twra evgale kai ena cd pou milaei-apaggelei kati, twra den kserw ti akrivws,alla einai prasino.exei kai dyo tragoudia mesa, ena ek twn opoiwn einai to love letter
twra evgale kai ena cd pou milaei-apaggelei kati, twra den kserw ti akrivws,alla einai prasino.exei kai dyo tragoudia mesa, ena ek twn opoiwn einai to love letter
The Band is Playing...
his masters voiceOriginally Posted by Jeditraitor
Sigoura den eimai ap'ta atoma pou exoun akousei polu Nick Cave(ton Nikolaki ton Spilia opws alliws ton fwnazoume) alla sigoura oti exw akousei m'arese para polu.Einai gamw tis mousikes alla den ton exw dei pote live.Kati exw akousei gia Rockwave, polu tha to'thela...
exei katanthsei pleon thamwnas sto rockwave
To murder ballads einai theiko cd, alla genika den mporw na akousw kai gia poly wra Cave.
Haha stadar.An kai thn teleftaia fora pou htan na paiksei akurwthike...
Με αφορμή ένα post του αυτοκίνητοκαρδιάμου στο youtube section σχετικά με τον Nick Cave και μια πρόχειρη ματιά στο forum προτιμώ να γράψω εδώ από το να κάνω ένα καινούριο thread. Το βασικό μου πρόβλημα είναι ότι ο κόσμος έχει χάσει τα πραγματικά αριστουργήματα του Nick Cave and the Bad Seeds μένοντας στις νεότερες και πιο εμετικές του δουλειές. Οι περισσότεροι θα μου πείτε ότι γούστα είναι αυτά και όλοι μέσες άκρες έχουν δίκιο , αλλά εδώ δεν ισχύει μιας και τα λέω εγώ που έχω πάντα δίκιο.
Θα ασχοληθώ λοιπών στην περίοδο 1984-1994 που είναι η μόνο που πραγματικά αξίζει να ασχοληθείς.
1984: From Her to Eternity ντεμπούτο album που αναταράζει τα μουσικά δρώμενα της εποχής , συνδυάζοντας το πειραματικό με το new wave και την σκοτεινιά με την παράνοια , το ομώνυμο τραγούδι ήταν πάντα μια μοναδική εμπειρία στις live εμφανίσεις της μπάντας , και προσωπικό αγαπημένο
1985: The Firstborn Is Dead , εδώ έχουμε ένα “ξεμπρόστιασμα” ως προς την αγάπη του cave για την «αμερικάνικη επαρχιακή» μουσική , ένα φανερό flirt με το blues και το opening track (Tupelo) να στοιχειώνει πολλά pick up της εποχής.
1986: Kicking Against the Pricks , δίσκος με διασκευές δεν μπορείς να πεις πολλά για δίσκους τέτοιου είδους , ωστόσο οι εκτελέσεις είναι μοναδικές και οι πιο αγαπημένες μου All tomorrow parties και Black Betty
1986: Your Funeral… My Trial, είναι σαφής η επιρροή του και ο πάτος που έχει πιάσει με την ηρωίνη, κάτι που δεν τον εμποδίζει από το να βγάλει ένα ακόμα αριστούργημα στα όρια του παρανοϊκού. Εν αρχή κυκλοφόρησε για EP , αλλά κατέληξε διπλός δίσκος με 2 τραγούδια σε κάθε πλευρά. Stranger Than Kindness είναι το τραγούδι που στιγματίζει, μιας και μετέχει η Anita Lane η γνωστή και ως παλιοπουτάνα από το φαν μπέις του μιας και θεωρούν ότι αυτή τον έκανε ζάκι … ξέρετε με το ζόρι…
1998: Tender Prey , προσκυνήστε τον πιο Nick Cave and The Bad Seeds δίσκο. Η αρμονία ανάμεσα στον ρομαντισμό την κατάθλιψη και την οργή είναι μοναδική , αν θες να περιγράψεις την μπάντα Nick Cave and the Bad Seeds φτάνουν μόνο 2 λέξεις Tender Prey , με το απόλυτο opening track The mercy seat (δεν θυμάμαι καν πόσες διασκευές το έχει κάνει ο ίδιος , σε κάθε live και κάτι διαφορετικό). Τραγούδια όπως Mercy Seat , Mercy , City of Refuge , Slowly Goes the Night , Sunday's Slave δεν έχει γράψει ξανά!!!! Ναι μέχρι και το MTV Hit Deanna είναι εδώ (το οποίο δεν μου αρέσει , αλλά γουατεβα).*
1990: The Good Son , δισκάρα με τα όλα της , εδώ σου αποδεικνύει ότι ένας τόσο ρομαντικός δίσκος μπορεί να μην είναι γελοίος και να προσφέρει απίστευτες στιγμές συγκίνησης , αγαπημένο τραγούδι The Ship Song , το τραγούδι που χόρεψα στον γάμο μουενώ υπάρχει και ένα παραδοσιακό βραζιλιάνικο τραγούδι.**
1992: Henry's Dream , ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ , άλλος ένας πολεμικός δίσκος που δείχνει την αλλαγή πλεύσης με πιο δυναμικές εκτελέσεις και συνθέσεις. Με σιγουριά τον βάζω στο νούμερο 2 για ακρόαση (είπαμε νούμερο 1 Tender Prey), είναι επίσης πάνω που έχει γίνει μπαμπάς και η αντίληψη του για την μουσική το σύμπαν και τα πάντα έχει αλάξει , και κομμάτια όπως το Papa Won't Leave You, Henry ξεσηκώνουν τα πλήθη ενώ το Straight to You απλά το λατρεύεις , με το Brother, My Cup Is Empty ταυτίζεσαι και γενικά είναι από τους δίσκους που μπορείς και τους ακούς μονοκοπανιά.
1994: Let Love In , a.k.a η αρχή του τέλους , χωρίς να είναι κακός δίσκος είναι κάτι ανούσιο για έναν φαν των προηγούμενων . Τις συνθέσεις τις βρήκα βαρετές, ενώ το ρομάντζο βγαίνει σε μορφή σαπουνόπερας. Χωρίς να θέλω να παρεξηγηθώ , από τους Nick Cave and the Bad seeds περίμενα κάτι καλύτερο και πιο ευρηματικό. Κάπου εκεί σταμάτησα και να ασχολούμαι με την μπάντα.
Εθιμοτυπικά συνέχισε η σύζυγος να αγοράζει ότι έβγαζε , αλλά πότε πια δεν ήταν το ίδιο.
*Το tender prey είναι αφιερωμένο στον Pixote (αξίζει να ψαχτείτε )
** Foi Na Cruz ακούγετε στην ταινία Pixote από μια παρέα γύρω από ένα βαρέλι με φωτιά
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
εξαιρετικοτατα τα ειπε ο κοιλιασαμπρελας. επισης ψαχνουμε nick cave + die haut - burning the ice (ολεθρος, κεηβ τραγουδαει σε 4 απ'τα 7 κομματια: pleasure is the boss, stowaway, dumb europe και truck love - "FUCK LOVE THIS IS TRUCK LOVE!!!" - υμναροι) και δισκογραφια birthday party (καλυτερη μπαντα εβερ, να τα λεμε αυτα). επισης παρακαλουνται τα dig lazarus dig και abbatoir blues να προσελθουν στην πυρα με τις ξενερωτες.
this is radio freedom.
σκέφτηκα απλά να ασχοληθώ εδώ μόνο με Nick Cave and the Bad Seeds , μιας και σηκώνει τεράστια κουβέντα το φαινόμενο Boys Next Door / Birthday Party
Επίσης να μιλήσουμε για την ΜΗ-ΠΡΟΒΟΛΗ στους Nick Cave and the Bad Seeds ενός τεράστιου μουσικού του Mick Harvey με πολλές εξαιρετικές δουλειές / συνεργασίες , επίσης όσο και αν λατρεύω τους Einsturzende Neubauten η συνεισφορά του Blixa στους Bad Seeds πέρα από το from her to eternity είναι στα όρια του διακοσμητικού
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
δεν ξέρω αν φταίει το οτι ξεκίνησα με το Murder ballads και το θεωρώ στα τοπ αλλα γενικά δεν συμφωνώ με τον κοιλιασαμπρελα πιετεύοντας οτι ο κεηβ δεν έχει άσχημο δίσκο. Ακόμα και το νοκτουράμα θα το λεγα πρόχειρο, όχι άσχημο. Κατα τα άλλα τα λεεί πολύ καλά και μπράβο για την επιλογη του κομματιου στον γάμο. Πόστ πικς γυναίκας επίσης.
Ωραίο ποστ! Ήθελα πολύ καιρό ν' ασχοληθώ αλλά μόλις τώρα μου δόθηκε το έναυσμα.
Throughout the times of perplexity and illusion
We've got some last Gods left, worth keeping
That go by such names as Kindness and Honesty.
I want us to hold swords again
As in the years of the old tales.
But this time, to fight for Dignity and Solidarity.
Against the waves of darkness and death
I'm walking with Eternal Brightness in my eyes.
Στο "Henry's Dream" έχουμε έναν Nick Cave στα πολύ μεγάλα του, έτοιμο να σταθεί δίπλα στα είδωλά του. Αγαπημένο μου album του. Συνθέτης μερικών εκ των ομορφότερων τραγουδιών που γράφτηκαν ποτέ, και δεν αναφέρομαι στις μπαλάντες αυστηρά. Εξαιρετική ικανότητα στο Τραγούδι, για φωνή δεν μιλάω καν. Άργησα πολύ να τον δεχτώ σαν καλλιτέχνη, αλλά μετά τον άκουσα στα σοβαρα.
Επίσης ναι, '84-'94 (το "Let Love In", αν δεν είναι "ο τελευταίος μεγάλος δίσκος του, σίγουρα σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής), αλλά για αυτό το "The Lyre of Orpheus" δεν βρίσκουμε τίποτα καλό να πούμε; Εγώ βρίσκω. Δηλαδή αφήστε το "Abattoir Blues", οκ, πιο ροκενρόλ, ξενέρωτο δεν το λέω, αλλά ο Ορφέας δεν σας αρέσει Πολύ;
όπως είπα αγαπητός φίλος , μετά το Let Love In σταμάτησα να τον ακούω , και όχι τόσο γιατί δεν ήταν "γαμάτος" αλλά ίσως κουράστηκα, βαρέθηκα δεν έχω συγκεκριμένο λόγο. Ακόμα και τώρα στην φάση θα βάλω να ακούσω τραγουδάκια του , και πέρυσι πήγα στο Λυκαβηττό αλλά δεν έχω την διάθεση να την "ψάξω" άλλο μαζί του.
Στα περισσότερα πιστεύω να σε καλύπτω ,
περί πικ γυναίκας ΟΥΣΤ ΡΕ
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
koita, ke me thl ths kalyptomaste.
το στέλνω με πι-εμ
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
ο δισκος "from her to eternity" paizei na mou stigmatise kapoious mines ap' thn zwh moy, prin kati xronia.
to opoio omonimo to akoyme sto "der himmel uber berlin"
sta ipolipa oti ipe o kiliosamprela, panw katw
satan was a lez
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
