ALL YOU THE TRUTHFUL SPRATTLE WITH ME,
LET'S SWEEP THE FALSE ONES AWAY!
eisai tyxeros pou xalase i georgiani grammatoseira sto keyb.
edit : split apo to poll dithen vs vlakes
edit 2 : dithen vlakes : periergo thaumastiko :
edit 3 : akyra ta proigoumena edit, alla xalase to etairiko pikap apo to opoio postaro kai den mporo na ta sviso.
Last edited by hyatari; 26-05-2009 at 19:37.
xaxaxaxxaxax
den ta leei asxima pantws .Originally Posted by Clockwork Orange
the game is the game
Αν εξαιρέσεις την προσωπική επίθεση στην οποια δε θέλω να πάρω θέση (χωρίς αυτό να σημαίνει ούτε οτι συμφωνώ ούτε οτι διαφωνώ), μια χαρά τα λέει.
- μαγειρας
- προποτζης
- ταριφας
- τεμπελης
- ροκ σταρ
Μα εγώ μ΄ένα άγριο περήφανο χορό σαν αετός πάνω απ'τις λύπες θα πετάξω - Σιγά μη κλάψω σιγά μη φοβηθώ
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω - Σιγά μη κλάψω σιγά μη φοβηθώ
Πρέπει να έχει κανείς ακόμη ΧΑΟΣ μέσα του για να μπορέσει να γεννήσει ένα ΑΣΤΕΡΙ που χορεύει!
on topic
τα ντεμα
βλακακο εγω τον παιζω αλλα εσυ που τον εκανες σφεντονα σε εχει τυφλωσει ε?
δηλ. διαβασες οτι δεν μου αρεσουν το monotheist ή το oceanic
κοιτα αν ειναι να παθεις κανα ψυχολογικο γαμησε τα.........σόρρυ ρε, προφανώς ξέσπασα άδικα, αλλά τα μάζευα απ'το 2006 που πρωτομπήκα αυτά και έτυχε τώρα. =Ρρε αγορινα,προσπαθησε λιγο να ξεχωρισεις ποτε κανω πλακα και ποτε οχι.ειρωνευομαι μονιμως τους ελιτιστες του προσκηνιου,και αυτους που εχουν αποψεις στυλ "σβηνουν το 99% αυτων που ακουτε".ονοματα δεν λεμε,ξερουμε ποιοι φιογκοι ειναι.
οκ,δεν θα γινει και στοχος ζωης σου,αλλα οκ.
γουσταρω πολυ περισσοτερο που λες την αποψη σου τιμια και πορωτικα,χωρις να κανεις δημοσιες σχεσεις στο φορουμ,σε αντιθεση με "οπαδους" που εχουν τα απαντα μιας μπαντας σαν ΑΞΙΕΣ.
δεν σου αρεσει και το λες.και πολυ καλα κανεις!
δεν ειναι ζητημα "αντρικης" και "πουστικης" μουσικης,αυτα το ξερεις οτι στο λεξιλογιο μου δεν υπαρχουν(οκ,εκτος απο το ποζερ).δεν σε ξεχωριζω απο καποιους αλλους εδω μεσα που ακουνε/γουσταρουν καποια πραγματα χωρις δογματισμο.χιλιες φορες να διαβαζω τις δικες σου αποψεις που στην τελικη θα ειναι αντικειμενικες για εναν δισκο/μπαντα,παρα να διαβαζω τον ρα παρια,τον ρεηζορ,τον ρουθλεςς πολλες φορες ακομα και ΣΤΟΝΕΡΑΔΕΣ ή "ανεξαρτητους" που μπορει να δεχθουν μεσα τους οτι ενας δισκος ειναι ΜΑΠΑ,αλλα δεν θα το εκφρασουν ποτε.
εγω πχ μοιραζω σκατα ακομα και σε αυτα που ακουω/αγαπαω,αν βγει καμια μαλακια.ανελεητα,χωρις οικτο.
παντως το εννοω.οταν πραγματικα θελησω να χαλαρωσω,θα δωσω μια ευκαιρια σε αυτους και στους κινγκ κριμσον.μεχρι τοτε ελπιζω να εχουν περασει πολλα χρονια.
ξέρω ότι είσαι ειλικρινής με τη μουσική που ακούς, φαίνεται δηλαδή και γιαυτό γουστάρω να διαβάζω ποστ σου. λέω για την αντιμετώπιση από αρκετούς υπόλοιπους κυρίως.
και τώρα που αγαπηθήκαμε να σου πώ ότι προσπαθούσα να σκεφτώ κάτι να σου προτείνω από κρίμσον αλλά δεν νομίζω να υπάρχει τίποτα που να γουστάρεις σε πρώτη φάση. η αρχή του 21st century schizoid man πάντως είναι ΧΕΒΗ, το μόνο σημείο που μπορεί να σ'άρεσε.
peace! <3
ομορφα πραγματα
δισκαρα ειναι το Wall, αλλά και μενα δεν ειναι στα πιο αγαπημενα μου των Floyd
αφου ειναι δηλωμενη πλειστακις η ροπη μου προς την ψυχεδελεια
καντε κι ενα τοπικ για κονσεπτ δισκους αν δεν υπαρχει, να μορφωθουμε
Vasika einai anousio na diafonoume ,giati o kathenas exei ta gousta tou kai ta viomata tou me ena album.
On topic einai terastia diskara to The Wall.
Vevaia protimo Piper, Saucerful, Meddle, Dark Side.
Brotherhood Without Banners
solefald γουστάρω ακόμα, όχι με την ίδια κάψα, συγνώμη!
ούτε χυδαία την βρίσκω την αμεσότητα, ούτε ταπεινωτική. αταίριαστη τη βρίσκω, και με το πώς έχω τους floyd στο μυαλό μου, και απ'τα πράγματα που ζητάω γενικά από συγκεκριμένες μουσικές. όταν οι stampin ground μου ουρλιάζουν "someone has to protect the old and the weak" δεν ξενερώνω μία, ίσα ίσα. παίζει και να χουν συμβεί αυτές οι διαδικασίες που λες και να μην τό χω πάρει πρέφα, αλλά με τη συγκεκριμένη μπάντα έχω μεγαλώσει, η μάνα μου με νανούριζε στα πέντε μου με τα βινύλια τους, μου διάβαζε στίχους, και νομίζω ότι έχω αρκετά ανεπτυγμένη ικανότητα αποστασιοποίησης για να δώ πώς αντιδρούσα τότε, πώς αργότερα και πώς τώρα σε συγκεκριμένα πράγματα, και ιδίως σε μια μουσική που την έχω ζήσει από τόσο κοντά.
η ηλικία δεν νομίζω ότι παίζει και μεγάλο ρόλο πάντως, όταν το σκέφτομαι συνειδητοποιώ πώς είχα πολύ, ίσως περισσότερο χρόνο απ'όσο χρειαζόμουν για να τον καταναλώσω σε σκέψεις περί μουσικής, τέχνης γενικά, και της σχέσης που έχω εγώ με αυτά - αντί πχ. να γνωρίζω καμιά κοπέλα όπως έκαναν τότε οι συμμαθητές! μ'αυτό δεν θέλω να πώ ότι έχω δίκιο, αλλά ότι αν φαίνομαι σίγουρος γιαυτά που λέω είναι γιατί δεν τα σκέφτηκα πέντε λεπτά πριν τα γράψω, τα σκέφτομαι αρκετό καιρό τώρα.
συγνώμη και για την επίθεση σε GG, δε μ'αρέσει να βρίζομαι ούτε διαδικτυακά ούτε κανονικά αλλά εσύ δεν κάνεις καμιά προσπάθεια να γίνεις συμπαθητικός και ήμουν και εκνευρισμένος. cheers παρόλαυτα.
Πάντως ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι στην τέχνη που λένε πράγματα τα οποία χρειάζεται να ειπωθούν και να ακουστούν, πέρα από μεταφορές και βαθύτερα νοήματα που επιβραβεύουν τους λίγους και τα λοιπά, αν και είναι αλήθεια ότι όσο πιο κοντά στο "στρατευμένο τραγούδι" και τέτοια τόσο πιο αδιάφορη τείνει να γίνει μία μουσική. Προφανώς μοιάζει αταίριαστο αυτό το πράγμα για τους Pink Floyd των παλαιότερων χρόνων, αλλά δεν ήταν αυτοί οι Pink Floyd στο The Wall, ήταν άλλοι τι να κάνουμε. Όσον αφορά το πόσο σημαντικό ήταν για την εποχή το Another Brick in the Wall και μιας που έλεγες και για μάνες, ε να σου πω και ότι για τη δικιά μου (καθηγήτρια στο λύκειο) ήταν ύμνος και μου το βαζε και μου είχε εξηγήσει τι σημαίνει από μικρό. Άσχετα αν τώρα τους καθηγητές τους τσιγκλάμε μπας και πουν τίποτα παραπάνω πέρα από τα politically correct αντί να τους φοβόμαστε
πσ. η πλάκα είναι ότι λόγω της πρώιμης αυτής επαφής με το δίσκο δε μπήκα ποτέ στον κόπο να το ακούσω ολόκληρο, οπότε δε μπορώ να εκφέρω γνώμη για το τόπικ! :''(
"we are not evacuating this house, we don't believe in you and your wrecking crew"
Λοιπόν, αγοράκια, ηρεμήστε λίγο. Μουσική είναι, γαμημένη μουσική, και ο καθένας έχει το δικαίωμα να σχηματίζει μια γνώμη για το οτιδήποτε, πολύ δε περισσότερο αν είναι και τεκμηριωμένη και του Loki υπήρξε υπερπλήρης απ' αυτή την άποψη.
Στα του δίσκου τώρα, αποτελεί έναν mainstream/πολιτικό δίσκο της εποχής και, καλώς ή κακώς, έχει επιλεχθεί, όχι χωρίς λόγο, ο συνήθης δρόμος γι' αυτού του είδους τον στίχο, ο άμεσος. Προφανώς έχουν γραφτεί (την ίδια περίοδο) πολύ πιο ψαγμένα, ή αν προτιμάτε που προκαλούν πολύ εντονότερο εγκεφαλικό πέρα δώθε πράγματα (για όσους έχουν και το background ε), μην πάτε μακριά, Stairway to heaven, Epitaph. Παρ' όλα αυτά τον ακούω ευχάριστα και αναγνωρίζω ότι είναι αναγκαίος όσο και αφελής.
Να σημειώσω ότι είναι αναγκαίο να συμπεριλάβουμε στις συνιστώσες που διαμορφώνουν το πρίσμα πίσω απ' το οποίο κοιτάμε τον εν λόγω δίσκο το ότι οι Floyd μπορούν και έχουν γράψει και συνειρμικά, και τριππινγκ, και πανέμορφα πράγματα, απ' αυτά που μας αρέσουν.
Cheers.
Για το wall of text, γράφει ο άλλος "νεαρέ, είσαι πολύ μικρός για να είσαι κατασταλαγμένος επί του θέματος, ειδικά εάν και εφόσον έχεις διαμορφώσει μουσική άποψη απ' το Internet" κι επειδή είναι εκφρασμένο ωραία πετάγεται ο κάθε -χαμηλών προσόντων- ψάρακας με τα μάτια γουρλωμένα και βαράει δυο κωλοτούμπες. Μπράβο μαλάκα, τσίμπα κατοστάρικο.
Last edited by Dythor; 29-05-2009 at 19:59.
Γυρναγα απο "επισκεψη" σε κορασιδα στην Σαντα.
βαριεμε τοοοοσο πολυ να γραφω για αυτο το αλμπουμ που περισσοτερο κακο παρα καλο εκανε στους Floyd....
οποτε κανω κ/π απο αλλο φορουμ
----------------------------------------------------------------
Μία πραγματικότητα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι Pink Floyd, ήταν ότι στις συναυλίες τους, έρχονταν όλο και περισσότερος κόσμος. Αυτό ήταν φυσικό να συμβαίνει, γιατί όταν προσθέτεις έργο στο έργο, είναι επόμενο να κερδίζεις καινούργιο κοινό. Πρέπει όμως να προσέχεις ταυτόχρονα και το παλαιότερο. Αυτό ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα για τον Roger. Θα ήθελε ευχαρίστως να πετάξει έξω από το ρεπερτόριο του γκρουπ το «Echoes» ή το «Careful with that Axe Eugene», αφού ο κόσμος ζητούσε συνεχώς να ακούει το «Money». Τι θα έκανε όμως με τους παλαιότερους; Παράλληλα, το κοινό είχε αρχίσει μέσα στον θαυμασμό του, να γίνεται και επιθετικό σε τέτοιο σημείο που το γκρουπ άρχισε να φοβάται για την ασφάλειά του. Αποφάσισαν να σηκώσουν μία φαρδιά αλλά όχι πολύ ψηλή μπάρα που να χωρίζει το κοινό από το γκρουπ, αλλά σε μια συναυλία της «Animals περιοδείας», ένας τρελαμένος θαυμαστής, σκαρφάλωσε στη μπάρα, ανέβηκε στη σκηνή και ο Roger τον πέταξε κάτω με κλωτσιές!!!!
Όταν γύρισε στο ξενοδοχείο, αναρωτήθηκε: «Πώς έγιναν έτσι τα πράγματα; Πώς βρέθηκα εγώ πίσω από τον τοίχο; Και τι μπορώ να κάνω για να τον γκρεμίσω; Και αν τον γκρεμίσω θα είμαι ασφαλής;»
Έφτιαξε έτσι μία καινούργια ιστορία (με στοιχεία από τη ζωή του), για ένα αγόρι που το λένε Pink Floyd και που έχασε τον πατέρα του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεγάλωσε με μία υπερπροστατευτική μητέρα, οι δάσκαλοι στο σχολείο του ήταν αυστηροί και …μαντεύετε ασφαλώς τη συνέχεια
Τώρα θα σας δυσαρεστήσω αν σας πω ότι το «Wall» δεν είναι το καλύτερό του;
Ε λοιπόν δεν είναι!!!
Στο «Wall», ο Roger βγάζει προσωπικά του πράγματα. Λέει για τη θλίψη που αισθάνεται στη ζωή του και για το παρελθόν του. Μιλάει για το πένθος του. Το ίδιο κάνει και στο «Final Cut» που θα ακολουθήσει.
Κοιτάξτε….
Ο πρώτος δίσκος είναι φανταστικός. Τραγούδια όμως όπως το «Vera» και το «Bring the Boys Back Home», με αρρωσταίνουν. Θα μου πείτε ότι αυτό είναι …προσωπικό μου θέμα. Εντάξει το δέχομαι.
Ξανακοιτάξτε λοιπόν
Το θέμα δεν είναι καινούργιο. Η ερημιά, η μοναξιά και η κατάθλιψη έχουν ειπωθεί στο παρελθόν από τους Who, στο «Tommy». Η αυστηρότητα και η σκληρότητα των δασκάλων στα σχολεία, ειπώθηκαν από τους Kinks, στο «Schoolboys in Disgrace».
O ήρωας που θέλει να αλλάξει τα πάντα και να βγει στην επιφάνεια, ειπώθηκε πάλι από τους Who, στο «Quadrophenia».
Το «Wall» έχει όμορφες στιγμές και είναι πολύ καλός δίσκος. Απλά τονίζω, ότι δεν είναι το αριστούργημα που με …τρελαίνει!!!
Ο πρώτος δίσκος είναι υπέροχος. Όλοι ξέρουν το «Another Brick in the Wall», το «Thin Ice» και το «Mother».
Ο δεύτερος έχει κι’ αυτός τις στιγμές του με το «Hey You» και το «Comfortably Numb».
Είναι ένας πολύ καλός δίσκος, αλλά δεν είναι ο καλύτερος και δεν αξίζει όλη αυτή τη φήμη που τον περιβάλλει. Θεωρώ επίσης ότι είναι μεγάλη αδικία ότι πολλοί άνθρωποι, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό τους όταν σκέφτονται τους Pink Floyd, είναι το «Wall». Το «Animals» για παράδειγμα, είναι πάρα πολύ ανώτερο. Και είναι ανώτερο ...παντού!!!!
Αυτό που θα λεγα για να κλείσω με το «Wall», είναι ότι οι Pink Floyd μπήκαν στη δεκαετία του ’70 υποτιμημένοι «Atom Heart Mother» και βγήκαν υπέρ το δέον υπερτιμημένοι «Wall»
Όσες φορές και να ακούσω αυτό το άλμπουμ, δεν θα αλλάξω γνώμη.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
credits @ i0s
Ωραιες ολες οι αναλυσεις και ολα τα λογυδρια, αλλα δισκος με κομματια οπως In The Flesh, Comfortably Numb, Hey You, Another Brick In The Wall parts 1-3 και καποια ακομα που αναφερατε, ε δεν ειναι υπερτιμημενος που να χτυπατε κατω τον κωλο σας, καθως αγγιζει την τελειοτητα. Τωρα αν ξερω γω υπαρχουν κι αλλοι δισκοι που ειναι πιο τελειοι απο το τελειο, ε δε μας πολυνοιαζει.
Μήπως, λέω μήπως, δεν έχει κανένα νόημα να σχολιάζουμε το Wall και να γράφουμε Walls of text γύρω από το αν είναι καλός δίσκος ή όχι;
Συμφωνώ ότι δεν είναι το καλύτερο των Floyd. Μπορεί να μην είναι καν στην τριάδα. Για να πω και λίγο τη μαλακία μου όμως (ε, φόρουμ είναι, ας το ανεχτείτε, αλλιώς υπάρχει και το ignore), ακόμα και ένα μέτριο Floyd έχει ιδέες που προχώρησαν τη μουσική 10 χρόνια μπροστά. Θες σε ιδέες, θες σε αισθητική, θες που βλέπεις το Wall με τον Geldof να κυλιέται και να ουρλιάζει και σε πιάνει ένα ΚΑΤΙ;
Ίσως ο goodson έχει το δίκιο αλλά το μεταφέρει λίγο άκομψα. Με το να σχολιάσεις και να πεις "το Wall είναι ένα μέτριο Floyd στους μισούς το μάτι θα κολήσει στο μέτριο.
και εκεί θα ξεσπαθώσουν και άγιος ο θεός.
Για να απαντήσω στο αρχικό ποστ του irreligious, γενικά πάντα άκουγα δίσκους. Αν σε 500 αρέσει η Μπάρετ περίοδος παραπάνω από την επόμενη περίοδο, μπράβο τους, να'στε καλά, σφίγγουμε τα χέρια και λέμε για τι μας αρέσει ωραία και καλά.
Λέω μαλακίες τώρα, πρέπει να φταίει η ώρα, η εποχή και η διάθεση, αλλά όλα τα λάθη ξεκινάνε όταν όλοι (μηδενός εξαιρουμένου και με μένα στην κατηγορία......ΟΚ ίσως του Μπέρνι και του Loader και κανά 2 αλλωνών που έχουν απαλλαγή) γράφουμε με το υφάκι "άκου εμένα μπάρμπα πόσο γαμάτα τα λέω και πόσο ΓΑΜΑΩ" . Μετά τις βγάζουμε έξω, τις μετράμε και τελικά οι πιό γαμάτοι επικρατούν, στο μυαλό τους ή στα μάτια της κοινής forum-γνώμης. Ε, με αυτή την οπτική γωνία δεν έχει νόημα να ψάξεις αν είναι καλό η όχι το Wall...
είδαμε τι έγινε 5 σελίδες τώρα.
....αλήθεια, χρειαζόντουσαν όλες αυτές οι μαλακίες που έγραφα τόση ώρα; Έκανα και υπερπροσπάθεια με το "all greek to me", να το προτιμάτε!!
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
