περιστατικό γνωστού στη θεσσαλονίκη, αντιγράφω από το fb:
Κυριακή ανεβάζω πυρετό και παίρνω τηλέφωνο ΕΟΔΥ. Περίμενα μετά από 10 μήνες να έχει στηθεί ένα επιχειρησιακο κέντρο που να σου δίνει σωστές οδηγίες, να σου κλείνει ραντεβού για τεστ κτλ. Μην πω ότι θα έπρεπε να έχουν ναυλωσει ξενοδοχεία να πηγαίνεις να καραντινιαζεσαι. Αντ αυτού ακολουθεί ο διάλογος :
-Πάρτε αντιπυρετικα και αν δεν πέσει ο πυρετός σε 2-3 μέρες κάντε το τεστ.
-Με την οικογένεια μου τι γίνεται, να μείνουν και αυτοί σε καραντίνα?
-Όχι, μόνο αν βγει θετικό το τεστ.
-Μα, μέχρι τότε θα έχουν κολλήσει τη μισή Θεσσαλονίκη! Δεν μπορείτε να μου κλείσετε ένα ραντεβού να πάω να κάνω τώρα κάπου τεστ??
-Όχι, βρείτε ένα κέντρο υγείας και πάρτε τηλέφωνο αν μπορούν να σας εξυπηρετησουν
Αν λοιπόν ακολουθούσα τις οδηγίες του ΕΟΔΥ καταρχήν δεν θα έκανα καν το τεστ γιατί σε 2-3 μέρες έπεσε ο πυρετός όπως μου είπαν.
Η [...] και η [...] θα κολλούσαν συμμαθητές και συναδέλφους και πάει λέγοντας, το ίδιο και εγώ που από σήμερα θα έλεγα "ίωση ήταν και πέρασε".
Ευτυχώς μείναμε όλοι σπίτι, και έχω αμάξι και πήγα να κάνω το τεστ. Αλλιώς φορέας θα έπρεπε να μπω στο αστικό.. αλλά θα προστάτευε η μάσκα...