διάβασα το high fidelity και το fever pitch τον Σεπτέμβριο και μέσα στη χρονιά όλο έλεγα ότι θα έπαιρνα και τα άλλα, ε τις προάλλες περνώντας από τον Παπασωτηρίου είδα τα μοναδικά που είχαν μείνει, slam, a long way down & Juliet,naked. Το Juliet,naked το πήρα κατευθείαν και μετά για κανα 10λεπτο σκεφτόμουν ποιο από τα άλλα 2 να πάρω (είχα μόνο ένα 20ευρο πάνω μου), προσπαθούσα να θυμηθώ πόσοι από εδώ είχαν κράξει το a long... και πόσοι όχι, τελικά δεν θυμήθηκα αυτό αλλά ότι το slam μιλάει για τόνι χοκ ορ σμθ και λέω δε γαμιέται, άλλη φορά.
δεν ξέρω γιατί δεν σας άρεσε το a long way down, εγώ τώρα ετοιμάζομαι να βγω στο μπαλκόνι και να συνεχίσω το διάβασμα ενώ ψάχνω ποιο cd να βάλω για να ακούγεται από μέσα, πείτε καμιά ιδέα. και πείτε επίσης ποιο να πάρω μετά, το about a boy ή το how to be good;
