bump
Arve Henriksen - Strjon
Εραστές Bohren und der Club of Gore και Mount Fuji Doomjazz Corporation περάστε από δω.
bump
Arve Henriksen - Strjon
Εραστές Bohren und der Club of Gore και Mount Fuji Doomjazz Corporation περάστε από δω.
Last edited by rat_poison; 03-08-2011 at 15:50.
Well, there's egg and bacon; egg sausage and bacon; egg and spam; egg bacon and spam; egg bacon sausage and spam; spam bacon sausage and spam; spam egg spam spam bacon and spam; spam sausage spam spam bacon spam tomato and spam;
ξανα bump.
Βρήκα αυτό το θρεντ οπότε και το χώνω εδώ.
Σκληρό τζαζ με αραβικές βάσεις από τον Ισραηλινό Gilad Atzmon. Ιδού ένα δείγμα του μεγαλείου:
Για τον αποπάνω και τους υπόλοιπους ανήσυχους ερίτες, ο Bachar Mar Khalife με καταγωγή από Λίβανο εξαπολύει επίθεση από το Παρίσι με το νεγκασονικό του πιάνο και τα πσιονικά του κατσαρολικά και δεν αφήνει ούτε κολυμπηθρόξυλο όρθιο.
Δεήστε
(Δεν ήξερα αν θα ταίριαζε καλύτερα σε άλλο τόπικ, απόλοτζιζ)
Resistance is useless
εξωφρενικά εγκεφαλικό και ταυτόχρονα παρανοϊκό κομμάτι.
ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ Αντονυ Τζακσον και Ντένις Τσέιμπερς
Μουσική για σοβαρούς άντρες:
Η επιτομή του κουλ.
Μόλις γύρισα από συναυλία που με έσυραν ανυποψίαστο στα πλαίσια(θρας ρε μουνιά) των Δημητρίων '13. Έπαιζαν ο Κοντραφούρης και ένας άλλος Ουαλός πιτσιρικάς , ο Dave Stapleton.
O Κοντραφού ήτο απολαυστικός, αλλά η συνέχεια ήταν πέρα από κάθε προσδοκία μου. Το ετερόκλητο κουιντέτο μας κράτησε προσηλωμένους σε όλο το σετ, παίζοντας τζαζ με νεύρο και συναίσθημα.
Δεν συγκράτησα τίτλους κομματιών, αλλά κάπου εδώ λέω ΩΠ:
Last edited by casshern; 24-12-2020 at 21:32.
Resistance is useless
1:50 και μετά, που πάμε για τέτοιους ήχους? ό,τι έχω ακούσει με σαξόφωνα κτλ δεν είναι έτσι ρε γαμώτο, αυτό μου φαίνεται ότι έχει δομή και είναι άπειρα ευχάριστο, τα τζαζ στα δικά μου απαίδευτα αυτιά είναι τελείως random
tt0274518
Απλά σολάρει πάνω στο ίδιο μπασοριφ συνεχώς, για αυτό σου φαίνεται εντελώς κατανοητό μάλλον. Απλή ντε και καλά τζαζ δεν υπάρχει, εκτός κι αν πατήσεις smooth jazz που είναι αυτό που λέμε elevator/soft porn music. Kαλύτερα είναι τα κλασικά χιτάκια Luis Armstrong/Frank Sinatra για να αρχίσει να σου κάθεται στο μυαλό η γλώσσα/συγχορδίες ή πήγαινε κατευθείαν στα γαμάτα άλμπουμ (Kind of Blue, A Love Supreme πχ) και άκου προσεκτικά, το ίδιο κομμάτι δηλαδή ξανά και ξανά, όχι όλο το δίσκο. Στο κομμάτι που πόσταρες στο μεταξύ τα ριφφ είναι που γαμάνε μέχρι το 1:50!
"we are not evacuating this house, we don't believe in you and your wrecking crew"
φετινά τζαζοκάτι με άρωμα ανατολής:
καταπληκτικός δίσκος του λιβανικής καταγωγής τρομπετίστα Ibrahim Maalouf.
επίσης πολύ όμορφος δίσκος του αρμένιου πιανίστα Tigran Hamasyan (ο οποίος κυκλοφόρησε φέτος κι ένα ενδιαφέρον τζαζζοειδής άλμπουν με τον Serj Tankian, ονόματι "Jazz-Iz Christ").