contributin'
μπλουζάκι Skinny Puppy ο κιθαρίστας
Η μπάντα του Sean Malone (εξ Cynic)
contributin'
μπλουζάκι Skinny Puppy ο κιθαρίστας
Η μπάντα του Sean Malone (εξ Cynic)
I was just in your kitchen. I didn't see no god damn pig.
ε να, στο 1:06 είναι το βιμπράτο του Τζεφ Μπάκλει, ίδιο και απαράλλαχτο λες και το έκανες κόπυ πέιστ από τους δίσκους, και σε 1-2 ακόμα σημεία. Και στο 1:59 θυμίζει Britney Spears ;p Αλλά εντάξει καλοί είναι μωρε, απλά και από τις μπάντες που είναι και ενοχλητικές κάπως ταυτόχρονα. Αλλά δεν άντεχα να μη το πω!
"we are not evacuating this house, we don't believe in you and your wrecking crew"
μεγάλο σε όλες τις επιλογές.
φορντ και εμένα με άρεσε το καινούριο προτέστ. περιμένουμε τον δίσκο. άσε τον φθόγγο να λέει.
φθόγγε, σε αυτο το θρεντ θέλουμε late '80s techno thrash, early '90s λυρικό progressive metal, late '90s prog metal, '00s tech/extreme/experimental/wtf/omg metal και οφκόρς αγνότατο '10s post/bye bye oldschool metal. γενικότερα όλα αυτά τα ωραία γκρουπάκια/δισκάκια/τραγουδάκια που το καθένα στον καιρό του προσπαθούσε να σηματοδοτήσει έξοδο από την γενικότερη υποκουλτούρα της μέταλ σκηνής και νοοτροπίας.
I'll bury you in your god's fucked garden
dp
ξεχάσαμε να αναφέρουμε οτι έχει ανέβει καινούριο Soul Cages
I'll bury you in your god's fucked garden
Τώρα μεταξύ μας. Και εγώ είχα χαρεί όταν βγήκε το blotted science που ποστάρετε συνέχεια, αλλά ουσιαστικά είναι τεχνική χωρίς αντίκτυπο. Ακόμα και τα instructional video του jarzombek να δείτε οπου εξηγεί πως προέκυψαν τα κομμάτια και τα παίζει, θα συμπεράνετε οτι ο τύπος παίζει νότες στην τύχη. Απλά το κάνει τεχνικά, κλάιν. Δεν είναι εκεί η ουσία. Όπως σε έναν παλαιότερο δίσκο που έβγαζε ριφς από τυχαία τηλέφωνα στον κατάλογο πατώντας τα αντίστοιχα τάστα (πχ 2-3-1-0 στην Ε). Αν όλα αυτά σας εντυπωσιάζουν, ξέρωγω, ψάξτε το.
νευριάζω ρε πούστη, είναι δυνατόν να έχεις παίξει και σε σοβαρές μπάντες όπως οι Extraordinary Rendition και να πετάς τέτοιες χαζομάρες? (άσχετα με το εάν σου αρέσουν οι Blotted Science ή όχι) Να σου δώσω ένα χιντ: ο τρόπος που χρησιμοποιείς την λέξη τεχνική δε μεταδίδει απολύως τίποτα, η τουλάχιστον όχι αυτό που έχεις στο κεφάλι σου. Η μουσική των Blotted Science έχει στοιχεία "τυχαιότητας" ναι (άλλωστε βασίζεται σε χρωματικές κλίμακες) αλλά πρώτον έχει και πάρα πολλά αρμονικά και φιούζιον στοιχεία οπότε μάλλον δεν έχεις ακούσει καλά το δίσκο και δεύτερον, και μόνο "τυχαία" να έπαιζε πάνω σε χρωματικές δε σημαίνει ότι η μουσική δε θα ΓΑΜΟΥΣΕ. Η πυκνότητα, οι εναλλαγές των ρυθμών και η δομή γενικότερα έχουν εξίσου μεγάλη σημασία. Άλλωστε αν θες να ακούσεις ένα πολύ περισσότερο ακραίο παράδειγμα μουσικής βασιζμένης σε μη αρμονικά ριφ, άκου το πρώτο βιντεάκι (orthrelm) που πόσταρα στη πρώτη σελίδα. Γαμάει? Γαμάει λέω εγώ!
έντιτ: μόλις αποφάσισα τι μου θυμίζει αυτό εδώ
μου θυμίζει αυτό
μόνο που το δεύτερο είναι και καλύτερο
Last edited by phthoggon; 08-02-2011 at 16:29.
"we are not evacuating this house, we don't believe in you and your wrecking crew"
lol όχι, αλλά άμα ψάχνετε "προγκ" που πριν 10 χρόνια θα το 'λεγαν όλοι nu metal, γαμάει και το πρώτο αυτών:
Δεν βλέπω να αναφέρθηκαν οι θεούληδες Cryptopsy \m/
My Mission will save the World.
But I'm still chasing time.
Vanity...definitely my favourite sin.
Last edited by Krux; 08-02-2011 at 22:30.
I'll bury you in your god's fucked garden
Φθόγγε, δεν σου λέω οτι δεν μαρέσει. Συγκεκριμένα, όταν βγήκε το blotted science ήμουν τρελά χαρούμενος. Βασικά ήμουν κρουξικά χαρούμενος λόγω φανμποϋσμου. Αυτό που σου λέω είναι πως προσωπικά δεν βρίσκω και πολύ γαμάτο από πλευράς έμπνευσης το να παίρνεις νότες στην τύχη. Το οτι τα παίζουν αξιοθαύμαστα και έχουν ποικιλία ρυθμών (ενάλλαγές όπως λές) δεν το αμφισβητεί κανείς. Αλλά μπορώ και εγώ να βάλω τυχαία ποικιλία μέτρων και μετά απλά θα χρειάζομαι καλούς παίκτες. Δεν σου κρύβω οτι αυτό έχει συμβεί και σε αρκετά rendition κομμάτια (που σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια). Αλλά δεν αρκεί αυτό. Σίγουρα οι περίεργοι ρυθμοί και τα πολύπλοκα ρυθμικά είναι εντυπωσιακά αλλά με ζογκλερική έννοια. Το αξιέπαινο είναι το να παίρνεις απλές αξίες και να φτιάχνεις κάτι έξυπνο που θα μείνει στο αυτί και στο μυαλό του άλλου και θα το τραγουδάει όλη μέρα.
"πυκνότητα" στη μουσική δεν ξέρω τι είναι - τι εννοείς, αρα δεν μπορώ να σχολιάσω. Η δομή εμένα μου φαίνεται κολλάζ. Το παράδειγμα δεν βρίσκω νόημα να το ακούσω γιατί συμφωνώ οτι παίζουν μη αρμονικά, το αν γαμάει είναι υποκειμενικό. Μπορεί να μου αρέσει και είναι πολύ πιθανό, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι δεν θα πω και οτι μπορεί να είναι ανέμπνευστο λόγω τυχαιότητας. Επίσης, επειδή πράγματι μπορεί να μην έχω ακούσει καλά τον δίσκο, θα μαρεζε να μου έδειχνες τα αρμονικά και fusion σημεία του. Αν και το δεύτερο είναι πολύ γενικός όρος και μεταξύ μας, λίγο καραμέλα. Προσωπικά εμένα δεν θα μου πεί κάτι.
Γενικά, αυτό που λέω είναι οτι ναι, μπορεί να γαμάει, υποκειμενικά. Αλλά η όλη τυχαιότητα μου φαίνεται λίγο κοροϊδία. Αν αυτό σου φαίνεται χαζομάρα, οκ.
Και πάλι όμως ε, το τι είναι αξιέπαινο είναι εντελώς υποκειμενικό. Και γιατί δηλ. πρέπει να μείνει στο κεφάλι κάποιου μια μελωδία για να είναι εμπνευσμένη ή ότι άλλο;
Γενικά, ωραίες όλες αυτές οι συζητήσεις για το τι είναι καλό, κακό, ακραίο, εμπνευσμένο, βάλε ότι άλλο θες, αλλά προσωπικά με έχουν κουράσει πολύ και έχω καταλήξει ότι δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα. Εν τέλει, καλύτερα η συζήτηση να είναι σε απόλυτα τεχνικό/μουσικό επίπεδο...
Μ' αρέσει ή δε μαρέσει; Αυτό είναι το ερώτημα.
...when worms are granted wings, angels have to crawl...
Λυπάμαι που η απάντηση θα χλευαστεί γιατί είναι η ...αλήθεια. Πολλές μπάντες - καλλιτέχνες προερχόμενοι από τα Prog 70s, το γύρισαν σε ποπ δρόμους. Τα ποπ αυτά κομμάτια έχουν λεπτομέρειες στο παίξιμο που ακούγονται απλοικές, όμως πίσω τους κρύβουν ολόκληρη μελέτη για το "γιατί είναι έτσι". Από την καυλωτική παρεστιγμένη μπότα στο κουπλέ του heat of the moment, το εξωγήινο shuffle του rossana, την ghost note κιθάρα και το σκάσιμο στο 2 (ρεφραίν) στο sledgehammer του gabriel. Όλα αυτά δεν πουλήσανε τυχαία. Και το οτι πουλήσαν δεν είναι τυχαίο.
Αυτά για το πρώτο μέρος. Για τα υπόλοιπα, δεν είναι τόσο κουραστικό να σκεφτεί ο οποιοσδήποτε "χμ το να παίζεις νότες στην τύχη το σκαρφίζεται ο καθένας". Και όχι, το ερώτημα δεν είναι αυτό που θέτεις φώτη. Τουλάχιστον εγώ δεν αναφέρομαι σε αυτό. Εαν το θρέντ είναι appreciation thread σορυ, απλά κάνω ένα σχόλιο στην όλη κατάσταση. Δεν λέω ότι είναι μάπα το καρπούζι.
εχω αρχισει και πιστευω οτι στο χωρο του μεταλ πολλα κουλαδια εβγαλαν τεχνικους δισκους..και νομιζω οτι αυτο ειναι γαμηστερο οσο δε παει..γιατι τα τεχνικα δισκακια των κουλων με εκαναν να νιωσω περισσοτερο απ'οτι τα των τεχνικα αρτιων εκτελεστων μουσικων/υποκειμενικοτης..οι τελευταιες απο τις δισκαρες που εχει εξυψωσει ο κοσμος βγηκανε απο φαντασια μουσικων που δεν ειναι τοπ theory masters, αλλα τυποι που εχουν παιξει αρκετη κιθαρα κι εχουν καψει τη φαντασια τους. αυτο ειναι τοπ κλας για μενα.ισως γιατι παιζει και ναμαι κι εγω κουλαδι και να το βλεπω ετσι.
θα συμφωνησω με γκουντσαν για τις απλες αξιες με εξυπνη αποτυπωση αυτων στο χρονο(μετρηματα) και συμφωνω και με κορονερ που λεει οτι δεν ειναι απαραιτητο να σου μεινει κατι για να γαμει...αλλα ξες κατι κορονερ? αν προερχεται απο "εικονα" που εχει δει ο μουσικος και οχι νοτες στην τυχη, τοτε σε καποια φαση που θα δωσεις προσοχη θα καταλαβεις τι λεει η μουσικη. οι νοτες στην τυχη θα ειναι παντα κατι ακαταλαβιστικο...επειδη απλα ειναι...δεν εχει νοημα..
Μην ξεχνάς το 3ο γράμμα...
το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ.
simplicity through complexity.
ο Jarzombek είναι ο πατριάρχης του motto αυτού και αυτό είναι και το συγκλονιστικό στοιχείο της μουσικής του, ακόμα και για μένα που δεν είμαι μουσικός αλλά μπορώ να καταλάβω 2-3 πραγματάκια.
με παραδείγματα.
παίζει ένα ολάκερο κομμάτι μόνο σε C
4 νότες ουσιαστικά
Αυτό που προσπαθεί, είναι να βάλει ο ίδιος όρια στον εαυτό του και μέσα από αυτό να βγάλει αυτό που ονομάζετε παραπάνω ως "εικόνα" για την μουσική του. Το αξιοθαύμαστο στο όλο εγχείρημα είναι οτι παρά τους όποιους περιορισμούς που ο ίδιος θέτει, το αποτέλεσμα ακούγεται technical as fuck.
I'll bury you in your god's fucked garden