Ας προλάβω τους υπόλοιπους και ας κάνω εγώ την αρχή. Λοιπόν με λίγα λόγια οι Apocalyptica έδωσαν ένα εκπληκτικό live. Με ακόμα λιγότερα ΓΑΜΗΣΑΝ (φιλαράκια)...
Παρά την ψιλοκαθυστέρηση (αλλά δε μασάμε) δε μπορώ να πω ότι βαρεθήκαμε αφού ωραία ΠΑΡΕΟΥΛΑ ήμασταν, λέγαμε τις μαλακίες μας και πέρναγε η ώρα (άμα θέλετε ακολουθούν και άλλα κλισε). Τέλος πάντων, για να περάσουμε στο ψητό, οι Apocalyptica βγήκαν συνοδεία drummer, με ένα μέλος από τα πρώτα album (δηλαδή με 4 cello) και για μιάμιση ώρα τα έσπαγαν ανελέητα και αδιάκοπα. Ο drummer στην αρχή έμοιαζε ψιλοπεριττός αλλά μετά άρχισε να ακούγεται θεός (ακούσαμε Metallica με καλά drums - κακίες). Έπαιξαν Path, Master Of Puppets, Fight Fire With Fire, Nothing Else Matters, Bittersweet, άλλα 2 από το καινούριο, Hate, Refuse/Resist, Enter Sandman, Hall Of The Mountain King, Inquisition Symphony, Creeping Death, Seek And Destroy και κανένα άλλο που δε θυμάμαι τώρα. Οι δυο (άντε 3) από τους τέσσερεις τρελά ποζέρια, τρελοί μεταλλάδες αλλά είχαν απίστευτη πλάκα και ομολογουμένως έδιναν show (για κώλο δε ξέρω να σας πω), αλλά η μορφή ήταν ο τέταρτος που δε σηκώθηκε στιγμή από την καρέκλα, δεν άλλαζε καθόλου έκφραση (πέρα από καναδυο φορές που έσκασε ένα μειδίαμα), είχε βγει με κουστούμι και γυαλιά ηλίου και απλά ήταν στον κόσμο του (και έπαιζε και παπάδες). Black metal. Τέλος πάντων, γενικά ήταν γαμώ και είχε και τις κοπάνημα στιγμές, είχε και τα καψουροσημεία και ήταν συναυλιάρα. Άντε και του χρόνου.