Carrion Flowers
Iron Moon
Dragged Out
Maw
Grey Days
After The Fall
Crazy Love
Simple Death
Survive
Color Of Blood
The Abyss

Ξέρω ότι την ακούμε καμπόσοι εδώ μέσα, οπότε θρεντ.

Δεν έχω δει ριβιούζ στο νετ, αλλά κόβω το πουλί μου ότι κάπου θα παίξει φάση "πιο σκοτεινό", "δύσκολο", "εσωστρεφές", "ώριμο" κλπ. Σε απλά ελληνικά: Ξεχνάμε τις σκοτεινές τραγουδάρες που σου κολλάγανε με τη μία στο μυαλό σα τσίχλα, εδώ στις πρώτες ακροάσεις ήμουν τόσο μουδιασμένος που ετοιμαζόμουν να κράξω. Παρόλα αυτά, ο δίσκος αποδεικνύεται grower άμα του δώσεις τις ακροάσεις που πρέπει, αλλά οκ την τύπισσα τη λατρέψαμε για κάτι που εδώ είναι κρυμμένο. Κάμποσες ακροάσεις μετά, και οι μελωδίες αποκαλύπτονται, και υπέροχα τραγούδια. Απλά θέλουν το χρόνο τους.

Σε πιο "τεχνικές" αναλύσεις, η Τσέλσι συνεχίζει να ψάχνεται. Αν στο Pain is Beauty έβρισκες την Zola Jesus, το Abyss φωνάζει Swans. Σε όλα, στις λαμαρίνες, στις δομές, στα κολπάκια, παντού. Το επιτηδευμένο ψεύδισμα στο Color of Blood (κομματάρα) μου έφερε ένα μειδίαμα, αλλά μάλλον πρόκειται για highlight τελικά. Όπως και το σχεδόν ξεκάθαρο doom metal στο Dragged Out.

Ωραίος δίσκος τελικά. Για συνδέστε για συνδέστε.