1. Broken Wings
2. Soaked
3. Fear
4. When Kingdoms Fall
5. In Confidence
6. Fail
7. Numb
8. Torn
9. Nothing Is Erased
10. Still Walk Alone
11. These Scars
Θα τα πουμε λιτα και με ελληνικους χαρακτηρες.
Οι Evergrey μεχρι και το Inner Circle νοερα ηγουνταν μιας σκηνης. Τωρα για ποια σκηνη μιλαμε ειναι καλο θεμα, μιας και παιζουν μπαλα μονοι τους σε μια ειδικη κατηγορια. Λιγο το μελαγχολικο στοιχειο (στα συν εδω η βραχναδα του Endlung), λιγο τα γεματα συναισθημα πληκτρα, λιγο οι δυναμικες κιθαρες, ε ολα οσα αγαπησαμε συνεθεταν ενα αρκετα ξεχωριστο υφος. Η πορεια τους ηταν σχεδον αψεγαδιαστη, κατι που δυσκολα αμφισβητειται
Μετα εχουμε το Monday Morning Apocalypse. Ωραιος δισκος, εχει και κομματαρες δε λεω. Βλεπε Still In The Water. Ελα ομως που σε συνολο χανει. Πολυ αμεσα κομματια, ισως υπερβολικα αμεσα για Evergey. Το πραμα καπου αρχιζει να χωναινει, αν κι οχι πολυ
Ερχομαστε στο 2008 και το Torn. Οι εντυπωσεις ειναι αναμεικτες. Κιθαρες καραγυαλισμενες και κοφτες, πληκτρα θαμμενα στο βαθος και υφος που σε γενικες γραμμες θυμιζει μια μιξη Recreation Day και Monday Morning. Σε τελικη αναλυση αν και διαφορετικο, προκειται για ωραιο δισκο. Ομως, το θεμα ειναι αλλου. Τι ζητας ΕΣΥ φιλε μου απο τους Evergrey; Εαν ψαχνετε μια ομορφη κυκλοφορια που θα σας συντροφευσει τον επομενο καιρο, τοτε το Torn ειναι εδω για σας. Αν ομως ψαχνετε ενα σκληροπυρηνικο επος που θα το θυμαστε για τα επομενα 5 χρονια, τοτε λυπαμαι αλλα μαλλον θα απογοητευτειτε. Ισως οχι τωρα, ουτε αργοτερα, αλλα σιγουρα το προσωπο θα ξυνισει οταν αποφασισετε να ψεθαψετε καποια παλια τους δουλεια.
Τι θελω να πω; Τα κομματια και ωραιες κιθαρες εχουν, και ομορφα περασματα, και τα κλασσικα αγαπητου τυπου φωνητικα. Ομως σε αντιθεση με παλιοτερα, η συγκεντρωση εστιαζεται στο ποσο δουλεμενες ειναι οι κιθαρες κι οχι στο συναισθημα που θα σου βγαζε η κραυγη του Τομ σε ενα φερ ειπειν νεο ''Recreation Day''. Βεβαια και παλια ειχαν τετοιες στιγμες, βλεπε The Great Deceiver, αλλα οσο να ναι η ζυγαρια ηταν καλα ισοσταθμισμενη. Εδω καπου ομως αρχισε να κλινει κατα του συναισθηματος, κι οσο ομορφα κι αν ακουγονται τα Broken Wings, Fear, Torn και παει λεγοντας, η μπαντα φαινεται να ''το χανει'' και μαζι μ αυτο και τους παλιους της οπαδους. Δισκος του 7 για τους ''αυστηρους'', 7μιση για ''πιο cool / ελαστικους''. Προσωπικα ειμαι καπου στη μεση. Δε μπορω να τους κρινω αυστηρα, ουτε ομως να τους επικροτησω.