01. Blood Oath
02. Dismal Dream
03. Pray For Forgiveness
04. Images Of Purgatory
05. Cataclysmic Purification
06. Mental Hemorrhage
07. Come Hell Or High Priest
08. Undeserving
09. Provoking The Disturbed
10. Martial Decimation

Το συγκεκριμενο δισκο τον περιμενα καιρο και επιτελους διερευσε πριν απο 3-4 μερες και εκτοτε τον εχω ακουσει καμια δεκαρια φορες οποτε αποφασισα να γραψω μια κριτικη.
Να ξεκαθαρισω οτι οι Σαφοκεισιον ειναι η αγαπημενη μου ντεθ μεταλ μπαντα(ξεκαθαρα ντεθ μεταλ οχι μπαντες τυπου ντεθ κτλ)και οτι δισκους σαν το Εφιτζυ και το Πιρσντ φρομ Γουιθιν τους εχω απιστευτα ψηλα.Οταν λοιπον κυκλοφορουνε δισκο οι αρχοντες της Νεας Υορκης ισως να μη μπορω να ειμαι αντικειμενικος,αλλα θα προσπαθησω οσο καλυτερα μπορω.
Οι δυο προηγουμενοι δισκοι που κυκλοφορησαν μετα την επανενωση τους ηταν και οι δυο τουμπανοι με ριφφαρες και πραγματικα σπουδαιες συνθεσεις οποτε περιμενα να δω κατα ποσο θα καταφερναν να διατηρησουν τη φορμα τους.Για μενα το Μπλαντ Οουθ ειναι το λιγοτερο καλο απο αυτα τα 3 αλμπουμ αλλα εξακολουθει να βρισκεται σε τρομερα ψηλο επιπεδο.
Πιο συγκεκριμενα,δεν ειναι ο δισκος που θα ανοιξει νεους δρομους στο ντεθ μεταλ,ουτως η αλλως αυτα οι συγκεκριμενοι τα εκαναν 15 χρονια πριν και δε νομιζω καποιος να περιμενει κατι που θα ταραξει συθεμελα τη σκηνη σημερα απο τους Σαφοκεισιον.Αυτο που περιμενεις ειναι ενα δισκο μπρουταλ ντεθ να κοπανηθεις.Και αυτο ο συγκεκριμενος δισκος το κανει.
Με το που ξεκιναει,πιανει κανεις αμεσως το χαρακτηρηστικο ηχο και ριφφ της μπαντας,που μαλλον εχει μια απο τις πιο δυνατες ταυτοτητες στο χωρο πραγμα εξ αρχης δυσκολο.Η παραγωγη ειναι παρομοια με αυτη του ομοτιτλου,με αυτο τον ξερο ηχο,και ο Φρανκ Μιουλλεν εξακολουθει να μη βγαζει τα υπερσαπια βοκαλς που μπορει,αλλα εμενα προσωπικα ο συγκεκριμενος ηχος με ικανοποιει πολυ.
Ο δισκος ισως να πεφτει λιγο στη λουμπα της "ομοιομορφιας",δηλαδη τα τραγουδια να μη μοιαζουν τοσο διαφοροποιημενα το ενα απο το αλλο,γι αυτο το λογο το θεωρω και κατωτερο τουομοτιτλου και του Σοουλς.Αυτο που θελω να πω ομως τοση ωρα ειναι πως τραγουδια σαν το Blood Oath η το Dismal Dream,το Come Hell Or High Priest και το Undeserving δεν ειναι τραγουδια που γραφονται καθε μερα απο μια ντεθ μεταλ μπαντα ,ποσο μαλλον απο μια μπρουταλ ντεθ μπαντα,χωρος που η αμπαλιαση παει συννεφο,και για τετοια κομματια καποιοι αλλοι θα πουλαγανε και τι μανα τους.
Συγκινουμαι που ακουω το Μιουλλεν να βγαζει το τερας απο μεσα του στο Cataclysmic Purification η που βλεπω το τελειως προγκ σημειο στο δευτερο λεπτο του ομοτιτλου τραγουδιου.Μου δειχνει οτι θελουν να πειραματιστουν και λιγο.Ναι το Images Of Purgatory ειναι ενα κομματι που το εχουν γραψει πολλες φορες,αλλα κ αυτο εξακολουθει να γαμαει.Αυτο που μενει ακομη σαυτο το δισκο αναλλοιωτο ειναι ο χαρακτηρας της μπαντας που αποδεικνυει πως δεν επιδειωκουν να φανουν μπρουταλ μεσω υπερπαραγωγων και γελοιων υπερβολων.Εχουν ποιοτητα συνθεσεων και ατμοσφαιρα που το βγαζει απο μονη της.
Εν κατακλειδι,λοιπον,προκειται για εναν ακομη δισκο τουμπανο,που δεν ανακαλυπτει τον τροχο,ουτε καν πλησιαζει,αλλα σαπιζει ομορφοτατα και πορωτικα το καλοκαιρακι μας και την εξεταστικη μας.Τωρα περιμενουμε το νεο Φιτους που κυκλοφορει το Σεπτεμβρη