εεε. οχι.
Re: Tom Robbins
εεε. οχι.
μου είπε η Ένι να γράψω κάτι ... αλλά δεν ξέρω τι ...
Ξεκίνησα να τον διαβάζω κάπου στα 14-15 με την εξής σειρά
Τρυποκάρυδος
Αμάντα, το Κορίτσι της Γης
Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν
Το Άρωμα του Ονείρου
Κάπου στα 19-20 έπιασα το Ο Χορός των Εφτά Πέπλων
Με κούρασε πολύ και το παράτησα κάποια στιγμή στα 25-26 έπιασα το
Μισοκοιμισμένοι μες στις Βατραχοπιτζάμες μας , με το ζόρι ένα κεφάλαιο.
Το άρωμα του ονείρου παραμένει ένα από τα 4-5 καλύτερά μου βιβλία ακόμα και τώρα.
Μελετώντας λίγο τι έχει γραφτεί θεωρώ ότι σας διαφεύγουν (σε μερικούς έστω) κάποια βασικά πράγματα.
Την ηλικία του συγγραφέα,σε τι εποχή έγραψε το κάθε βιβλίο του, και φυσικά την εμμονή του στο LSD.
Λογικά το όλο ξεθάβει έχει να κάνει με το σχόλιο μου εδώ
Αυτό όλο πηγάζει καθαρά -κατά την γνώμη μου και την προσωπική μου εκτίμηση- από το ότι μετά από κάποια ηλικία απομυθοποιείς κάποιες καταστάσεις μικραίνει ο ορίζοντας του όνειρου που πλάθει το μυαλό και αντιλαμβάνεσαι "περισσότερο ώριμα" από όσο πρέπει αυτά που διαβάζεις.
Σαν αποτέλεσμα χάνεις το αίσθημα που προσπαθεί να βγάλει ο συγγραφέας.
Αυτά τα ολίγα είχα να πω ως απλός απόφοιτος λυκείου
δεν συμφωνω με σαμπρελινο στο θεμα της ηλικιας, δηλαδη μεγαλωνοντας δεν εχει χασει την ’αιγλη’ του, οπως δεν συμφωνω κ στις βατραχοπυτζαμες,ειναι τελειο, συμφωνω οσων αφορα το αρωμα του ονειρου (ισως το πιο αγαπημενο μου μυθιστορημα εβερ)κατα τ αλλα, ολα του τα βλιβλια τα βρισκω τελεια.
η σειρα:
jitterbug perfume
7 πεπλα
καουμποισες
villa
αναπηροi
βατραχοπυτζαμες
τρυποκαρυδοs,
δεν εχω διαβασει μονο την Αμαντα κ το τελευταιο του Β is for beer
Last edited by cybernaut; 31-08-2010 at 22:03.
"I am Ubik. Before the universe was, I am. I made the suns. I made the worlds. I created the lives and the places they inhabit; I move them here, I put them there. They go as I say, then do as I tell them. I am the word and my name is never spoken, the name which no one knows. I am called Ubik, but that is not my name. I am. I shall always be."
www.monolith.gr
Β is for beer να το διαβάσετε, πάρα πολύ ωραίο.
to xw, tha rthei h wra tou ! mikro k eukolo mou fainetai omws, kako gia tom robbins, mou aresoun ta megala k mperdemena !
"I am Ubik. Before the universe was, I am. I made the suns. I made the worlds. I created the lives and the places they inhabit; I move them here, I put them there. They go as I say, then do as I tell them. I am the word and my name is never spoken, the name which no one knows. I am called Ubik, but that is not my name. I am. I shall always be."
www.monolith.gr
Το έχω και εγώ και με κοιτάει κάθε μέρα παραπονεμένα
το B is for Beer το αγαπάω.Επίσης συμφωνώ για το Άρωμα του Ονείρου,φανταστικό βιβλίο,για μένα το καλύτερο Ρόμπινς, για τον οποίο πινκς πινκς άπειρα!
The Wilderness is Gathering all its Children in...
ναι, ο τύπος ειναι τρομακτικά ταλαντούχος !
"I am Ubik. Before the universe was, I am. I made the suns. I made the worlds. I created the lives and the places they inhabit; I move them here, I put them there. They go as I say, then do as I tell them. I am the word and my name is never spoken, the name which no one knows. I am called Ubik, but that is not my name. I am. I shall always be."
www.monolith.gr
Είναι ένα παραμύθι από το Robbins. Μαθαίνει (και καλά) στα παιδάκια πώς γίνεται η μπύρα κλπ, αλλά με τον τρόπο του Robbins. Ξεφεύγει από το κλασικό του στυλ γιατί έχει άλλο σκόπό, δεν λέω άλλα, θα πω spoiler. Εξαιρετικό πάντως, και διαβάζεται και γρήγορα καθότι μικρό.Originally Posted by cybernaut
τρυποκάρυδος που ειναι το μικροτερο του (αρκετό μπερδεμα παρόλα αυτα) ειναι το χειροτερο μου.διαβάζεται και γρήγορα καθότι μικρό.
Καουμποισες κ πεπλα που ξεπερνουν τις 500, δεν ηθελα να τελειωσουν.
"I am Ubik. Before the universe was, I am. I made the suns. I made the worlds. I created the lives and the places they inhabit; I move them here, I put them there. They go as I say, then do as I tell them. I am the word and my name is never spoken, the name which no one knows. I am called Ubik, but that is not my name. I am. I shall always be."
www.monolith.gr
τίγκα villa είμαστε.
τανούκι, πρέζα, κινεζούλες.
ΟΥ, τύμπανα πολέμου σαν ΖΟΥΛΟΥ
βασικά κάτι που ξεχώριζε τον ρόμπινς σε αυτά τα πιο γνωστά βιβλία του για μένα πάντα (μιλάω για δυο που έχω διαβάσει ήτοι το άρωμα και ο χορός είναι 1) ότι μιλάει για ανθρώπους σαν και μας (φαινομενικά εννοώ) και λέει ότι να'ναι και δεν έχει πρόβλημα - γενικά τον διαβάζεις και λες - να ενας έμπειρος τύπος που έχει μια άποψη και δεν κολώνει να λέει διάφορα - όχι τίποτε επαναστατικά.. αλλά τίποτε πρακτικά πράγματα, για την περίοδο π.χ. ξερωγώ ή being a lesbian ή gay - και όλα αυτά με μια grassroots αισθητική, αν μπορούσα να το πω έτσι - τα πετάει δηλαδή.. 2) χώνει εκει γύρω στοιχεία απο μύθο και γενικά πλησιάζει στον φανταστικό ρεαλισμό που λένε, παραμένωντας όμως προσγειωμένος - φάση no nonsense, έτσι το βλέπω εγώ δηλαδή.. 3) αμπελοφιλοσοφεί ασύστολα και το χαίρεται αλλά και πάλι δεν ξεφέυγει στον παραλογισμό, νομίζω..
γενικά τον πάω σαν συγγραφέα-άνθρωπο.. και γενικά και γω τον διάβασα επιρεασμένος απο ανθρώπους που κάποτε γούσταρα και είχαν π.χ. το άρωμα του ονείρου πολύ πολύ ψιλά και γενικά ξερωγώ μπορεί να μάθω ότι κάποιος του αρέσει ο ρόμπινς, θα μπεί ενα συν το μυαλό μου γι'αυτόν - που βέβαια σχετικό είναι.
και εγώ θα έβαζα ίσως μαζί το χορό των επτά πέπλων (skinny legs and all! - ναι αμα το μετέφραζαν στα ελληνικά έτσι ακριβώς θα έβγαινε κανενας χαζός τίτλος σαν τις βατραχοπιτζάμες ή τους ανάπηρους - που πραγματικά ακόμα δεν εχω ξεπεράσει το σοκ των τίτλων αυτών για να πιάσω αυτά τα βιβλία) μαζί με το άρωμα του ονείρου σαν δυο απο τα αγαπημένα μου βιβλία, προσπάθησα να διαβάσω και το καουμπόισσες, αλλά βαρέθηκα κάπου στην αρχή και ακόμα το έχω στο ράφι με τα todo.
το skinny legs and all είναι μια ωραία προσέγγιση του μεσοανατολικού (έτσι το λένε- δηλ. αν μπορούσε να κάνει κάτι γι'αυτό, να προσφέρει - το έκανε - αν και δεν θυμάμαι τώρα λεπτομέρειες.. πάντως τα πλέκει όλα με πολύ ωραίο τρόπο ο άτιμος..
έφερε το public αγγλικά αντίτυπα της no exit press.. πήρα τις προάλλες το another roadside attraction με 7.99 ευρώ παρακαλώ. φιλική τιμή για πρώτο μυθιστόρημα ενος ελπιδοφόρου συγγραφέα.. μπας και καταλάβω τίποτα...
το another roadside είναι το μοναδικό βιβλίο που μου άρεσε περισσότερο σε μετάφραση παρά πρωτότυπο,και είναι στην πεντάδα των αγαπημένων μου.
άμορφη μάζα πουλερικών
heh, είναι απο τις περιπτώσεις που θα μπορούσε να χαροποιήσει τους μεταφραστές που και αυτοί κατα κάποιο τρόπο δημιουργούν, αλλά ποτέ δεν παίρνουν την αντίστοιχη εκτίμηση.. και μάλλον θα είναι one hell of a job να μεταφράσεις tom robbins (τι να πω και για άλλους...).. anyway είναι στα επόμενά μου να το διαβάσω οπότε θα πω την άποψή μου πιο μετά!
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
