Αγόραροι και κορίτσαροι. Κίνησα και εγώ για το Rockwave αφού αντιμετώπισα το μεγάλο δίλημμα του να δώ Toto ή Crimson Glory κτλ......Τελικά μίλησαν οι μεγάλες αγάπες και τράβηξα για Μαλακάσσα. Μπήκα όταν τελειώσαν οι Moonspell οπότε γνώμη δεν έχω για πάρτη τους και καλύτερα γιατί δεν μου αρέσουν.
Οι Crimson Glory ήταν απλώς απογοητευτικοί, απροβάριστοι κτλ. Ο Midnight δυστυχώς είναι για λύπηση. Τραγικός, άφωνος, φάλτσος και τελείως στον κόσμο του. Μου έδινε την εντύπωση ότι δεν ήξερε καν τα κομμάτια. Και εκεί που αναρωτιόμουν γιατί κοιτάει συνέχεια το πάτωμα το σκασε το παλικάρι. Όλοι οι στίχοι του σετ σε τεράστια καλοτυπωμένα και πλαστικοποιημένα χαρτιά!!!!!!!!!!!!!
Στο Lost Reflection καρφώθηκε το παλικάρι με τα σκονάκια του αλλά είχε κι' άλλα να μας παρουσιάσει. Όσο λοιπόν ο Ben Jackson έπαιζε τα καθαρά μέρη του κομματιού μόνος μαζί με τον Midnight επί σκηνής αισθανόμουν έναν αέρα πανικού. Κάποια στιγμή ο Midnight κολλάει και ο Ben Jackson κοιτάει αριστερά δεξιά πανικόβλητος και τότε ο Drenning μπαίνει με τους υπόλοιπους και αρχίζουν το γκαζωμένο μέρος του κομματιού και υποτίθεται το σώνουν.
Απροβάριστοι και δυστυχώς ανεκδιήγητοι διότι ήρθαν και κάνα την αρπαχτή τους και νόμιζαν ότι δεν θα το καταλαβαίναμε κιόλας. Βέβαια υπήρχαν και αρκετοί που δεν κατάλαβαν τίποτα από το αίσχος και χειροκροτούσαν σαν πρόβατα (λυπάμαι που το λέω).
ΑΙΣΧΟΣ ονόμαζονται πλέον και επίσημα Κρύψ'τον Λώρη
Οι Celtic Frost εμένα ρε παιδιά ποτέ δεν μου άρεσαν οπότε δεν μπορώ να πω κάτι γι'αυτούς.
Οι Twisted Sister γάμησαν και ήταν και πολύ καλύτεροι από πέρσυ και με καλύτερο ήχο.
Συμπέρασμα: ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΩ ΤΟΤΟ Ο ΜΑΛΑΚΑΣ!!!!!!