Ναι τωρα δεν πλατιασες χωρις νοημα, απλα εγραψες ενα σωρο ψαγμενους και καλα (εμφαση στο "και καλα", για να προλαβουμε και την προβλεψιμη φτηνη ειρωνια) δισκους εκ των οποιων οι μισοι ειναι τρελες μαλακιαρες
Ναι τωρα δεν πλατιασες χωρις νοημα, απλα εγραψες ενα σωρο ψαγμενους και καλα (εμφαση στο "και καλα", για να προλαβουμε και την προβλεψιμη φτηνη ειρωνια) δισκους εκ των οποιων οι μισοι ειναι τρελες μαλακιαρες
The rest is just
Το θέμα είναι ότι εγώ δεν είπα "μαλακιάρα" κανένα από αυτά που έβαλες, εγώ σχολίασα τα δικά σου σχόλια για την κάθε κυκλοφορία στα οποία από μόνος σου λες ότι είναι μέτριες, άρα ποιος ο λόγος να μπουν σε μια ετήσια λίστα; Μήπως το ότι άκουσες αυτούς τους 10 δίσκους όλους κι όλους φέτος λεωγωτώρα; Και επίσης, εσύ κρίνεις ό,τι τεσπα σκατά έχω βάλει εγώ χωρίς να έχεις ακούσει ούτε το 1/10. Προβληματίσου toxikotita μου.
Καταπληκτικό το καινούργιο Ghost όπως ήταν αναμενόμενο .
πλατιαζεις
Οσους δισκους ηθελα ακουσα, μπατσε του φορουμ.
Εβαλα τους 10 καλυτερους δισκους που ακουσα φετος, και οι μισοι δεν ηταν τιποτα εντυπωσιακο, τι ακριβως δεν καταλαβαινεις? Δεν θελει μεγαλη προσπαθεια να το καταλαβεις, αλλα στην περιπτωση σου η κακεντρεχεια σου υπερτερει παντοτε της κατανοησης, οποτε εσπευσες να κανεις κομμενα quotes για να πεταξεις παλι την "εξυπνη" χαζομαρα σου. Δε νομιζω πως θα προβληματιστω ιδιαιτερα για το οτι δεν εχω ακουσει πολλες απο τις αηδιες που ακους, ισα ισα που κατι κανω σωστα μαλλον.
The rest is just
Στις καθυστερήσεις εδώ προέκυψε περιπτωσάρα για το κραστ τόπικ:
https://svalbard.bandcamp.com/
Mass Infection – Shadows Made Flesh
Χωρίς καμία δεύτερη σκέψη, ο ντεθ μέταλς δίσκος της χρονιάς ανήκει στους υπηρέτες του Σατανά Μας από τη Λειβαδιά. Οι συνθέσεις είναι όλες μία και μία, η δε ένταση της όλης δουλειάς είναι ασυμμάζευτη. Κοιλιά δεν υφίσταται ούτε γι αστείο. Η ριφφολογία είναι κορυφαία· κοφτή και υπερβολικά γρήγορη, γειώνεται μέσω της καθαρότητας του παιξίματος, ενώ ο χαρακτηριστικός morbid και mid-tempo αέρας πλανάται γύρω από λιγότερα αυτή τη φορά, αλλά εξίσου οδυνηρά σημεία. Μία από τις μπάντες που αν το ημερολόγιο έγραφε 2005, θα ορκιζόμουν ότι δεν είναι ελληνική.
Puce Mary – The Drought
Η δεσποινίς Frederikke από τη Δανία συμμαζεύει τον ήχο της, γυρνάει τα γκάζια στο τέρμα, φορτώνει ένα ιδιόρρυθμο groove και σκάει με τον noise δίσκο της χρονιάς. Σε αντίθεση με πολλούς και πολλές του χώρου, δεν ουρλιάζει στο μικρόφωνο. Τα λέει αργά, φλατ και σκατόψυχα, και φαίνεται να πείθει. Η Puce Mary είναι ο λόγος που ξυπνάς με νεύρα, που σου μιλάνε αλλά δεν ακούς, που τρως με βρώμικα χέρια, που βάζεις δάχτυλο κι ας μην έχεις πιει τόσο, που στα καλά καθούμενα σε πιάνει δύσπνοια. Πάμε λίγο.
Moulay Ahmed El Hassani – Atlas Electric
Αν ο Omar Souleyman ήταν Μαροκινός και είχε χίπστερ αντί για μπααθικό μουστάκι, τότε θα έβγαζε τον παραπάνω δίσκο. Γρήγορη μουσική, σχετικά λεπτά αλλά εθιστικά beat, μελωδίες κολλητικές, διάχυτος κλαμπ αέρας. Το Atlas Electric έχει με άνεση τις πιο εθιστικές φωνητικές γραμμές της χρονιάς. 11 χρόνια μετά το Leh Jani, η αραβική εισβολή καγκουριάς στις ζωές μας προχωράει σταθερά, κι έχει δρόμο ακόμα.
Altın Gün – On
Μισοί Τούρκοι μισοί Ολλανδοί, 2 χέρια 3 πόδια, πέφτουνε στη ζούγκλα και παραδίδουν μία δισκάρα άνευ προηγουμένου. Διασκευές μεν, ήχος τόσο ακαδημαϊκός δε, που συμπυκνώνει την περίφημη 70s psych rock σκηνή της Τουρκίας σε 40 ασυμμάζευτα λεπτά. Το ρεπερτόριο κυρίως türkü (δημοτική μουσική της Ανατολίας, περίπου), τουτέστιν μουσική για γάμους και χορούς με τον πεθερό με το μουστάκι. Πράγμα δύσκολο, μην έχοντας την τύχη να έχουμε μεγαλώσει στο Ερζερούμ, αλλά στην τελική τι ακούμε που να μπορούμε να το καταλάβουμε 100%;
Tamuz Nissim – Echo of a Heartbeat
Το καλύτερο στρωτό, σμουθ και προβλεπέ τζαζ της πιάτσας. Σε ένα χώρο που οι Καρντάσιανς τρομπάρουν κλίμακες πάνω-κάτω, η Nissim είναι η πριγκήπισσα Νταϊάνα, στρώνοντας μία μελωδία της προκοπής που τραγουδιέται, χορεύεται, και αντηχεί για λίγα λεπτά μετά το χειροκρότημα.
https://open.spotify.com/album/2zp1nHCxJkN7gRjLHMxinp
Arv & Miljö – Svensk Sommar I Stilla Frid
Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος drone δίσκος εκεί έξω. Κάτι κάνει τον συγκεκριμένο ξεχωριστό: λίγο η υπερβολική μονοτονία, λίγο οι μυστήριες αρμονίες, λίγο το οξύ συνθ, λίγο τα ανύπαρκτα μπάσα αλλά και το αδιανόητο gain που βαράει περιοδικά στο στομάχι, οι Σουηδοί παραδίδουν το Νόμπελ μαυρίλας στον εαυτό τους. Μπόμπα.
https://omlott.bandcamp.com/album/sv...-i-stilla-frid
Maria Horn – Kontrapoetik
Σουηδίας συνέχεια: Η Maria Horn εξερευνάει, λέει, την ιστορία της στοιχειωμένης γενέτειράς της, Ångermanland, συνδυάζοντας παλαιά field recordings, ραδιοφωνικά αρχεία, εκκλησιαστικό όργανο κι ένα συνθ-μαμούθ. Συνεχίζοντας την καλτίλα, έναντι περιγραφής της μουσικής, να προσθέσω ότι ο δίσκος συνετέθη για να εξυπηρετήσει τις τελετουργίες της φεμινιστικής-σατανιστικής ομάδας, της οποίας η κυρία Horn είναι μέλος, και της οποίας η ιδεολογία είναι η απεικόνιση του Διαόλου ως απελευθερωτή των γυναικών. Λίγο καβαλημένο, λίγο στα της εποχής για να πουλήσει θα λεγε κανείς, χώρια να μην ξεχνάμε ότι ο Σκοτεινός μας Άρχοντας δεν κάνει τέτοια πράγματα, όμως το όλο δημιούργημα παραμένει κορυφαίο.
Peaking Lights – Blind Corners
Πολύ στανταράκι σε πολλές λίστες κι ας μην παρακολουθώ, είμαι σίγουρος δε ότι θα παίζει έως και στο Γκάζι. Απλός ήχος, απλές μελωδίες, η χορευτική ηλεκτρονική μουσική που θέλουμε. Η lo-fiίλα που τους χαρακτήριζε κάποτε συνεχίζει να υπάρχει διάχυτη ανάμεσα στα beat, ο συνολικός ήχος όμως υπόσχεται πλέον χορούς σε πρωτοχρονιάτικα ρεβεγιόν, ένα τσαφ πιο χίπστερς.
Die Wilde Jagd – Uhrwald Orange
Αυτός ο δίσκος είναι ένα αριστούργημα. Αν στα 19 μου με την τότε μπάντα μου είχα το θάρρος να κοιτάξω τους Neu! στα μάτια, δεν κώλωνα με το motorik groove όταν προβάραμε, δεν είχα εμμονή με τα χιλιάδες φίλτρα και αμηχανία με τα κενά μεταξύ κάθε πενιάς, τότε μπορεί και να ακουγόμασταν κάπως έτσι. Ζήτω η Γερμανία.
Jozef Dumoulin & Orca Noise Unit – A Beginner's Guide to Diving and Flying
Είναι γεγονός ότι το χαωτικό free jazz έχει μπει πολύ στη μόδα, και ότι κυκλοφορούν ορισμένα φοβερά πράγματα εκεί έξω, τα οποία ψιλοβαριέμαι όλα. Αυτός ο δίσκος είναι μία σούμα του τι λείπει στην όλη βιασύνη: κορμός, ρυθμός, μία άλφα αρμονία και κάμποση μονότονη αισθητική. Ένα συμμαζεμένο free jazz με κουλ αέρα και έξυπνες δυσαρμονίες, προσωπικά θα το έβαζα και για soundtrack του Tenant του Polanski.
Καλή χρονιά σε όλους. Αλφαβητικά όπως κάθε φορά με την εξαίρεση του πρώτου δίσκου που είναι για μένα ο δίσκος της χρονιάς. Τα υπόλοιπα θα έλεγα είναι αυτά που ευχαριστήθηκα πιο πολύ. Απουσία black metal μια και η λίστα θα ξέφευγε.
Anna von Hausswolff - Dead Magic , 'Οσοι δεν έχετε ασχοληθεί κάντε το σύντομα, ακόμα τρέμω από το λάιβ.
Alice In Chains - Rainier Fog
Beak> - >>> , καλύτεροι με κάθε κυκλοφορία.
Bonnacons Of Doom – Bonnacons of Doom , για τους φίλους των Goat.
Chats, The - Get This In Ya , κλέβω λίγο μια που κυκλοφόρησε το 2017 στην γειτονιά τους αλλά το 2018 σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Μου τους πάσαραν την ίδια μέρα με Viagra Boys, αυτοί κέρδισαν.
Chiller - Chiller , το καλο το μελωδικό το πανκ το καναδέζικο.
Horror Vacui - New Wave Of Fear , Ιταλέζικο ποστπανκ, γερό κόλλημα όταν βγήκε.
Καταχνιά - Κρεσέντο Απελπισίας, οτι χρειαζόμασταν μετά από έναν άνισο δεύτερο δίσκο
Khruangbin - Con Todo El Mundo, με όλο τον κόσμο για όλο τον κόσμο.
Melentini - ZRSHA;Fundus Uterus, ευτυχώς που βγήκε και σε βινύλιο γιατί δεν ξανακάνω το λάθος να βγάλω το cd.
Messa - Feast For Water, ξύπνησε Murkrat μνήμες και μας γνώρισε μέσω Ρα και τα Vouna.
Scars On Broadway - Dictator, δεν το περίμενα και το χάρηκα πολύ το καλοκαίρι.
Steams, The - Wild Ferment , άλλη μια δυνατή εντόπια κυκλοφορία με υπέροχο εξώφυλλο.
Thom Yorke - Suspiria, αποφεύγω να δω την ταινία με τον φόβο πως θα μου χαλάσει τις εικόνες.
Vagina Lips - Generation Y, τα έχουμε πει, αν δεν παινέψεις το σπίτι σου...
Visigoth - Conqueror's Oath, το καλό το επικό το ορθόδοξο.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
1. Primordial - exile amongst the ruins
2. Visigoth - conqueror's oath
3. Fifth angel - the third secret
4. Down of winter - pray for doom
5. Sacral rage - beyond celestial echoes
6. Praying mantis - gravity
7. Metal church - damned if you do
8. Mob rules - beast reborn
9. Eriphion - Δοξολογία
10. Διαλέξτε ανάμεσα σε:
Α. The sword - used future
B. Blitzkrieg - judge not
C. Witch mountain - witch mountain
D. The skull - the endless road turn dark
E. Heir apparent - the view from below
Θα το ξεκαθαρίσουμε σε περισσότερες ακροάσεις.
Για τον πουτσο καβάλα: Ghost - prequelle
1) e4, c5
2) Νf3