ειπα, υποκειμενικα, οτι το βρισκω βαρετο και υποκειμενικα βαριεμαι να συνεχιζω να το δω, γιατι σκεφτομαι το εργαστηριο στο υπογειο του καθαριστηριου, το χλωριουχο θοριο για καταλύτη και όλα αυτά και βαριέμαι.
κατανοώ ότι δε μπορούν να αποδώσουν τον αποτελεσματικότερο "νόμιμο" τρόπο εξαφάνισης πτώματος και τη συνταγή για κρυσταλ μεθ στην τηλεόραση (μόλις θυμήθηκα και την έκρηξη με το άλας μολύβδου που ο γουαιτ δεν έπαθε σχεδόν τίποτα και λολ), αλλα και πέρα από όλο αυτό, μου φαίνεται βαρετό. Μου σπάει τα νεύρα ο γιο μπιτς και ο γουαιτ σα χαρακτηρας όχι πειστικός.
Υποκειμενικά έ. Σόρρυ που έχω αυτή τη γνώμη.
Εδώ βλέπαμε Λοστ και δε μας ένοιαζε η λογική γιατί είχε άλλα ωραία πράματα
και εντιτ αφου: ο ντεξτερ ειναι ο γαμαωσηριαλκιλλερ από την αρχη. δεν τον πιανουν γιατι όλα του πάνε κατ'ευχην, αλλά ο χαρακτηρας αλλάζει όχι και τόσο κατα τη διάρκεια της σειράς. Ο Γουαιτ υποτιθεται ειναι αυτος ο καταπιεσμένος, αλλά κατα βάθος γαμάω χαρακτήρας, τον οποίο η πουτάνα ζωη τον έκανε μικρομεσαίο καθηγητή. Η εξέλιξή του του από καθηγητάκο σε ντραγκ λορντ βασίζεται σε όλα αυτά τα απίστευτα γεγονότα, από τα οποία βγαίνει αλώβητος και κάθε φορά κάνει λεβελ απ. Ο Ντεξτερ δεν είναι αληθοφανης χαρακτήρας, ο Γουαιτ παρουσιάζεται σαν το γείτονα μας. Η (κακή) αληθοφάνεια μου τη δίνει. Ο γαμπρόςτουπωςτονλενε, αυτός της DEA, είναι κανονικός χαρακτήρας, αυτός έχει εξέλιξη, βάθος και δεν είναι υπερβολικός. Ο Γουαιτ πού έμαθε να μεταχειρίζεται όπλα έτσι ρε;
Αυτά. Δε βασίζω αν μια σειρά είναι καλή ή όχι στη λογική μόνο, άμα ήταν έτσι ούτε Daredevil δε θα βλεπα, γιατι τυφλος σουπερχηρο αφου
δευτερο έντιτ: δεν είναι γοογλε τρανσλεητ το αποπανω, έχω αρχίσει να γράφω σαν ΕτΕ, φιξξξερ κάνε κάτι