Πολύ ωραίο το ρεμίξ του I am the Program αλλά το ορίτζιναλ είναι αξεπέραστο ε, ακόμα κι από τον ίδιο τον mega drive που πέραν αυτού του υπερέπους είναι γενικά βαρετούλης ιμχο. Το άλλο ακυκλοφόρητο του περτουρμπάτορα καλό, αλλά προφανώς δε φτάνει το σοκ του τελευταίου του δίσκου (θενξ κάπτεν όμπβιους, αν το έφτανε, θα είχε συμπεριληφθεί).
Και μιας και ξεσκονίζω δισκογραφία περτουρμπάτορα εν όψει του λάιβ, τα προσωπικά μου πολύ σημαντικά δύο σεντς:
Terror 404 & I am the night: Αδιάφορα γενικά, το δεύτερο σαφώς καλύτερο απ'ό το πρώτο βέβαια, αλλά γενικά yawn.
Dangerous Days: State of art στο χώρο, απίστευτες κομματάρες.
The Uncanny Valley: Γενικά άνισο, αλλά δείχνει τα πρώτα στοιχεία αυτού που θα ακολουθήσει. Και έχει μέσα το Verger.-
Νew Model: Ο καλύτερος δίσκος του με διαφορά. Δε νομίζω ότι μπορείς να τον πεις synthwave πια, πιο πολύ με φασαριόζικο έξυπνο ebm μου ακούγεται. Μεγάλο άλμπουμ.