Μου 'παν, μου 'παν. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι τα εμπλέκει στη ροή του μυθιστορήματος, δίνοντας το πρώτο ως ινδική ιστορία και το δεύτερο ως απόσπασμα ημερολογίου. Εμέση ομολογία; Ανομολόγητες τύψεις; Ποιος ξέρει! Πόσταρε πάντως κειμενάκια, γιατί όχι!!!
Κάνω εγώ την αρχή...
"A decadent style is one in which the unity of the book breaks down, to make room for the independence of the page, in which the page breaks down to make room for the independence of the sentence, and the sentence to make room for the independence of the word" - Τάδε έφη, Bourget
"What is the sign of every literary decadence? That life no longer dwells in the whole. The word becomes sovoreign and leaps out of the sentence, the sentence reaches out and obscures the meaning of the page, the page gains life at the expense of the whole - the whole is no longer a whole" - Τάδε έφη, Νίτσες
Μπορεί να μην είναι Ηράκλειτος, αλλά κάτι πιάνει κι αυτο! Θα 'βαζα και την παραβολή απ'το "Great events" του Ζαρατούστρα, αλλά εκείνο είναι "κρυπτομνησία", οπότε δεν ξέρω αν το πιάνουμε για κλοπή (που μας κατάντησε ο μεταμοντερνισμός!). Δεν πιάνω ούτε κάτι "ευγένειες της καρδιάς", "θανάτους του θεού", "υπερανθρώπους", "μηδενισμούς", γιατί θα αρχίσει η πρόταση να χάνει την πρωτοκαθεδρία της από τη χειραφετημένη φράση, η φράση από τη λέξη, η λέξη από το σημείο στίξης και χωρίς να το καταλάβουμε θα έχουμε εισέλθει στην παρακμή της λογοκλοπής!
