+1000 ennoeitai se olo to apopano
Printable View
+1000 ennoeitai se olo to apopano
δεν λαμβάνεις όμως υπόψη σου άλλους παράγοντες όπως:
1)οικογενειακό περιβάλλον.αν σου τα πρήζουν από πρώτη γυμνασίου να περάσεις Νομική,τότε θα πας προετοιμασμένος για να περάσεις Νομική.Μπορεί (πολύ πιθανό κιόλας) στην πορεία να μην σου αρέσει,να μην μπορείς να περάσεις μαθήματα,και απλά να τα παρατήσεις.ή να θελήσεις να σπουδάσεις κάτι άλλο.
2)ακόμα και αν ένα παιδί τραβούσε καψούρα με την μαγειρική,πολύ δύσκολα θα σπούδαζε κάτι σχετικό,αν οι δικοί του ήταν στην Upper Class-δεν θα μπορούσαν βεβαίως-βεβαίως να δεχθούν την κριτική για την επιλογή του παιδιού τους από το κοινωνικό περιβάλλον.οπότε?φάε σκατά και πίεση και γίνε ότι είναι κοινωνικά αποδεκτό.αν στην πορεία το σιχαθείς και τα παρατήσεις δεν έχει σημασία,σημασία έχει να περάσεις.άσε που λένε και το εμετικό "αν περάσεις θα βγάλεις και την σχολή".τα ποσοστά που λένε ότι 1 στους 3 παρατάει την σχολή του στην Ελλάδα και περίπου το 40% τελειώνει σε χρόνικα περιθώρια πολύ μεγαλύτερα από το φυσιολογικό δεν τα έχουν δεί αυτοί οι μαλάκες γονείς.
3)Αν ένα παιδί προέρχεται από ένα περιβάλλον χαμηλής διαβίωσης,πολύ δύσκολα θα καταφέρει να περάσει εκεί που θέλει,ειδικά αν είναι ψηλά.Είναι τέτοιο το σύστημα που αυτόματα αποκλείει από τις "καλές" σχολές παιδιά τα οποία δεν έχουν την άνεση να διαθέσουν χιλιάδες ευρώ για φροντιστήρια/ιδιαίτερα.Και ακόμα και αν το μυαλό σου παίρνει χιλιάδες στροφές,θα βρεθεί κάποιος καλύτερος παπαγάλος από εσένα,πολύ πιο προετοιμασμένος για αυτές τις ειδικές συνθήκες ο οποίος θα πάρει την θέση σου.θα αρκεστείς εσύ λοιπόν σε μιά σχολή που είτε δεν σου άρεσε καθόλου είτε ήταν χαμηλότερη επιλογή σου.
Ειναι πάρα πολλοί γενικά οι παράγοντες που πρέπει να λάβεις υπόψη,και φυσικά ότι ένα ΠΑΙΔΙ 16-17 ετών δεν είναι τόσο ώριμο πάντα ώστε να κάνει την καλύτερη δυνατή επιλογή.
Ακόμα και αυτό θέλει λίγη σκέψη όμως για να αποδώσει όπως πρέπει, γιατί υπάρχουν και τα άτομα που βγαίνουν από ττα κολέγια με πτυχίο σε comparative japanese cartoon studies και μετά απορούν που δε βρίσκουν δουλεια...
Προσωπικά είμαι από τους τυχερούς που αν και δεν μπήκα στην πρώτη επιλογή του μηχανογραφικού (τότε νόμιζα και γω οτι θέλω να γίνω προγραμματιστής) μου έκατσε πολύ καλύτερα εκεί που κατέληξα (μαθηματικό)...
[εντιτ γιατι πέσανε 100 ποστ, το αποπάνω πήγαινε στο φίξα για το αμερικάνικο σύστημα]
Aσχετο ομως με αυτο που συζηταμε, προφανως αν ο αλλος νιωθει οτι τον ευχαριστει αυτη η δουλεια, αυτο επιλεγει, το αν θα βρει δουλεια μετα ειναι αλλο θεμα και θα συζητηθει σε αλλο κεφαλαιο. Η ουσια ειναι πως εχει καθε δυνατη επιλογη να σχεδιασει το μελλον του οπως νομιζει οτι θελει, και μαλιστα μπορει να το κανει απο την ηλικια των 12 αν νιωθει γα,μα,τος, μεχρι την ηλικια των 21, που νομιζω ειναι μια καλη ηλικια στο να κατασταλαξει καποιος ή να αρχιζει να κατασταλαζει. Εγραψα αλλωστε πως δεν χρειαζεται καν να διαλεξεις major, μπορει απλα να παρεις το γενικο πτυχιο με οποια μαθηματα γουσταρες περισσοτερο.
Μα ακριβώς αυτό σου λέω, με το κάνω-ότι-γουστάρω major ή το no-major (χωρίς την καθοδήγηση που λες πιο πριν) βγαίνουν άτομα χωρίς τις απαραίτητες γνώσεις για επαγγέλματα πέραν του υπαλλήλου στάρμπαξ...
Και για τα παραπάνω φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα ή οι μαλάκες Έλληνες γονείς που πιστεύουν ότι το παιδί τους, όπως ΟΛΟΣ ο κόσμος, πρέπει να ΣΠΟΥΔΑΣΕΙ για να γίνει κάτι στη ζωή του; Καταρχας θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι όλοι οι γονείς έτσι, αλλά ακόμη κι αν είναι δεν μπορούμε να κατηγορούμε την εκπαίδευση για αυτό. Των γονιών μας μαλακία είναι και θα γίνει δική μας όταν πολλοί από μας (ελπίζω πραγματικά να μην το κάνω, θα είμαι ηλίθιος μετά από αυτά που λέω εδώ) το περάσουμε στα παιδιά μας. Όλη αυτή η νοοτροπία έχει δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στην Ελλάδα, με τις πανελλήνιες όπως είπα να είναι σε μεγάλο βαθμό λοτταρία, δηλαδή ένα 80% να μην περνά στην πρώτη του επιλογή και να μην ΞΕΡΕΙ ούτε τι ακριβώς είναι αυτή, ούτε τι ακριβώς οι υπόλοιπες επιλογές του και κατά συνέπεια να επιλέγει το μέλλον του βάσει του ΤΙΤΛΟΥ.
Επίσης να πω ότι, όπως έχει η παρούσα κατάσταση πλύσης εγκεφάλου στην Ελλάδα, δυστυχώς τα παιδιά που επιλέγουν μη πανεπιστημιακά επαγγέλματα (εννοώντας αυτά που θέλουν πτυχίο, αλλά όχι πανεπιστημίου) δεν το κάνουν κατά κανόνα επειδή τα γουστάρουν, αλλά επειδή με πανελλήνιες δεν πέρασαν πουθενα και ΠΡΕΠΕΙ να σπουδάσουν κάτι. Μην τα ρίχνουμε λοιπόν στον (ανύπαρκτο) επαγγελματικό προσανατολισμό του σχολείου, και αξιοπρεπής να ήταν εμείς δεν θα ανοίγαμε τα ματάκια μας να δούμε πέρα από τη μύτη μας.
Ειπωθηκαν πολλα σωστα στα προηγουμενα ποστ. Συμφωνω με φιξερ και ρετζεκτ κλπ. Στο μονο που διαφωνω, περα απο τον Η, ειναι πως
α) το 96 τι οδηγους σχολης να κατεβασεις και απο που;
β) εγω μονο με το αν με γουσταρει η ελενιτσα ασχολιομουν και οχι με αθληματα!
γ) Αυτο για το ταξικο ρετζεκτ ισχυει εν μερει, μιας και πολλοι φοιτητες προερχονται απο αγροτικες και ημιαστικες περιοχες και πετυχαινουν σε αρκετα δυσκολες σχολες, κυριως λογω της ελλειψης εναλλακτικων ευκαιριων στον τοπο καταγωγης τους.
δ) Εχουμε στην Ελλαδα σε αρκετα χαμηλη εκτιμηση τα επαγγελματα που δεν κερδιζεις στατους με την ολοκληρωση σπουδων και τιτλου. ΠΑΡΟΤΙ κονομανε μαλλον πολλα περισσοτερα απο καποιον που περιμενει να τελειωσει ΤΕΙ Λογιστικης πχ ή Κοινωνιολογος!
Την πρωτη φορα που πηγαινα για τα οικονομικα και πηρα το μακρυ αναθεωρησα λιγο και κατεληξα οτι προτιμω ψυχολογικοκοινωνικακατι...Και δεν το μετανιωσα ακομα.
Επινκαρα Ριτζεκτ!
Το "προγραμματιστης" (ιδιαιτερα οταν μιλαμε για επιπεδο ανωτερας/ανωτατης εκπαιδευσης), δειχνει οτι οντως εισαι τυχερος που πηγες μαθηματικο :)
Σωστα φιλος, στο εξωτερικο απο θεωρια 0, ολο κατι εργαστηρια κολληματος μπρικιων εχουν, τι να πει κανεις;
Κάνεις λάθος. Οι νοοτροπίες γεννιούνται από τις καταστάσεις, απλός νόμος της κοινωνίας. Δεν έγινε η Ελλάδα από τη μία μέρα στην άλλη αυτό που είναι όσον αφορά την εκπαίδευση επειδή 1000 μαλάκες γονείς στείλαν τα παιδιά τους να γίνουν δικηγόροι. Τουτέστιν, επειδή είμαστε μία χώρα χωρίς σοβαρή παραγωγή, χωρίς αυτονομία, χωρίς θεωρητική έρευνα (λολ), χωρίς ΠΟΛΛΑ πράγματα, λογικό είναι να υπάρχει μία ελίτ μικροαστικών (ω ναι) επαγγελμάτων που επιβιώνουν σε κάθε φάση της κοινωνίας σαν τις κατσαρίδες. Οπότε ο γονιός μπορεί να ναι άπειρα μαλάκας που βάζει το παιδί του να σπουδάσει κάτι που αποφάσισε γι αυτό από όταν το τελευταίο ήταν 15, όμως υπάρχει και μία λογική πίσω από αυτό πέραν της ματαιοδοξίας.
Τι είναι μια "ελίτ μικροαστικών επαγγελμάτων";
Απο οτι διαβασα στο thread, αυτος ο Η. παιζει να ναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΛΑΚΕΣ ε?
1. Υπάρχουν δηλαδή εργατικά, ας πούμε, μικροαστικά και αστικά επαγγελμάτα και ένας γιατρός, ένας μηχανικός ή ένας "τέτοιος μαλάκας" κατηγοριοποιείται στα δεύτερα, ανεξάρτητα από το αν είναι πχ τριαντάχρονος ειδικευόμενος σε δημόσιο νοσοκομείο, ανασφάλιστος μισθωτός σε γραφείο ή μεγαλοεργολάβος δημοσίων έργων με δικιά του κατασκευαστική, ιδιοκτήτης ιδιωτικής κλινικής. Ταξική ανάλυση.
2. Είμαστε μια χώρα "χωρίς σοβαρή παραγωγή" άρα λογικό είναι να παρουσιάζεται το αλλότριο φαινόμενο να υπάρχουν μικροαστικά επαγγέλματα όπως αυτό του ΓΙΑΤΡΟΥ και του ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ. Αν είχαμε "σοβαρή παραγωγή" και υπήρχαν μόνο τα "εργατικά" ή/και τα "αστικά επαγγέλματα" δε θα υπήρχαν γιατροί και μηχανικοί. Θα δουλεύαμε όλοι στο ΧΑΛΥΒΑ ή θα κάναμε απλώς επενδύσεις;
Eλεγα οτι ενα υδραυλικος κονομαει περισσοτερα απο αυτους που γινανε κοινωνιολογοι ή λογιστες απλα δεν εχει την κοινωνικη καταξιωση του σπουδαγμενου. Δεν το γνωριζα αυτο αν οντως ισχυει για τους κοινωνιολογους οτι υπεγραφαν. Οσο λοιπον ο κοινωνιολογος πινει το καφεδακι του στον Παναγο στο Παντειο ο υδραυλικος καθαριζει μεροκαματο.