Άσυλο, ξύλο, αλητείες

[atom_smasher]

αυτο απλα ηταν αποτυχημενο πεσιμο.

[carheart]

Όχι, το εκτρέπεις πάλι. Δεν μίλησα για "βλάκες", μίλησα για κατοίκους, ίδιους με τους γονείς σου, τους γείτονές σου, τους φίλους σου και σένα και μένα. Με υπαρκτά προβλήματα που δεν υπάρχουν απλά επειδή κάποιοι είναι "βλάκες" και δεν βλέπουν το "αυτονόητο". Με ρώτησες τι είναι φασίστας. Τι είναι αυτονόητο; Τι είναι βλακεία; Αν δείς πακιστανούς να παίζουν χατζαριές στην βικτώρια και τρομοκρατημένους περιπτεράδες να βγαίνουν με γκάνια ποιό είναι το αυτονόητο και ποιός ο βλάκας; Κι αν δεν έχεις απάντηση, ποιός πρέπει να έχει; Πόσο αναξιοπρεπής, κύρια, πόσο ανούσια είναι όλη αυτή η καταιγίδα απο "δεν υπάρχει νόημα", απο "όλοι βλάκες είναι". Πόσο κοντά είναι στην γνήσια βλακεία που σιχαίνεσαι, στην εύκολη αποχή, στα μεσημεριανάδικα, στην κουλτούρα του αμέτοχου. Αν εσύ θεωρείς ότι κάνεις μέτωπο ενάντια στην βλακεία, για μένα, on topic, το μέτωπο είναι ενάντια στον μεγαλύτερο σύμμαχο του φασισμού, σε όλους αυτούς που παρακολουθούν αμέτοχα τη μάχη. Απο απαλό ζήτημα αισθητικής μέχρι χοντρά ζητήματα καθημερινών αναγκών, οι ψόφιοι φταίνε. Φταίνε για το κράτος, για τους μπάτσοι, για το hangover, για τα κονδυλώματα, για τις εξεταστικές, για το αδερφίστικο dnb και για το γαμώσκυλο στο μπαλκόνι που κλαίει στη ζέστη. Αυτά, σπάω κι εγώ.

Έχεις δίκιο πολύ, αλλά το ανέκαθεν πρόβλημα τέτοιων (bold) πανάσχημων καταστάσεων είναι η λογική σειρά εκείνη των γεγονότων που οδήγησαν το πράγμα εκεί. Η φτώχεια στην χώρα του πακιστανού, που τον ανάγκασαν να γίνει μετανάστης, οι απαράδεκτες συνθήκες που προσφέρθηκαν απλόχερα εδώ και τον ώθησαν στην παρανομία, η φτώχεια του περιπτερά που δεν θέλει να χάσει τα λίγα που έχει, η φτώχεια στην ελλάδα που ανάγκασε τους κατοίκους αγίου παντελεήμονα να είναι κάτοικοι αγίου παντελεήμονα και όχι κάτοικοι δροσιάς και τις κυριακές να τρώμε πεινιριλί και ο πατέρας να λέει ιστορίες και τα παιδιά στην αγκαλιά να ακούν. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή του πανικού δεν θα κάτσω σε μια γωνίτσα εκεί να δείχνω ποιός φταίει, το μόνο που θα κάνω θα είναι να προστατευτώ, όπως κάνει ο περιπτεράς, η μάνα με τα παιδιά, οι πακιστανοί, όλοι. Έχεις πολιτικά συστήματα που συντηρούν τέτοιες καταστάσεις, και ξέρεις πως εκεί είναι το πρόβλημα, σε βαθύτερα πλαίσια αυτά πρέπει να πολεμάς. Αυτό είναι το αυτονόητο. Όπως σε μια πορεία δεν θα μείνεις στον καθυστερημένο μπάτσο με το δακρυγόνο, αλλά θα δεις παραπέρα, έτσι και εδώ δεν θα μείνεις στην εικόνα του πάκη με τον πέρη, θα δεις γιατί φτάσαμε ως εδώ. Και φτάσαμε ως εδώ, διότι κάποιοι Νέες Δημοκρατίες και Πασόκς και είναι και κάτοικοι αγίου παντελεήμονα αυτοί, και περιπτεράδες και όλοι, στις σχολές, στις καφετέριες στο Μαρούσι, στο συντονιστικό αντικυθήρων, παντού, αυτοί οι "οι αλβανοί μας τρώνε τις δουλειές, καλά τα λέει ο Καρατζαφέρης", οι "τρόνε τα πλούτοι μας οι ποληεθνικές", οι όλοι αυτοί που βαριέμαι να τους ξαναπώ. Αυτοί που πάνε δεκαπέντε σε έναν. Αυτός που πάει ένας σε δεκαπέντε. Αυτοί είναι οι βλάκες, και είναι γενναία μερίδα πληθυσμού. Και είναι και σε τεράστιο ποσοστό η ρίζα των στραβών πραγμάτων εκεί έξω.

edit : και αυτή η εύκολη αποχή, είναι τόσο κοντά στον εύκολο αγώνα. Συνοπτικά.

[attila]

αυτο απλα ηταν αποτυχημενο πεσιμο.

μια χαρα σχεδιασμενο ητανε αλλα τους πηραμε πρεφα και γινανε λαγοι

[Legend_of_Darkness]

Carheart δεν σε καταλαβαίνω.Τι προτείνεις εν τέλει?

[animae]

Carheart δεν σε καταλαβαίνω.Τι προτείνεις εν τέλει?

Να επηρεασεις κόσμο, άι γκιεςς.

[asimoulis]

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή του πανικού δεν θα κάτσω σε μια γωνίτσα εκεί να δείχνω ποιός φταίει

Αυτοί είναι οι βλάκες, και είναι γενναία μερίδα πληθυσμού. Και είναι και σε τεράστιο ποσοστό η ρίζα των στραβών πραγμάτων εκεί έξω.

και τέλοσπάντων καλά το ξεκίνησες που λες δεν φταίει ο κόσμος αλλά το σύστημα αλλά στο δεύτερο μισό ποστ δεν άντεξες και τους έβρισες πάλι τους καημένους αυτό θέλω να πω νο οφένς.

[attila]

αυτοί οι "οι αλβανοί μας τρώνε τις δουλειές, καλά τα λέει ο Καρατζαφέρης", οι "τρόνε τα πλούτοι μας οι ποληεθνικές"

ανθρωποι με τη στοιχειωδη νοημοσυνη μπορουν να καταλαβουν ποια αποψη ειναι σωστη και να μην τα εξισωνουν ολα

[pitchfork]

εδιτ - μονό ποστ

[Helm]

Ρε ωραίο θρεντ. Δεν θα τοποθετηθώ πολύ στο ζήτημα το ίδιο, οι δικές μου (αυτοσχέδιες συνήθως, δεν είμαι πολιτικά πολύ διαυγής) θέσεις έχουν ήδη εκφραστεί νωρίτερα και καλλίτερα μέσα από την ρητορική άλλων χρηστών. Μια ψυχαναλυτική παρατήρηση μόνο στην φρασεολογία περί της βίας, και συγνώμη προκαταβολικά για το πλάτιασμα, δεν το έχω το 'συνοπτικό νόημα' σαν ικανότητα, δεν υπήρξα φοιτητής να χρειαστεί ποτέ να μιλήσω σε συνέλευση επί πίεση χρόνου να εκπαιδευτώ!!!

Όταν κάποιων τον χτυπάνε ίσως οδηγεί σε μόνιμη αναπηρία ή θάνατο. Στους περισσοτέρους σε αυτό το θρεντ τέτοιο πράγμα δεν έχει συμβεί και ελπίζω να μην συμβεί ποτέ, δεν το λέω φάση Ένας Αλλά Λύκος, εγώ-ξέρω-τι-σημαίνει-πόνος... σοβαρά, έχουν να με χτυπήσουν 5 χρόνια, φτιάξαμε συμμετοχικές κοινωνίες για να αποφύγουμε αυτές τις εμπειρίες, δεν υπάρχει ντροπή στο να το παραδεχτούμε. Αυτό το οποίο θέλω να τονίσω είναι το λεξιλόγιο περί της βίας όπως εκφράστηκε σε αυτό το θρεντ. 'Ξύλο', 'μπερντάχι', 'φάπες' κλπ. Οι περισσότεροι από εμάς ανατρέχουμε σε Θεάσεις λυκειακές για να διαμεσολαβήσουμε την πραγματικότητα της βίας, ενώ αυτό το οποίο συμβαίνει στην πραγματικότητα υπερβαίνει χυδαία αυτά τα μοντέλα. Στο γυμνάσιο άντε νάσπαγες και κάνα δόντι/χάσεις την γκόμενα, 2 μέρες μετά είσαι οκ, έμαθες το μάθημά σου/έδωσες ένα μάθημα κλπ αυτά τα εφηβικά. Ακόμα και η οπαδική βια στο ποδόσφαιρο φαίνεται να έχει κάποιους σιωπηλούς κανόνες περί του "πόσο-δέρνουμε-ε?" που δεν βοηθάνε στο να περιγράψουν καταστάσεις πραγματικής σύγκρουσης, αλλά αυτές είναι οι κοντινότερες εμπειρίες μας. Κάνουν κακό στην διαμόρφωση ιδεολογίας περί της ταξικής πάλης (σύμπτωμα της οποίας είναι να δέρνουν φασιστές μετανάστες) αυτά τα σημεία αναφοράς.

Δεν ασχολούμαι συχνά με την σχετική εγκυρότητα των λεγομένων των συνομιλητών μου όσο με το να ερμηνεύσω την μενταλιτε που τους οδηγεί να τοποθετούνται. Οπότε βλέπω σε αυτό το θρεντ αρκετούς που όταν σκέφτονται βία φοβούνται, τσιτώνουν αλλά ερεθίζονται κιόλας (που το βρίσκω σύνηθες, ειδικά σε 20τοσο χρονών άνδρες) και ενώ προσπαθούν να διαμεσολαβήσουν αυτά τα αισθήματα, τρέχουν να τοποθετηθούν και πολιτικά, που είναι γενικά μια 'ψυχρή' λειτουργική και έτσι οφείλει (δεν είναι τυχαίο ότι το πιο διαυγές ποστ από την πλευρά 'δερνω' στο θρεντ είναι του ικονοκλαστ). Οπότε έχουμε εκφράσεις γυμνασιακές και σε φάσεις κάπως κωμικά US Power "Εκεί στον δρόμο, που Οι πολεμιστές συγκρούονται, δείξε μου με τι πολεμάς" που είναι το τουλάχιστο δύσχρηστες στην διαλεύκανση της κοινωνικής βίας και της ιδεολογίας της. Δεν το λέω σε φάση να κοροϊδέψω καθόλου, το κάνω και εγώ υποθέτω αρκετά αυτό (ακούω και πολύ Χεβι Μεταλ), η βία είναι περίεργο πράγμα να αναφέρεται σε ομάδες 'πολιτισμένων'. Βγαίνουν εσωτερικές φαντασιώσεις που ο μόνος -ασφαλής- τρόπος ικανοποίησής τους είναι να εκφράζονται και να συμφωνούν οι άλλοι μαζί μας και να υπάρξει ένα αμοιβαίο κάπως αυνανιστικό πράγμα "ναι ναι, θα τους δείρουμε τους φασιστές άμα λάχει, αδέρφια, είμαστε δυνατοί". Έτσι περίπου συναρθρώνονται αρχικά και αυτοί που καταλήγουν χρυσαυγήτες, το έχουμε μέσα μας όλοι το ένστικτο. Αυτό το 'φαντασιακό' mode είναι χρήσιμο και πριμοδοτείται από τους φασιστοπατεράδες επειδή έτσι τα θέλουν τα στρατεύματα, αλλά εμείς (όλοι οι μη-φασιστές) δεν έχουμε χώρο για τις ίδιες πολυτέλειες-στις-εκπτώσεις, μην το κάνετε. Δεν αποδίδεται έτσι η θηριωδία της βίας στην έκταση που της αρμόζει. Οι εδώ πρόμαχοι ότι οι φασιστές αξίζουν πολύ 'ξύλο', να καταλαβαίνουν ότι αυτό που λένε είναι ότι "σε ανθρώπους ιδεολογικά αντιθέτους με εμένα/συχνά εγκληματίες αξίζει πιθανή αναπηρία ή και θάνατος" και ότι οφείλουν να παραδεχτούν κάποια στιγμή ότι δεν είναι προετοιμασμένοι, σαν άνθρωποι να αντιμετωπίσουν την πραγμάτωση τέτοιας πρόθεσης, εκτός αν έχουν τρομακτικές ψυχολογικές ζημιές. Πολλοί φασιστές είναι τελείως σπασμένοι άνθρωποι, δεν χρειάζεται να τους συναγωνίζεστε σε θηριωδία, όχι τίποτε άλλο θα χάσετε κιόλας αυτοί ξεκινάνε νωρίς με την ψυχολογική και σωματική καταπόνηση. Παραδοχές: δεν είναι οι άνθρωποι σκουλήκια, ότι σκατά και να πιστεύουν. Άλλο το ρεφλέξ της άμυνας όταν σου επιτίθενται, άλλο η οργάνωση για χτύπημα στους αλλόθρησκους. Το δεύτερο είναι το σύστημα το ίδιο, ο υποτιθέμενος εχθρός. Ο απανθρωπισμός του αντιθέτου. Ο Κόναν δεν ταιριάζει στους ανθρώπους που ελπίζουν σε κάποια ευτυχία και αυτό δεν είναι ντροπή, είναι καλό.

Οι εδώ εκφραστές της μη-βιας δεν έχουν την ίδια ευκολία στο να φιλτράρουν την πραγματικότητα τους μέσα από τα εφηβικά σύμβολα του νόμου του δυνατού, της ομάδας κυνηγών που πολεμάνε για να ζήσουν κλπ για όποιων λόγο (ίσως δεν άκουγαν αρκετό Χεβι Μεταλ!) και δεν πρόκειται να τους προσεγγίσετε με την ανάπτυξη απλώς της σχετικής ρητορικής ξανά και ξανά "γιατί αξίζει να δέρνουμε μερικές φορές". Εξ' ου και οι κύκλοι της συζήτησης.

Η απλοχέρη εφαρμογή μιας θολής και θεωρητικής βίας στο όνομα του σωστού μας και του δίκαιου μας είναι πολύ μακρινή από μια πραγματικότητα στην οποία απαιτείται η επίθεση που την φέρει σε πέρας. Επειδή λοιπόν οι αριστεροί, αναρχικοί κλπ έχουν υποχρεώσεις απέναντι στον άνθρωπο (ενώ οι φασιστές όχι) και πρωτίστως στον εαυτό τους ως τέτοιων και στον ψυχισμό τους, μην παίζουμε με την βία τόσο αβασάνιστα. Το γυμνάσιο τελείωσε, ο φασίστας και ο μετανάστης στον δρόμο δεν 'παίζουνε μπουνιές', κάποιον τον σκοτώνουν, και κάποιος είναι δολοφόνος και η διευθέτηση αυτών των ζητημάτων οφείλει να είναι πολιτική, όχι ενστικτώδης και αντανακλαστική. Όταν με δικαιολογία αυτού κάποιοι όντως 'παίζουνε μπουνιές' δεν διευθετούν πολιτικά ζητήματα αλλά επιφάσεις και φαντασιώσεις, που βλάπτουν και τον πολιτικό αγώνα. Οπότε ενώ η βια είναι αναγκαιότητα συχνά, οι αριστερή πλευρά οφείλει την πρόληψη και την άμυνα. Πάντα παίζει μεγαλύτερη χασούρα έτσι, αλλά το κέρδος είναι ιδεολογικό και ψυχικό και με αυτά τρέφεται όχι η αριστερά εν γένει αλλά σίγουρα η όποια αριστερά έχει ακόμα νόημα - αυτή δηλαδή που θα έκανε και τον Amnesiac να κατεβεί στην πορεία. Κανείς αριστερός δεν θέλει να το ακούει αυτό, αλλά ίσως τελικά η χρηστικότητα της αριστεράς δεν είναι να αλλάξει τον κόσμο αντιδραστικά εδώ-και-τώρα αλλά να υπάρχει σαν συνισταμένη σε ένα δυναμικό σύστημα, να λειτουργεί σαν κόμβος διαμεσολάβησης της πολιτικής θέλησης ενός τμήματος μιας κοινωνίας. Η 'εξάλειψη του φασισμού' δεν είναι στο ρόστερ. Η κοινωνία θα εξαλείψει τον φασισμό η ίδια όταν δεν θα της χρειάζεται πια. Συμπτωματική βια δεν είναι το μέγιστο ζήτημα.

[animae]

Μαλάκα μου, φαντάσματα ζομπιθρεντ


Το ρεζουμε της τελευταίας παραγράφου, ωραίος.

[carheart]

Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με τον Helm στην ψυχολογική προέλευση της βίας. Έχω μια απορία όμως. Καταλήξαμε (όχι συνοπτικά!) πως όταν οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες μιας χώρας είναι κακές, δηλαδή όταν οι δεξιές τακτικές δουλεύουν ρολόι, τότε πολύς κόσμος βρίσκει διέξοδο στην ακροδεξιά. Οι λεγόμενες "προϋποθέσεις" για να ευδοκιμήσουν τέτοιες καταστάσεις. Ακροδεξιοί πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν, αναφέρομαι στην κάποια_μεγαλύτερη μαζικότητα. Όταν λοιπόν ο κόσμος πέρα από τα δεκάδες κοινωνικά και οικονομικά του προβλήματα, έχει να αντιμετωπίσει το δίλλημα του τι θέση πρέπει να πάρει σε ένα αγώνα που δεν είναι δικός του, αλλιώς προωθεί/πολεμάει το σύστημα, δεν θα ήταν συνετό να εντοπίσουμε αν είναι όντως ουτοπικός ο τρόπος εξάλειψης τέτοιων καταστάσεων από τα λαϊκά στρώματα; Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Αυτό που είπες για την αριστερά με εκφράζει, ένας μόνιμος διαμεσολαβητικός κόμβος. Επαγωγικά, σε κάθε εφικτό πολιτικό σύστημα, η αναρχία θα είναι ένας αντίπαλος. Και σε κάθε πτώση ενός εφικτού πολιτικού συστήματος (ανεξαρτήτου χρώματος), θα αναπτύσσεται ο φασισμός επειδή έτσι.

Τι πάμε να νικήσουμε ακριβώς; Και πως; Μπορούμε αλήθεια; Αφήνω τα ξύλα στην άκρη, δεν είμαστε μικρά παιδιά.

[animae]

Τι πάμε να νικήσουμε ακριβώς; Και πως; Μπορούμε αλήθεια; Αφήνω τα ξύλα στην άκρη, δεν είμαστε μικρά παιδιά.

Τι να νικήσουμε? Χμ, γενικά δύσκολο ερώτημα. Υποθέτω μάλλον τον εγωισμό και την μισαλλοδοξία του κάθε ανθρώπου, που μέσω διαφορων συμπεριφορών, θέλει να βρει την ταυτοτητά του. Το τρικ του εθνικισμού και του φανατισμού πιάνει πολύ εύκολα σε τέτοιες περιόδους όπως και συ είπες. Το να μπορέσεις να καταπολεμήσεις ουσιαστικά τετοιου είδους φρονήματα, μάλλον είναι δύσκολο και αν τέλει το καταφέρεις, μάλλον μιλάμε πλέον για ανατροπή του συγκεκριμένου πολιτικοοικονομικού συστήματος. Βέβαια αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο, γιατί πες ότι καταφέρνεις την πλειοψηφία να δεχτεί τον μετανάστη ως οντότητα μεσα στην "κοινωνία του",άντε να του αλλάξεις τα μυαλά στο θέμα ιδιοκτησία. Άλλο θέμα αυτό βέβαια, οπότε αστο στην άκρη.

Πως μπορούμε? Με την κλασσική κλισέ απάντηση.Παιδεία. Που δεν θα σε μαθαίνει από μικρό ότι όταν φτάσεις στην 3η λυκείου έχεις να ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙΣ τα υπολοιπα παιδάκια, για να μπορέσεις να μπεις σε μια σχολή, αλλά να σου λέει ότι απλά πρέπει να μαθεις. 'Οταν από μικρή ηλικία έχεις τέτοια πρότυπα και τέτοιους στόχους, πως ακριβώς μπορείς να κινηθείς σε άλλα ιδεολογικά χωράφια αργότερα? Όταν είσαι σε μια κοινωνία όπου το να πείς τις λέξεις κομμουνισμός και αριστερός, είναι σαν να ρίχνεις χριστοπαναγίες, προφανώς και είναι έλλειψη παιδείας. Γιατί η ΠΑΙΔΕΙΑ σου δίνει την δυνατότητα της κριτικής σκέψης, ώστε να μπορείς να δείς τι σκατά λέει ο καθένας και να τα αξιολογείς καλύτερα.

Ε μου φαίνεται προφανές ότι αυτομάτως κάποιος με συνολική παιδεία και νοημοσύνη, θα απορρίψει ακροδεξιές αντιλήψεις ε.

[enitharmon]

Ε μου φαίνεται προφανές ότι αυτομάτως κάποιος με συνολική παιδεία και νοημοσύνη, θα απορρίψει ακροδεξιές αντιλήψεις ε.

αυτο δεν ισχυει. αυτος δε θα βγει στο δρομο να δερνει μεταναστες, αλλα μια χαρα θα υποστηριζει τις πραξεις τους

[animae]

Ε μου φαίνεται προφανές ότι αυτομάτως κάποιος με συνολική παιδεία και νοημοσύνη, θα απορρίψει ακροδεξιές αντιλήψεις ε.

αυτο δεν ισχυει. αυτος δε θα βγει στο δρομο να δερνει μεταναστες, αλλα μια χαρα θα υποστηριζει τις πραξεις τους

Όταν θα αποκτήσουμε μια 1βαθμια και 2βαθμια εκπαίδευση, που δεν θα σε προτρέπει στον ανταγωνισμό, στην εξύψωση του εθνικού αισθήματος είς βάρος των άλλων και εν τέλει θα έχει γίνει πιο ανθρωποκεντρική, παρά συλλογή "γνώσεων" χωρίς τίποτα περισσότερο, ε πιστεύω ότι τέτοιες ιδέες σιγά σιγά θα σταματήσουν να έχουν κοινό.

Σκέψου πχ, να μην μαθαίναμε για τους κακούς τους Τούρκους που δεν μας άφηναν να έχουν σχολεία (λολ-από την άλλη βέβαια καλό είναι να γνωρίζεις μερικά πράγματα για την ιστορία της χώρας σου, χωρίς βέβαια αυτό να περιλαμβάνει δημιουργία μίσους για άλλους λαούς), αλλά το ότι υπάρχουν χώρες που οι ανθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν, έτσι γίνονται μετανάστες και ότι τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να τις βοηθάμε και όχι να λέμε ότι μας παίρνουν τις δουλειές, μας κλέβουν κλπ, ε μου φαίνεται θα ήταν κάπως διαφορετικά τα πράγματα. Μπορεί να μην αποκλυεις τέτοιες ιδεολογίες, αλλά σίγουρα δεν βοηθάς στην δημιουργία τους.

[Helm]

Όταν λοιπόν ο κόσμος πέρα από τα δεκάδες κοινωνικά και οικονομικά του προβλήματα, έχει να αντιμετωπίσει το δίλλημα του τι θέση πρέπει να πάρει σε ένα αγώνα που δεν είναι δικός του, αλλιώς προωθεί/πολεμάει το σύστημα, δεν θα ήταν συνετό να εντοπίσουμε αν είναι όντως ουτοπικός ο τρόπος εξάλειψης τέτοιων καταστάσεων από τα λαϊκά στρώματα; Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Αν ρωτάς εμένα, όχι δεν καταλαβαίνω, δεν είσαι σαφής. Και γενικά όπως είπα η εξάλειψη της ακροδεξιάς δεν θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα της αριστεράς επειδή ο αυτοσκοπός της δεν είναι να νικήσει αντιδραστικά την αντίπαλη ομάδα στην πορεία, αλλά να διεκπεραιώσει την κοινωνική και πολιτική πρόθεση των ανθρώπων που συνασπίζονται μέσα της. Μακάρι τελικά να μην χρειάζεται η ακροδεξιά στην κοινωνία, αλλά με βία αυτό δεν γίνεται. Η προτεραιότητα δηλαδή έχει να κάνει με την αντιπαράθεση με το κράτος και την εξουσία, όχι με τους χουλιγκάνους (τόσο). Όταν σε χτυπάνε αμύνεσαι, αλλά δεν θα χάσεις και χρόνο να σκεφτείς αποτελεσματικότερους (?) τρόπους να καθαρίζεις τους αφρούς στο στόμα του λυσσασμένου σκύλου.

Τι πάμε να νικήσουμε ακριβώς;

Η αριστερά (βάζω και τους αναρχικούς-που-δεν-είναι-καθυστερημένοι εδώ μέσα, μην φωνάζετε) έχει ανθρωπιστικές υποχρεώσεις και ας είναι κοινοβουλευτική ή και ας μην είναι. Πάμε λοιπόν (ελπίζω) να νικήσουμε την αμορφωσιά, την κοινωνική αποξένωση, τον θεαματικό κυνισμό, να εξασφαλίσουμε τα εργασιακά δικαιώματα, να υπερασπιστούμε την ζωή με αξιοπρέπεια. Αριστερά που δεν είναι 'του καλού ανθρώπου' είναι μεταμοντέρνα άσκηση και να την βάλουν οι πουλημένοι στον κώλο τους, αρκετή ζημιά έκανε. Ξεκινάει λοιπόν αυτό το καλό πράγμα από 'τον δρομο' αλλά καταλήγει στην βουλή, ούτε μόνο το ένα ούτε μόνο το άλλο (αν μάλιστα εντοπίσουμε και την αποτυχία της κοινοβουλευτικής αριστεράς μας είναι ότι ασχολείται πολύ με το 'πολιτικό παιχνίδι' και όχι όσο θα έπρεπε για να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και συσπείρωση με την διαμεσολάβηση της καθημερινότητας του εργάτη, που δεν είναι 'παιχνίδι' καθόλου) με τελικό σκοπό την θεσμική οχύρωση των θέσεών αυτών. Ακόμα και οι εξωκοινοβουλευτικοί που δεν πιστεύουν σε κανένα εξουσιαστικό σύστημα, κοινοβουλευτικές πιέσεις ασκούν (εκτός των άλλων λέω), συνιστώσα αριστερή. Ο καθένας σε αυτό το σχήμα διαλέγει την θέση που πιστεύει ότι θα είναι πιο αποτελεσματική και προσφέρει ο,τι καλλίτερο μπορεί. Αυτή η συζήτηση προσφέρει σε αυτών τον σκοπό. Το να αντικρούουν κάναν φασίστα ίσως προσφέρει σε αυτόν τον σκοπό επίσης (πόσο δεν ξέρω, περισσότερο σαν στρατιωτική άσκηση μου μοιάζει εμένα), η κριτική μου ήταν περισσότερο για την γλωσσά που υποδηλώνει ψυχική κατάσταση που αυτοαναιρείται κάπως και όταν αυτοαναιρείσαι τόσο σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ε λίγο μπερδεμενουλης αριστερός είσαι, όχι και πολύ πιστικός, όχι πολύ χρήσιμος, πως κατέλιξες έτσι και τι μπορείς να κανείς για να σοβαρευτείς? Αυτό προσπαθούν να εκφράσουν αρκετοί σε αυτό το θρεντ στους οποίους η έκκληση για ΞΥΛΟ ΣΤΑ ΜΟΥΝΙΑ δεν φαίνεται να τους πείθει. Ίσως βία χρειάζεται, αλλά μη χαιρόμαστε και τόσο, σαν ζώα.