Στην πούτσα μας. Σαν αυτή που φάγατε ένα πράμα.
Στην πούτσα μας. Σαν αυτή που φάγατε ένα πράμα.
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
Ναι ημουν, αλλα με Μαρινακη θα ντρεπομουν λιγο να δηλωνω Ολυμπιακος, οποτε σταματησα να ειμαι
Δε με ενδιεφερε ποτε να γινω ατενσιονχορ στο αθλετιξ, λολ. Απλα με εκπλησσει καθε φορα ο τροπος με τον οποιον ποσταρουν οι μπαοξ.
Γιατι να ειμαι Ολυμπιακος και αντι-Μαρινακης οταν μπορω απλα να απεχω απο τα ελληνικα δρωμενα πληρως?
γιατί αυτό που κάνεις δε λέγεται αποχή!
Γίνεται να είσαι Ολυμπιακός, αντί-Μαρινάκης και ταυτόχρονα να απέχεις από τα ελληνικά δρώμενα πλήρως. Στο λέω, γιατί αυτό συμβαίνει με μένα.(αν και δεν είμαι περισσότερο αντι-Μαρινάκης απ'όσο ήμουν αντι-Κόκκαλης, χοχοχο)
Αν περίμενες το Μαρινάκη για να ξενερώσεις με το ελληνικό πρωτάθλημα, πάσο. Ίσως πράγματι χρειαζόσουνα ένα διάλειμμα από τη φάση.
Υπάρχει και το Ch.L. που παρακολουθείται άνετα, χωρίς την έγνοια του τι συμβαίνει στη Superleague. Υπάρχει και το πόλο στην τελική, που σφύζει από γκαύλα
Τέλος πάντων. Δε θέλω να σε πατρονάρω. Κλείσε το λάπτοπ και go do your homework!
Resistance is useless