Σίγουρα υπάρχουν ποιητικά, ποιοτικά, ονειρικά, πολυεπίπεδα westerns και τα γουστάρουμε (yuma πχ).
Νομίζω ότι οι Κοέν επίτηδες δεν έκαναν κάτι τέτοιο, αν και η ιστορία του ορίτζιναλ στα χέρια τους μπορούσε να δώσει ένα αριστούργημα.
Η ταινία ναι είναι ρηχή, τα δυνατά της σημεία είναι οι ερμηνείες και τα τοπία, δεν έρχεται να σώσει το κόσμο.
Είναι μια ταινία για να περάσεις πολύ όμορφα σχεδόν 2 ώρες, 2-3 σκαλοπάτια πάνω από τον μέσο όρο του χολυγουντιανου σκουπιδαριου απλα και μονο γιατι οι συντελεστες της ξεχωριζουν απο το σωρο.
