αστοκεντρικής ευρώπης οι μειονότητες ελευθερώνονται από τα "φαντάσματα", έρχονται δηλαδή πιο κοντά στην προαναφερθείσα συνειδητοποίηση. Η διαχείρηση αυτής της πραγματικότητας έρχεται στα χέρια των κοινωνικών συνδικαλιστικών και πολιτικών φορέων. Και έτσι στη θράκη υπάρχουν κάθε είδους μουσουλμάνοι, τουρκοί σεκουλαριστές και μετριοπαθείς ή όχι ισλααμιστές, πομάκοι στα πρόθυρα τουρκοποίησης και εδώ ανοίγει κι άλλο ένα παράδοξο, και πολλοί άλλοι.
Αν τώρα ο εθνικισμός του καθενός συγκρούεται με την εξωκοινωβουλευτικής σύλληψης κομμουνιστική και όχι αναρχική διεθνιστική διάθεση, ας διαβάσει το ανοιχτό γράμμα του Ζαχαριάδη και ας τραγουδίσουμε όλοι μαζι για τον πατερούλη.