?
these walls built to stand come-what-may
lie shattered in the ashes.
όχι εδώ διαφωνώ. Kingdom of Loss κ Enter Rain τα προτιμώ πολύ περισσότερο...αλλά μη ξεφεύγουμε από το θέμα μας, για τη συναυλία λέμε...το σετλιστ αν το έβλεπα εγώ θα μ άρεσε (δύσκολα περισσότερο από την πρώτη φορά που τους είδα στην περιοδεία του Remedy Lane), αλλά αυτό για τελείωμα θα με ξενέρωνε. Αυτό ακριβώς. τπτ άλλο.
My Mission will save the World.
But I'm still chasing time.
Vanity...definitely my favourite sin.
Έλα τα γαμήσαν και σάρωσαν κι οι "painof...what?" μην το αναλύετε τόσο!
Those of you who think you know everything are annoying to those of us who do.
Απο συμπαθητικη (Disillusion) εως πολυ καλη αποδοση (POS, Anneke ) ολες οι μπαντες πλην Scar Of The Sun που δεν προλαβα, αλλα ειμαι σιγουρος οτι ηταν οσο βαρετοι ηταν και το καλοκαιρι στους Ανωριμους.
Οι Lake Of Tears στην Αθηνα επ'ουδενι δεν ειχαν καλο ηχο, μ'αρεσαν παντως.
They say we've got a lifetime, but we know that ain't true.
Πραγματικά αγαπώ πολύ αυτό το συγκρότημα. Το λατρεύω. Δεν χρειάζεται να βγάζει πάντα υπερθεϊλες δίσκους. Μου αρκεί και ένας με ολογράμματα από δύο ανθρωπάκια στο εξώφυλλό του για να πω ότι μια (μεγάλη) περίοδο της ζωής μου, οι μουσικές επιλογές μου ξεκινούσαν και τέλειωναν σε αυτούς.
Εκεί που αρχίζουν όμως όλα και "σπάνε" είναι όταν υποπτεύεσαι ότι αυτό που αγαπάς δεν είναι ένα ισοδύναμο σύνολο αλλά ένας πόλος και οι συμπληρωματικοί του υπάλληλοι. Όταν δε, αυτή η υποψία γίνεται κάτι ελάχιστα λιγότερο από βεβαιότητα ψιλοαπογοητεύεσαι. Όταν δε το κάτι λιγότερο από βεβαιότητα γίνεται σιγουριά βλέποντας τον αρχηγό να οργανώνει events μέσα σε live για να χτυπιέται απεγνωσμένα σε άλλο όργανο από αυτό που παίζει σαν απεγνωσμένη attention whore λες και έχει ανάγκη να τον αναγνωρίσουν οι από κάτω, τότε απλά μετανιώνεις. Για τα (πολλά) λεφτά που του δίνεις για να τον δεις ζωντανά κυρίως.
Ξέρουμε ρε αδερφέ ότι έχεις γαμώ τις φωνές, ξέρουμε ότι μπορείς να γράψεις και να παίξεις όλες τις μουσικές του κόσμου, θέλουμε μεν να εξελίσσεις τη μουσική σου, αλλά σε μάθαμε χρόνια τώρα με ένα βασικό αν μη τι άλλο μοτίβο. Ούτε σαν reggae, ούτε σαν αμερικάνικο blues, ούτε σαν disco ούτε καν σαν leonard cohen. Δεν θέλουμε άλλο μπιρι μπιρι ρε παιδί μου, αν θέλαμε θα βγαίναμε με καμιά γκόμενα για καφέ, δεν θέλουμε μονοκρατορία, δεν γουστάρουμε κι άλλους Akerfeldts, μας φτάνει ο ένας.
Καλά που υπήρχαν εκεί ανάμεσα κάτι στάχτες και κάτι νυχτερινές ομίχλες. Γιατί κατά τα άλλα σκατά. Λινόλεα, βασίλισσες της πίστας και νύχτες σε λευκά σατέν.
Και combo με όλα αυτά, το συγκρότημα για το οποίο κυρίως πήγες (γιατί η προηγούμενη αγάπη είναι μεγάλη, αλλά πάλιωσε και είναι πλέον φθαρμένη), οι Disillusion βγαίνουν με έναν ήχο που συνοψιζόταν σε: μπάσο, samples, αυτά. Κάτι πρέπει να κάνουν με τον ήχο τους (αν έχουν δικό τους ηχολήπτη πάντα, δεν πρόσεξα) και με την σκηνική τους παρουσία.
Ευχάριστη έκπληξη οι lake of tears που δεν είχα ξανακούσει. Αν και ο τύπος έχει ίδια φωνή με τον Hetfield (μου θύμισε garage inc. όσο τίποτα).
Η Anneke είναι ότι ήταν πάντα. Μια κάβλα. Μουσικά όχι πολλά όμως.
για το λίβελο του αποπάνω. Reviews θέλουμε να διαβάσουμε όχι τι albums άκουγες και πως δε σ'αρέσει το Linoleum, το Disco Queen ή το Nights in White Satin. Γράψε τίποτες για τον ήχο, για την απόδοση της μπάντας (γιατί είναι μπάντα κι όχι ο "πόλος" που ισχυρίζεσαι, live, τουλάχιστο), για τον χώρο, για τον κόσμο, για το setlist δε χρειάζεται να γράψεις κάτι, το εμπεδώσαμε τι δε σ' άρεσε, για τη Eurovision (), για το τυπά με τον σκούφο κ.ο.κ.
Those of you who think you know everything are annoying to those of us who do.
Ωραία. Για τους πιο χαζούς λοιπόν κατόπιν της ως άνω απαίτησης, το live ήταν ακριβό, ο ήχος ήταν σκατά, η απόδοση του Daniel και των κομπάρσων του καλή, για τον χώρο τι να γράψω?, ο κόσμος συμπεριλάμβανε τον nodo και 17χρονα κοριτσάκια κι απορώ πως βρέθηκα εγώ εκεί, το setlist ήταν μέτριο και ο nodo παραμένει ο blindgeo του φόρουμ.
Θέλω να κάνω το reply σου signature αλλά είναι πολυ μεγάλο γαμώ.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω πιο πολύ απλά.
@Nodo : μάλλον για να πέρασες τόσο καλά πρέπει να ήσουν σε εκείνη την παρέα με τα κοριτσάκια που σε όλο το live καθόντουσαν στο bar και έπιναν red bull και σηκώθηκαν στο disco queen για να χορέψουν.
I'll bury you in your god's fucked garden
Dunno αλλά αν παρεβρεθώ σε κάποιο απο τα live του θα σε ενημερώσω με εκτενέστατο live report.
I'll bury you in your god's fucked garden
Σε καμια 10αρια χρονια εκει σε βλεπουμε, ως τωρα πληρεις μια χαρα το στερεοτυπο του Ελληνα μεταλλα.
Γενικα ολοι σας εχετε πωρωθει με ενα τραγουδι που επαιξαν οι POS και σας μολυνει το ιερο μεταλ. Οκ, παιζουν το Disco Queen, ξεπεραστε το. Και εχω κι αλλη αποκαλυψη, δεν ειναι αυτο που νομιζες οτι ειναι οταν πηρες το εισιτηριο, θα πρεπε να το ξερεις, ειναι εδω και χρονια ετσι. Ουτε καν ειμαι οπαδος POS, ουτε το 1/3 των τραγουδιων τους δεν ξερω, αλλα με αυτα που γραφετε με κανετε να τους συμπαθω. Δε μπορει να περιμενεις σοβαρες κουβεντες για μια συναυλια με αυτην την κριτικη που εκανες κι εσυ κι ο αλλος.