Το ξέρω ότι έχει ποσταριστεί και αλλού αλλά αξίζει δικό του θρεντ.



"Και έρχονται προς το μέρος μου δύο νέοι άνθρωποι, δύο νέα παιδιά, έτσι, φρέσκα πρόσωπα, φατσούλες ψαγμένες. Παιδιά από αυτά που την ψάχνουν, που δεν τους αρέσει η μασημένη τροφή, δεν τους αρέσει να τους λενε τι να κάνουν, πως να το κάνουν, τους αρέσει να ανακαλύπτουν τον κόσμο ξανά και ξανά, πολλές φορές μάλιστα τους αρέσει να βγάζουν και τη γλώσσα στους θεσμούς και αυτό είναι κάτι υγιές κατά την άποψή μου. Και μου λένε... γα-μά-τος, γαμάτος ρε φίλε μού λένε, ρε μαν, σωστός. Και τους λέω, παιδιά, για τη φάση με τα πόδια λέτε;"

Για κάποιο λόγο το μόνο που μπορώ να σκεφτώ όσο τον ακούω είναι σελέμπριτι διανοούμενοι που "βγάζουν τη γλώσσα στους θεσμούς" τύπου Σώτη Τριανταφύλλου.

"Φατσούλες ψαγμένες", εκεί τέλειωσαν όλα.