I swear on tomorrow, if you take this chance
Our lives are this moment, the music - the dance
And here in this labyrinth of lost mysteries
I close my eyes on this night and you're all that I see
αν δεν μας άρεσε δεν θα το βλέπαμε και στ'αρχίδια μας
ή
μας άρεσε στην αρχή , τώρα είναι σκατά, αλλά επειδή το σεταπ είναι γαμηστερό θέλουμε να δούμε που θα εξελιχθεί
ή
μας άρεσε στην αρχή μας αρέσει και τώρα που είναι -insert οτι θες- αλλά δεν θα γίνουμε και ψηφοφόροι Κούλη
ή
μας άρεσε στην αρχή μας αρέσει και τώρα και άντε γαμηθείτε
(τα έπιασα όλα ?)
Σε όποια κατηγορία και αν είμαστε, κρατάμε το θρεντ ζωντανό και το ζούμε στα στενά
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
γιατί λες "όταν", ακόμα necrons παίζω .
ναι φυσικά θα αντιδρούσα λέγοντας αυτό που πιστεύω, όπως και σε κάθε περίπτωση που έχω διαφορετική άποψη από κάποιον άλλο σε ένα θέμα. εγώ γέρνω στην άποψη οτι το GoT είναι μια εξαιρετική fantasy themed σειρά που όμοια της πιστεύω θα κάνουμε πάααρα πολλά χρόνια να ξαναδούμε, αν ξαναδούμε. απλά δεν κατάλαβα γιατί είμαστε θείτσες (γραφικοί) όσοι αντιδράμε στα γραφόμενα του τύπου που έκανε c/p η ντράμσικ.
Last edited by Krux; 30-08-2017 at 15:13.
I'll bury you in your god's fucked garden
Για μένα είστε θείτσες επειδή δεν παραδέχεστε την κατακόρυφη πτώση στην ποιότητα και άμυαλη χολυγουντοποίηση μιας σειράς που ξεκίνωντας έθεσε τελείως διαφορετικά στάνταρντς. Δεν είναι γραμμένη η κριτική από κάποιον που σιχαίνεται και κράζει το GoT, είναι γραμμένη από κάποιον που προφανώς το κωλογούσταρε και ξενέρωσε τη ζωή του με ένα σωρό πράγματα που δεν έχουν θέση στη σειρά που βλέπει τα τελευταία 6 χρόνια.
Κι εγώ συνεχίζω και το βλέπω, και φυσικά θα συνεχίσω μέχρι τέλους. Και το διασκεδάζω. Αυτό δε σημαίνει πως δε βλέπω και την κατρακύλα όμως και πως δε θα τη σχολιάσω.
Είστε βασικά η ανθρώπινη απόδειξη αυτού που παρέθεσε σε κάποια φάση ο κόμμισαρ (νομίζω), κάποιον της παραγωγής να λέει πως οκ μωρέ, υπάρχουν τρύπες και ακυρίλες, αλλά δε φοβόμαστε επειδή είναι πολύ ποπ σειρά το GoT και κλάιν. Με άλλα λόγια, οκ, τώρα που φτάσαμε να μας βλέπει κι ο κάθε τελειωμένος, ας χώσουμε απλά δράκους, cgi, ειδύλια και καμιά μάχη να το κλείσουμε πανηγυρικά για τους ουγκ, και σιγά μη ζοριζόμαστε να συνεχίσουμε σεναριακά το λογοτεχνικό έργο του άλλου. Λες και θα το προσέξει κανείς!
Λογοτεχνικό έργο.
Life begins at 45°.
Nαι, είναι λογοτεχνικό έργο ένα μυθιστόρημα 6-7 χιλιάδων σελίδων τελευταία φορά που τσέκαρα.
αυτό ακριβώς που είπε ο πλιτς. από την αρχή τα βιβλία δεν είναι κάτι σπουδαίο λογοτεχνικά. είναι ένα ελαφρύ ανάγνωσμα για παραλία ή για να χαλαρώσεις μετά τη δουλειά.
διασκεδαστικότατο μεν, δεν αντιλέγω, αλλά το ίδιο είναι και η σειρά. διασκέδαση με ξύλο, βυζιά, δολοπλοκίες και μαγεία. ένα παραμύθι για μεγάλους. αυτό είναι. γι'αυτό το βλέπουμε.
το ότι εντοπίζουμε σεναριακές τρύπες, ασυνέχειες ή ανακρίβειες κ καθόμαστε να ασχοληθούμε τόσο ώστε να γράψουμε δοκίμιο πολλών σελίδων για κράξιμο, είναι σα να κράζουμε την κοκκινοσκουφίτσα για έλειψη ρεαλισμού.
Rock or Nothing
εγω δεν βλεπω καμια κατακορυφη πτωση. ισα ισα θεωρω ιδιαιτερα ενδιαφερουσα την σειρα ακομα και την παρακολουθω με πολυ μεγαλο ενδιαφερον. κατα τα αλλα το ποστ σου για ακομα μια φορα ειναι ενας εμετος ελιτισμου. θειτσες, ανθρωπινη αποδειξη, ο καθε τελειωμενος κλπ. καλη συνεχεια ευχομαι.
I'll bury you in your god's fucked garden
Βασικά αυτό.
Από κει και πέρα, θα ήθελα να κάνω ένα γενικότερο σχόλιο στον θεσμό της κριτικής και στο τι σημαίνει αυτή σήμερα. Όσοι δεν είναι μικρότεροι από τη μισή μου ηλικία, θα θυμούνται φαντάζομαι την εποχή κατά την οποία δεν υπήρχε ευρυζωνικό διαδίκτυο και επομένως όχι ευρέως και δωρεάν διαθέσιμο οτιδήποτε έχει να κάνει με μουσική, εικόνα, διάβασμα. Επομένως λοιπόν δεν υπήρχε τρόπος να έχουμε προσωπική άποψη για κάποιον δίσκο/ταινία πριν τον ακούσουμε/τη δούμε και για να την αποκτήσουμε έπρεπε να πληρώσουμε ώστε να τα αποκτήσουμε. Επειδή λοιπόν δεν ήμασταν ο γιοι του Σωκράτη και δε γινόταν να γιολάρουμε συνέχεια αγοράζοντας τα πάντα και ό,τι κάτσει, είχαμε τα περιοδικά όπου διάφοροι τύποι έγραφαν ΚΡΙΤΙΚΕΣ (αγγλιστί, REVIEWS), οπότε ανάλογα με τον εκάστοτε γράφοντα, αποφασίζαμε αν θα επενδύσουμε οικονομικά σε έναν δίσκο ή σε μια ταινία ή σε ένα βιβλίο κλπ. Προσωπικά, πριν 15-20 και βάλε χρόνια, αυτός ήταν ο τρόπος μου για να ανακαλύπτω νέα πράγματα (πέρα από συστάσεις φίλων προφανώς), πέφτοντας και σε μουφάρες πότε-πότε στην πορεία σαφώς. Αυτό λοιπόν ήταν και το αρχικό νόημα και λόγος ύπαρξης της ΚΡΙΤΙΚΗΣ.
Αυτό βέβαια σήμερα έχει προφανώς αλλάξει άρδην. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης για τις κριτικές, από τη στιγμή μάλιστα που τα πάντα είναι ελεύθερα διαθέσιμα και ο καθένας μπορεί να αποκτήσει ιδία άποψη και να το παίξει κριτικός από το blog του. Κάποιος που βρίσκει πρακτική χρησιμότητα από τη σημερινή κατάσταση είναι περισσότερο μια δισκογραφική εταιρία ή μια εταιρία παραγωγής τηλεοπτικών προϊόντων, καθώς αυτό τους δίνει τον παλμό της κοινής γνώμης και μπορεί να ελέγξει τα επόμενά βήματά τους. Για τον απλό ακροατή, τι; Κατ'εμέ, μια κριτική χρηισμεύει μόνο στο να ανακαλύψει κάποιος την ύπαρξη κάποιου πράγματος που είναι πολύ πιθανό να του αρέσει. Από κει και πέρα, κάποιος χρειάζεται 10 λεπτά για να κατεβάσει ένα άλμπουμ, ακόμη λιγότερα για να ακούσει δείγματα στο youtube, κάτι αντίστοιχο και με οτιδήποτε άλλο. Υπάρχει περίπτωση κάποιος να αρκεστεί ΜΟΝΟ στο ότι θα διαβάσει μια κριτική για κάτι και να μη δοκιμάσει από μόνος του; Δε νομίζω.
Πηγαίνοντας λοιπόν πιο πολύ στο προκείμενο. Όλοι όσοι γράφουμε εδώ έχουμε δει την 7η σεζόν (αλλιώς είμαστε μαλάκες γιατί θα σποϊλεριαστούμε) και ξέρουμε αν μας άρεσε ή όχι. Ο μαλάκας που έγραψε το κατεβατό στο fb και μετέφερε εδώ η Drumsick, τι ουσιαστικό νόημα έχει η κριτική του; Μήπως να αποτρέψει καποιον από το να δει τη σεζόν; Προφανώς και δεν υπάρχει τέτοιο θέμα για τους λόγους που ήδη αναλύσαμε. Αν συμφωνήσω μαζί του οκ, αν διαφωνώ μαζί του και έχω καυλώσει από το season finale, υπάρχει περίπτωση να ΜΟΥ ΑΛΛΑΞΕΙ ΓΝΩΜΗ; Επίσης προφανώς όχι, οπότε ποιο το νόημα; Κατ'εμέ, τίποτα άλλο από το να θρέψει το εγώ του και να πει "σας γάμησα και είστε όλοι μαλάκες όσοι διαφωνείτε μαζί μου", γιατί μου φαντάζει λίγο δύσκολο το ΗΒΟ να νιώθει το παραμικρό αεράκι στα αρχίδια του.
Και θα με ρωτήσεις φίλε ERίτη, τότε να μη γράφουμε ποτέ κανείς τη γνώμη του; Και τι θα γίνει η ανθρώπινη επικοινωνία, το ER και όλα αυτά; Σαφώς και δε λέω κάτι τέτοιο, το πρόβλημά μου είναι αρχικά το ύφος με το οποίο κάποιος προσεγγίζει να κριτικάρει κάτι. Αν έρχεσαι με ύφος χιλίων καρδιναλίων να μου πεις ότι είναι μαλάκας όποιος δε συμμερίζεται τη γνώμη σου για μια γαμημένη σειρά ή για ένα γαμημένο δίσκο και μάλιστα παραθέτεις και επιχειρήματα περί αντικειμενικότητας (ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΜΑΗΜΕΝΗ ΣΕΙΡΑ Ή ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΔΙΣΚΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ), μάντεψε ποιος είναι ηλίθιος εξ αρχής. Η άποψη είναι σαν την κωλοτρυπίδα και όλα αυτά, από κει και πέρα η πόλωση και η έντονη αντιπαλότητα για ένα θέμα που έχει να κάνει με ποπ κουλτούρα χωρίς άλλες προεκτάσεις, τι σκατά νόημα έχει; Δε λέω να μη συζητάμε βγάζοντας τον νερντ που κρύβουμε μέσα μας, όλο αυτό προσθέτει στην πώρωση και γαμώ. Αλλά όταν κάποιος προσπαθεί να ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ (πες το ρεαλιστικότητα, σεναριακή συνέπεια, σκηνοθεσία οτιδήποτε σκατά) πραγματικά με ξεπερνάει. Άλλος ρίχνει στον Καιάδα εξ ορισμού όλες τις superhero ταινίες γιατί είναι ποιοτικός και δεν ταιριάζουν με την αισθητική του, άλλος το τελευταίο Paradise Lost γιατί είναι butthurt από τα brutal φωνητικά, άλλος ξενερώνει από τις διαφορές με τα βιβλία, άλλος δε μπορεί να βλέπει σειρά με μέτριο ΣΙΝΕΜΑΤΟΓΚΡΑΦΙ κ.ο.κ., το πρόβλημά μου σαφώς δεν είναι αυτό από μόνο του αλλά το ότι αυτοί βγαίνουν με ύφος κατόχου της απόλυτης αλήθειας και νιώθουν ότι γαμάνε. Μάντεψε μαλάκα, δε γαμάς και στ'αρχίδια μου και αυτή είναι η μόνη απάντηση που θα πάρεις από μένα. Ναι κάποτε έπεφτα στη λούμπα να εμπλακώ στο εν λόγω τριπάκι
για κουβέντα αλλά ευτυχώς μετά από τόσα χρόνια έμαθα και δεν υπάρχει περίπτωση πια. Όταν μάθεις κι εσύ, τα λέγαμε.
Δεν είναι καν διασκεδαστική η "λογοτεχνία" του. Μετά το 3ο-4ο βιβλίο, χρειάζεται willpower >9000 για να συνεχίσεις να διαβάζεις.
Γι'αυτό προτιμούμε τη σειρά, με όλες τις ατέλειές της.
Life begins at 45°.
άλλη σειρά όμως αυτή που τραβάει ολόκληρη σεζόν για να πει την ιστορία ενός χαρακτήρα, κι άλλη αυτή που σε ένα επεισόδιο: (ΣΠΟΪΛΕΡΣ)
σκοτώνει littlefinger χωρίς να εξηγήσει πώς τον κατάλαβε ξαφνικά η άλλη
πηδιούνται γιάννης και ντάνης (οκ είχαμε προετοιμαστεί) - btw bran, δείξε μας ότι είναι ανηψιός της και ο σωστός διάδοχος!
την κοπανάει ο τζίμης από την 7σεζον κολλητή του
γκρεμίζεται το τείχος
όλα αυτά άλλοτε θα ήταν κλιφφχάνγκερ από μόνα τους, τώρα είναι τόση η βιασύνη να κλείσει η σειρά αλλά και η εμφανής συγγραφή από tv runners κι όχι μούσια dnd καμμένο συγγραφέα, που τα βλέπεις και δε σου καίγεται όσο καρφί θα έπρεπε.
Αυτο. Για τα περισσοτερα υπαρχουν απαντησεις. Δε χρειαζεται πολυ φαντασια πχ να καταλαβεις γιατι καποιος σαν τον LF ξεκινησε τον πολεμο Stark - Lannisters ή όλες τις υπολοιπες δολοπλοκιες του. Chaos is a ladder λεμε.
Ειπαμε εχει τρυπιτσες. Αλλα κατι τετοια ποστ σαν του τυπου που παρουσιαζουν τη σειρα σουρωτηρι, και η πλειοψηφια αυτων που γραφει και αναφερει ως τρυπες μου δειχνουν οτι... μαλλον δεν καταλαβε και πολλα ( η δεν θελει να καταλαβει) - περα απο καποια σημεια που λες 'οντως αυτο ηταν οφφ'
Ρε Phantom, δηλαδη χρειαζοσουν να σου δειξει πως ακριβως καταλαβε η Αρυα τον Little Finger? Δεν μπορουσες να φανταστεις? Ειναι σχεδον αυτονοητο δηλαδη, ποσο μαλλον μαζι με τον Μπραν που γνωριζε οσα ειχε κανει ο LF συν το οτι η Αρυα παρακολουθουσε τον LF και ετσι βρηκε το Note (που σημαινει οτι ηδη τον υποψιαζοταν)
Oλα αυτα που λες δεν γιναν σε ενα επεισοδιο, προετοιμαζονται εδω και πολυ καιρο
Last edited by VidnaObmana; 30-08-2017 at 21:31.
Let The Freak Flag Fly!