1. The Root Of All Evil
2. The Answer Lies Within
3. These Walls
4. I Walk Beside You
5. Panic Attack
6. Never Enough
7. Sacrificed Sons
8. Octavarium
Λοιπόν, το κατέβασα και το άκουσα, δεν άντεξα.
Σχεδόν 75 λεπτά νέας μουσικής από τους Dream Theater... 8 albums, 20 χρόνια στο κουρμπέτι... τα έχουμε δει όλα από αυτή τη μπάντα. Τι θα μπορούσε κάποιος να περιμένει;
Well, για αρχή, το album διαφέρει κατά πολύ του Train of Thought. Τόσο σε θέματα μουσικής όσο και σε παραγωγή και συνολικότερο ήχο. Με το πρώτο άκουσμα θα έλεγα ότι οι DT κάνουν μια semi-retro στροφή στον ήχο τους. Χωρίς πολλές φανφάρες και σολίδια γράφουν απλά και όμορφα. Straight θα έλεγα. Ούτε υπερπολύπλοκα κομμάτια, ούτε μακροσκελή instrumental (με μια εξαίρεση στο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου), ούτε τίποτα που θα κουράσει τον ακροατή. Χωρίς πλάκα, θεωρώ το συγκεκριμένο album, μουσικά τουλάχιστον (γιατί από πλευράς διάρκειας δεν είναι) αρκετά radio friendly. Άλλη μια φορά βέβαια το ρεπερτόριό τους runs the gamut, από pop μπαλάντες μέχρι 70s-like ψυχεδελικά μέρη, και από heavy guitar driver riffs σε νοερά landscapes από τα πλήκτρα του Jordan Rudess...
Ιδιαίτερα θέλω να σχολιάσω το Octavarium, άλλο ένα 20λεπτο κομμάτι που έχει την πιο Pink Floyd-ish εισαγωγή που θα μπορούσε να έχει κομμάτι από τους Theater. Με πολύ retro ήχους στα keys ο Rudess επιτέλους έχει μειώσει αρκετά αυτά τα σόλο που παίζει με το εκνευριστικό του wah, γενικώς σου τρυπάει λιγότερο τα αυτιά... και ευτυχώς παίζει πολύ λιγότερες νότες/δευτερόλεπτο, κάτι το οποίο βρίσκω αρκετά ευχάριστο.
Αγαπημένο κομμάτι μέχρι στιγμής το These Walls, εκπληκτική εισαγώγή, φοβερό riff. Επίσης να σημειώσω και μερικά μουσικά θέματα τα οποία προέρχονται από το ToT. Δυστυχώς δεν έχω καταλάβει όλους τους στίχους αλλά φαίνεται να υπάρχει τουλάχιστον μια σύνδεση με το This Dying Soul.
Κλείνω λέγοντας 2 πράγματα: ωραίος δίσκος, πολύ ωραία κομμάτια αλλά...
...αλλά αυτό που είχα ζήσει όταν είχα βάλει το Scenes στο cd player δεν το έχω ζήσει τα τελευταία 3 albums. Δεν ξέρω τι λείπει πια από την μουσική των DT, ίσως με το Octavarium να έχω μια λανθασμένη εντύπωση λόγω του ότι το άκουσα από mp3, αλλά είμαι σίγουρος ότι κάτι έχει χαθεί. Ελπίζω να διαψευστώ όταν αγοράσω το cd τον Ιούνιο...
Αυτάαα