γιουλάη να πεις τη μάνα σου ερμαφρόδιτο καριόλι
ουπς, αντανακλαστική αντίδραση ήταν, Pavlov's dog is a bitch
γιουλάη να πεις τη μάνα σου ερμαφρόδιτο καριόλι
ουπς, αντανακλαστική αντίδραση ήταν, Pavlov's dog is a bitch
bump
(γαβ γαβ)
Resistance is useless
απ το 5.10 και μετα ο χαμος
Πες τα αγόρι μου.
Δεν είναι η σωστή ώρα για να ακούσεις/δεις αυτό το πράγμα αλλά το Α Solitary Reign ανέβηκε το πρωί και ήδη το κατέβασαν, οπότε:
1:00:00 και έπειτα σε περίπτωση που η εικόνα του thumbnail δημιουργεί απορίες .-
Δηλαδή δεν είμαι μόνο εγώ που τελευταία νιώθω λίγο "κάπως" με τον Colin και την μπάντα του, ε;
Στο φμπ αφαίρεσα τους Amenra από την ροή των νέων μου γιατί ποστάρουν 6-7 δημοσιεύσεις την μέρα (μπορεί να υπερβάλλω οκ), με κριτικές, συνεντεύξεις κλπ.
Δεν με χαλάει, ούτε κρίνω εξ' αυτών την αξία του καλλιτέχνη, απλά ...το σπαμάρισμα κουράζει...
Ο δεν Colin στο διαταύτα δείχνει την μούρη του όλο και περισσότερο... αρχίζει να ξεχωρίζει πάνω απ'την υπόλοιπη μπάντα και τον τελευταίο καιρό υπάρχουν πολλές φρέσκες συνεντευξούλες του στο γιουτούμπ...
Ξαναλέω, δεν είναι μεμπτό να απολαμβάνει ο κάθε καλλιτέχνης την όποια δημοφιλία του. Απλά, από ένα τόσο εσωστρεφές σχήμα (όπως οι Amenra) περιμένεις και αντίστοιχα ...εσωστρεφείς προσωπικότητες... και για να μην χάνω το θέμα μου: Μου κάνει εντύπωση που ξέρω πλέον το όνομα, την φάτσα, τα τατού του τραγουδιστή μιας μπάντας τόσο μακριά από τις έννοιες "ίνδαλμα" "ροκσταρ" κλπ...
Deafening, painstaking, BB King
pw pw, akrivws omws ekei pou piga na tous simpathisw vlepw auto. simfwnw me gonzo. k genika emetos ta aimata k ta kreata sta live
Γιατί σας κάνει εντύπωση τώρα συγκεκριμένα δεν καταλαβαίνω όμως. Πάντα τα έκαναν αυτά.
Προσωπικά οκ, με χαλάνε κι εμένα λίγο (σίγουρα οχι αρκετά ώστε να με ξενερώσουν στο ελάχιστο σα μπάντα), αλλά με έναν περίεργο τρόπο δεν τα βρίσκω ακριβώς ποζέρικα. Το οτι ο Colin είναι ιδιαίτερος, το γνωρίζαμε. Κανένας χαρούμενος, ξέγνοιαστος άνθρωπος δε γράφει/τραγουδάει τέτοια μουσική. Έχει φάει τρελά ψυχολογικά ζόρια προφανώς, και ανέκαθεν έβλεπε τα λαιβ τους σαν μια διαδικασία κάθαρσης. Έχει πει άλλωστε πως δεν είναι εύκολο, εκεί που αράζεις και πίνεις με τα φιλαράκια σου, απλά να ανέβεις στη σκηνή και να αποδώσεις όλα αυτά που έχουν γραφτεί στους δίσκους. Πρέπει να κάνεις μια μετατόπιση ψυχολογικά, να ξαναμαυρίσεις, για να βγει όπως πρέπει. Εντάξει, το παρακάνει, θα μπορούσε τα σασπενσιον και τα κοψίματα να τα κρατάει για το σπίτι του, αλλά προσωπικά δε νιώθω πως το κάνει για να σοκάρει το κοινό ή οτιδήποτε. Είναι ο προσωπικός του τρόπος να μεταμορφωθεί σε σπαρασσόμενο ον, να μεταφερθεί στον προσωπικό του πάτο, ώστε να μπορέσει να εκτελέσει "σωστά" και ειλικρινά αυτά που απαιτεί το κομμάτι των φωνητικών, και στη συνέχεια να εξιλεωθεί. Από αυτή τη σκοπιά, μπορεί κανείς να το δει ακόμα και σαν μια πράξη "αγάπης" για το κοινό του, παρά σαν ποζεριά.
Μπορεί να φαίνονται πολύ ρομαντικά αυτά που λέω, αλλά επειδή έχω μιλήσει μαζί του κι από κοντά, κάθε άλλο παρά ποζεράς μου φάνηκε ο άνθρωπος.
Ακριβώς επειδή πρέπει να υπάρξει ψυχολογική μετατόπιση και ξαναμαύρισμα, δεν πρόκειται για κάθαρση. Πρόκειται για παράσταση. Ακριβώς όπως ο ηθοποιός ο οποίος πρέπει να συγκεντρωθεί για να πιάσει το συναίσθημα του ρόλου. Το θέμα είναι ότι για κάποιον λόγο όλο και περισσότεροι πιστεύουν ότι για να εκφράσεις συναισθήματα απόγνωσης, μαυρίλας ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, πρέπει να κοπείς -κυριολεκτικά- κομμάτια. Το οποίο είναι γελοίο, αν όχι επικίνδυνο. Υποθέτω πως ένα μέταλ κοινό σαν το σημερινό είναι δύσκολο να το πιάσει οτιδήποτε άλλο, οπότε η παράσταση πρέπει να γίνεται όλο και πιο ακραία θεαματική, όλο και λιγότερο συμβολική όλο και πιο "ρεαλιστική".
Last edited by sfinotouvlaki; 03-11-2017 at 08:09.