.
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 11:10.
Κοίτα να δεις που θα αρχίσουμε να ακούμε Π.Τζ. Χάρβυ στα γιαράματα.
Ον τόπικ, ομοιότητες άκα σωσίες με Τζούλζ Βεντούρα.
Resistance is useless
http://stresss.deviantart.comσηκωσες λιγο την μπλουζιτσα και υποψιαστηκα οτι εισαι ο φρικ. Σε λιγα δευτερολεπτα ειχα μαθει την τραγικη αληθεια.Δεν ξερω αν προσεξες την απογοητευση στo προσωπο μου..
http://www.myspace.com/posteke
Yesterday 19:29 <menumission> de mporeis na kaneis ignore ton eauto sou sto tsat molis to dokimasa
στο θεωρητικό παρκούρ δίνω οστά και σάρκα,απο εμπόδιο σ΄ εμπόδιο πετάγομαι για πλάκα Άκου τον Φόρη and don't worry
Χαίρομαι που βοήθησα!
Και μένα είναι μια από τις αγαπημένες μου.
Resistance is useless
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 11:11.
Λοιπόν αυτό είναι ωραιότατος δίσκος, ακόμα και για μένα που το μόνο που έχω εκτιμήσει από την Πολυτζην είναι το "White Chalk". Από την άλλη πλευρά, οι "κανονικές" δουλειές της μου έκατσαν ψιλο-στραβά από την αρχή οπότε δεν μπορώ να πω ότι έχω εμβαθύνει και ιδιαίτερα. Αν δε βαριέστε πείτε μια δυο προτάσεις για επανάληψη και επανεξέταση.
Can't get it down without crying
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 11:11.
πόσο άμπαλο το ταγκ
Well, there's egg and bacon; egg sausage and bacon; egg and spam; egg bacon and spam; egg bacon sausage and spam; spam bacon sausage and spam; spam egg spam spam bacon and spam; spam sausage spam spam bacon spam tomato and spam;
Μιλάω κυρίως για τα "To bring you my love", "Is this desire?" και "Stories from the cities" που χα ακούσει πριν μπόλικα χρόνια χωρίς να με ενθουσιάσουν ιδιαίτερα και εκεί παράτησα κάπου την προσπάθεια αρκετά σύντομα είναι η αλήθεια. Απλά το rock της με άφησε ασυγκίνητο, δεν μπορώ προφανώς να το εξηγήσω καλύτερα. Άκουσα το "White Chalk" με το ντόρο που έγινε και μου άρεσε πολύ, αλλά καπάκι η δεύτερη συνεργασία με τον Parish π.χ. μου φάνηκε ιδιαιτέρως βαρετή. Από εκεί και πέρα δεν ξανασχολήθηκα ιδιαιτέρως και γι' αυτό μου ρθε τώρα οτι ειναι καλή ευκαιρία να το ξαναπιάσω, γι' αυτό ζήτησα και προτάσεις (και κατά προτίμηση όχι youtube λινκς). Το "White Chalk" π.χ. δεν το θεωρώ κανονικό album, περισσότερο one off πείραμα μου φάνηκε, όπως και η συνεργασία με τον Parish μου φάνηκε διαφορετική από τις υπόλοιπες δουλειές της. Και ξαναλέω ότι η σχέση μου μαζί της δεν εμβάθυνε ποτέ ιδιαίτερα οπότε θεωρώ πολύ πιθανό όντως να έχασα πράγματα.
Can't get it down without crying
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 11:11.
ακου κ το 1ο της 'Dry'. ε γενικα δν εχει κ 15 δισκους, λιγοι κ καλοι, ΟΛΟΙ.
ξανακους αυτα που εχεις ακουσει ηδη γιατι γαμανε.
πολλεσ φορες οταν ξαναδοκιμαζουμε κατι μετα απο χρονια μπορει να μας φανει αρκετα διαφορετικο ειτε γιατι δν ειμασταν ετοιμoι τοτε, ειτε απλα δν ειμασταν σε 'φαση', ειτε ξερωγω κατι αλλο.
αμα δν σε ψησουν ουτε τωρα εισαι αμπαλος κ δν κανεις για PJ κ τραβα αυτοκτονα
man has known and now he's blown it upside down and hell's the only sound,
we did an awful job and now they say it's nobody's fault
Interviewer : How does it feel to be the greatest guitarist in the world ?
Jimmy Hendrix : I don't know, go ask Rory Gallagher.
Can't get it down without crying
λοιπόν το άκουσα 2-3 φορές σήμερα το άλμπουμ και είναι πολύ ωραίο.
ειδικά μ' αυτό το the words that maketh murder δυσκολεύομαι να πάω παρακάτω, συνέχεια το βάζω και το ξανακούω.
Βαριέμαι να ακούσω ολόκληρο τον δίσκο (που τον άκουσα μια φορά και είναι εξαιρετικός).
Ακούω στο repeat 4-5 μέρες το in the dark places, τεράστιο κομμάτι. Τρία λεπτά, από τα καλύτερα της.
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 11:12.