μέλη των R.E.M., The Minus 5, Critters Buggin, The Chills και Screaming Trees πειραματίζονται και παράγουν εκπληκτικά πράγματα. Το Breaking the Ethers (1997) είναι πολύ όμορφο δισκάκι.
Άκουσα πρόσφατα κάποια κομμάτια του Τάκη Μπαρμπέρη κι έπαθα πλάκα. Κιθαρίστας-συνθέτης που συνδυαζει μεταγενέστερη τζαζ και φιούζιον με ινδική και ελληνική (ή καλύτερα βαλκανική) μουσική.
Υπόγειος abstract οργασμός. Και παραγωγάρα.
Ίσως ο καλύτερος τζαζ δίσκος που άκουσα εφέτος. Εξαιρετική και βαθιά παραγωγή, πολύ ωραίες συνθέσεις και τρομερά τύμπανα, εθιστικά θα λεγα. Υλικό στο youtube δεν υπάρχει δυστυχώς, όμως γκουγκλάρεται και βρίσκεται εύκολα. Το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Εξαιρετικό δείγμα λάτιν τζαζ. Από Περού και όχι Καραϊβική, που χωρίς να έχω εντρυφήσει, πιστεύω ότι ακούγεται αρκετά, ειδικά στο ρυθμολογικό. Αμερικανιές στην τρομπέτα και στο σαξόφωνο, και εξαιρετικά κρουστά και τύμπανα. Παραγωγή κρύσταλλο. Πατάμε πλέυ.
Ωραίος Σταμ.
Περίπου στο ίδιο κλίμα με το προηγούημενο ποστ σου, ένας ανερχόμενος ΝεοΟρλεανέζος (φήμες τον θέλουν ανιψιό του Donald Harrison):
....went away with my fathers, to gather the fallen.
To return with the wisdom of the kings....
Let me dream. (Let the jewels gleam.)
Let the fallen hear:
"It never rains around here."
The sand smothered on my chest....
Was music choir...
φοβερός τυπάς, ιδιαίτερα στα κομμάτια που έχει φωνητικά. Ο δίσκος είναι φετινός και λέγεται Ambrose Akinmusire - Imagined Savior Is Far Easier To Paint.
"we are not evacuating this house, we don't believe in you and your wrecking crew"
Έξι σελίδες πίσω πήγα για να ξεθάψω το θέμα, ήμαρτον
Από τα περιεκτικότερα μουσικά νήματα του φόρουμ είναι αυτό εδώ, μόνο αγάπη.
Τον άλλο μήνα έχει Gary Bartz Quartet για τους Αθηναίει, αλλά και οι fellow καρντάσιανς να μην χάνουν το κουράγιο τους.
Spiritual jazz για πολλά ουίσκια
Την άλλη βδομάδα ελπίζω να είμαι σε θέση να ανοίξω νήμα στο Self promotion με υλικό για τους φίλους του παρόντος τόπικ. Δεν περιγράφω άλλο.
Και άλλο υλικό από εγχώρια σκηνή
Για πάμε λίγο να ανεβαίνουμε...
Last edited by casshern; 24-12-2020 at 21:28.
Resistance is useless
Daniel Zamir, θρήσκος ισραηλινός σαξοφωνίστας, αρκετά τρελόφατσα θα λεγε κανείς. Ανακάλυψη του John Zorn. Συνθέσεις γλυκές σαν το μέλι, μελωδίες "εύκολες" μα ουσιώδεις, χαρακτηριστικό όλης της εκεί σκηνής.
Ακούμε:
Έχω κατεβάσει το Amen του 2006, αλλά δεν έχω προλάβει να το ακούσω. Θα σε ξαναενοχλήσω όταν είναι.
afino kati klassik se periptwsh pou kapoios den to exei upopsin toy kai toy aresei