Δεύτερη φορά σε 6 μήνες; Ναι, γιατί ένα τέτοιο show αξίζει όσο συχνά κι αν το δεις. Επίσης παίζαν και οι Apocalyptica, ένας λόγος παραπάνω.

Η συναυλία έγινε σε αυτόν εδώ το χώρο
very cute

Αυτή τη φορά είχα αποφασίσει να πάω να κάτσω, για να μπορέσω να παρακολουθήσω και λίγο τα τεκταινόμενα στη σκηνή. Αλλά μπαααα. Μισή ώρα πριν ξεκινήσουν οι Apocalyptica, όλες οι θέσεις ήταν πιασμένες και η αρένα ήταν μισοάδεια (μόνο στη Β.Ευρώπη συμβαίνουν αυτά). Αρένα λοιπόν, ηλιοθεραπεία μέχρι να αρχίσει.

Οι Apocalyptica βγήκαν 19:05 ακριβώς, χωρίς καθυστερήσεις και γκρίνιες. Αν μας έλεγαν το '97 ότι κάποια μέρα αυτή η μπάντα θα άνοιγε για ένα από τα μεγαλύτερα heavy group της εποχής, αποκλείεται να το πιστεύαμε. Ο ήχος που βγαίνει από τα 4 cello είναι απίστευτος και ακόμα καλύτερος από τα στούντιο αλμπουμ. Στο refrain του Master of puppets νόμιζες ότι θα πεταγόταν ο Hetfield να τραγουδήσει. Παίξανε μία ώρα περίπου και κερδίσανε άξια το χειροκρότημα. Οι δυο μακρυμάλληδες είναι εντελώς μούρες, χτυπιούνται όλη την ώρα και ο drummer τους είναι καταπληκτικός απλά. Στο Bittersweet δεν ένιωθες ότι λείπαν οι φωνές, ούτε και στο How far. Στο τέλος παίξαν και το Hall of the mountain king (όχι από Savatage ε)
Από τα καλύτερα warm ups που έχω δει.


Ο κόσμος είχε αρχίσει να γεμίζει την αρένα, εκει που νόμιζα ότι θα είμαστε χαλαρά, αρχίσαμε να πιεζόμαστε κάπως. Επίσης πόσες φορές ευχήθηκα να ήμουν ένα κεφάλι ψηλότερη :/
Η αναμονή παρ'όλο που δεν ήταν μεγάλη, κάποιοι φρόντισαν να την κάνουν και ευχάριστη: ακούγαμε από ένα σημείο κάτι "hey", αλλά δεν καταλαβαίναμε, μέχρι που σιγά σιγά το κύμα εξαπλώθηκε και κάποια στιγμή κατέληξε να κάνει το κύκλο του αμφιθεάτρου για κάνα 5λεπτο!

Οι τεχνικοί των Rammstein σε αυτή την περιοδεία είναι ντυμένοι με πουκάμισο και γραβάτα και ακολουθείται η ίδια διαδικασία όπως και το Δεκέμβρη, οι τεχνικοί παίρνουν τις θέσεις τςν μελών του γκρουπ πάνω στη σκηνή, αρχίζει να παίζει η εισαγωγή του Reise, Reise, φεύγουν, πέφτει το παραβάν και από πίσω έχουν πάρει τις θέσεις τους τα μέλη του συγκροτήματος. Ανέκφραστοι όπως πάντα. Και το playlist έχει αλλάξει ελάχιστα από το Δεκέμβρη: Reise, Reise, Links 2,3,4, Feuer Frei, Mein Teil, Stein um Stein, Keine Lust, Morgenstern, Sehnsucht, Los, Sonne, Du Hast (πρώτος πανικός), Asche zu Asche, Du riechst so gut, Amerika, Ich Will (δεύτερος πανικός), Rammstein, Ohne Dich, Stripped. (ναι δεν παίξαν το Moskau :/ )

To playlist θα μπορούσε να περιλαμβάνει και Mein Herz Brennt, Mutter, Wollt ihr das Bett in Flammen sehen και Engel, αλλά ο καθένας έχει δικά του αγαπημένα κομμάτια.


Στο Ohne Dich βγήκαν και συνόδεψαν οι Apocalyptica και το κομμάτι έγινε ακόμα πιο ανατριχιαστικό. Επίσης έπαιξαν και ένα κομμάτι που δεν ήξερα, ίσως είναι από τον επερχόμενο δίσκο και ίσως λέγεται Benzin (έγινε της πουτάνας από φωτιές, καιγόταν η σκηνή καθ'όλη τη διάρκεια του τραγουδιού).
Το show ήταν επίσης πάνω κάτω το ίδιο, μόνο που τώρα που ο χώρος ήταν ανοιχτός και δεν υπήρχε πρόβλημα εξαερισμού, του αλλάξανε λίγο τη μπαναγία, σε κάποια φάση μας κάλυψε ροζ καπνός και δε βλέπαμε στα 2 μέτρα. Στο Mein Teil ο Till βγήκε ντυμένος χασάπης και ο Flake ήταν πάλι αυτός που "μαγειρεύτηκε" και μετά εκεί που έτρεχε όπου πατούσε γινόταν και μια έκρηξη. Στο Feuer Frei τα φλογοβόλα είχαν κυρίαρχο ρόλο, ενώ στο τελευταίο refrain του Amerika σκεπαστήκαμε από μπλε, κόκκινα και λευκά κονφετί. Στο Stripped ο μπασίστας έκανε πάλι crowd surfing πάνω σε μια βάρκα =)

Το κοινό λιγάκι ψόφιο. Αν δεν είχα δει εκείνο τον πανικό στους Toten Hosen, θα έλεγα πως έτσι είναι γενικά το κοινό, αλλά πλέον ξέρω πως ακόμα και οι Γερμανοί μπορούν καλύτερα από αυτό.

Συνολικά από τα live που σου αποτυπώνονται στη μνήμη, και τα χαίρεσαι και θες να τα ξαναδείς. Υπάρχουν διαφορές με το Live aus Berlin όμως. Στη φετινή περιοδεία το show έχει εκτιναχθεί στα ύψη, οι εκρήξεις και οι φωτιές είναι πολλαπλάσιες της περιοδείας του '98, όμως κάπου υστερεί σε πάθος. Οι Rammstein ποτέ δεν απευθύνονταν στο κοινό, η επικοινωνία περιοριζόταν πάντα στα εντελώς απαραίτητα (ένα γεια και ένα ευχαριστώ), όμως είχαν σωματική επαφή, κινήσεις των χεριών, παιχνίδια με ήχους (όπως πχ στην εισαγωγή του Bueck Dich) κλπ και ο Till φαινόταν να απολαμβάνει τη συναυλία περισσότερο. Τώρα όλα είναι κάπως μηχανικά Η μόνη φορά που είχε μια κάποια επαφή ήταν όταν στο Du Hast έτεινε το μικρόφωνο προς το κοινό για να τραγουδήσουμε. Κι αυτό στη γενέτειρα, που υποτίθεται πως είναι πάντα special show. Dunno, ίσως ήταν απλά κούραση, από το Νοέμβρη περιοδεύουν συνέχεια. Ίσως έχουν κάνει το show απλά εξαντλητικά βαρύ. Θα δείξει στην επόμενη περιοδεία.




ps: O Till κατάφερε να μιλήσει ακόμα λιγότερο από το Δεκέμβρη. Μόνο ένα "Danke Berlin" μετά το Amerika.

ps2: δίπλα μου ήταν 4 άντρες από Τουρκία που είχαν έρθει μόνο για τη συναυλία. Όταν μετά γνωριστήκαμε και είπα ότι είμαι από Ελλάδα, ο ένας με ρώτησε αν ξέρω αν υπάρχουν ακόμα οι Spitfitre!!!!

edit: δείτε κι αυτό, καλά τα λέω http://www.forum.electricrequiem.com...ight=rammstein