εκεί θα τα χαλάσουμε? jon milius μάγος έτσι κι αλλιώς να διαχειρίζεται ακόμη και σχετικά χαμηλά budget.
εκεί θα τα χαλάσουμε? jon milius μάγος έτσι κι αλλιώς να διαχειρίζεται ακόμη και σχετικά χαμηλά budget.
Rock or Nothing
λολ ποια χαμελα μπατζετ?
λωλ 1 - 0.
"Why do they blame me for all their little failings? They use my name as if I spent my entire day sitting on their shoulders, forcing them to commit acts they would otherwise find repulsive. "The Devil made me do it." I have never made one of them do anything. Never. I need no souls. And how can anyone own a soul? No, they belong to themselves. They just hate to face up to it..." -
Lord Lucifer Morningstar
το κόναν γαμεί, ειδικά αν σκεφτείς ότι έπαιξαν james earl jones και max von sydow σχεδόν τσάμπα μόνο για την καύλα τους, ενώ έπρεπε να αλλάξει τα πάντα για να τα χωρέσει όλα μετά τις περικοπές. και μουσικάρα μην ξεχνάμε. το αποτέλεσμα είναι ιστορικό.
άσε που καμία που γύρισε - ως σκηνοθέτης - δεν ήταν και πρώτο μπάτζετ. πάντα μέτριο είχε.
Rock or Nothing
για πες 2-3 καλύτερες του πρώτου Κόναν? γιατί εγώ χωρίς να είμαι φαν των μπρατσαράδων με σπαθάκια νομίζω ότι είναι η μόνη που βλέπεται...
Thanks για την πρόταση. Ήταν θέμα χρόνου να πάρει σειρά στο σερί που έχω ξεκινήσει, λόγω ύφους και συνάφειας!
Λίγο βαριά βέβαια για να την προτείνω εδώ, σε κάποιον που θέλει ένα ξεσκαρτάρισμα των αξιόλογων ταινιών της περιόδου που ενδεχομένως διέφυγαν της προσοχής του μέχρι τώρα.
Μία τέτοια περίπτωση είναι σαφέστατα το Rolling Thunder του 1977, με σενάριο Paul Shrader (Taxi Driver) και σκηνοθεσία από τον τύπο που γύρισε και το The Outfit που είδαμε λίγα ποστ πίσω και διαθέτει την ίδια στυλιζαρισμένη δράση. Πρωταγωνιστής ένας τύπος που παίζει δευτερότριτους ρόλους από πάντα σε όλες τις ταινίες, αλλά κανείς μας δεν ξέρει (και ούτε πρόκειται και τώρα να μάθει) το όνομά του, ο οποίος όμως εδώ είναι απολαυστικός, και έχει στο πλευρό του έναν αμούστακο και "ατσαλάκωτο" Τόμι Λι Τζόουνς που αφήνει υποσχέσεις για ακόμα μεγαλύτερα πράγματα απ'όσα μας έδειξε στη συνέχεια.
Revenge movie με τις κλασσικές υπερβολές αλλά και ωραίες αντιπολεμικιές πινελιές που την ξεχωρίζουν από το σωρό.
Και για να μην το ξεχάσω, ένα ακόμα πολύ ενδιαφέρον φιλμάκι της ίδιας περιόδου με ολόϊδιο attitude και αισθητική είναι το Who'll stop the rain του 1978 με τον υπεραγαπημένο Nick Nolte να είναι στο στοιχείο του και το ομώνυμο κομμάτι των C.C.R. να δίνει τον τόνο και το πνεύμα της εποχής.
Resistance is useless
Ξανά-μανά ο φοβερός George C Scott, που εδώ κάνει και το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στο σινεμά. Η κεντρική ιδέα του σεναρίου θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ξεκούραστα για να βγει ένα σίγουρο χιτάκι της εποχής, αλλά εδώ παίρνονται ρίσκα αξιοθαύμαστα με αποτέλεσμα ένα φιλμ στενάχωρο και δύσπεπτο, με την καλή έννοια, που μπορεί να εκτιμηθεί ακόμα και αρκετές δεκαετίες μετά. Δεν είναι για πολύ πρόλογο το εργάκι. Δείτε ΑΣΑΠ και στη συνέχεια πιάστε και το εξίσου γαμηστερό The Hospital (δε θυμάμαι αν το αναφέραμε μέχρι τώρα - κανονικά θέλει αυτόνομο ποστ) και κλείστε με το The Last Run, που αν και σαφώς πιο αδύναμο b-movie, εχει και αυτό τα highlights του και συμπληρώνει ένα καλό πορτρέτο του εξέχοντος κινηματογραφικού ανδρός.
Resistance is useless