sxeseis me goneis

[desosav]

mia xara!

[jimid]

KAI 2 !

[ChromeBlackFuture]

De goustarw th mana mou,mou boutaei ta pagwta pou fernw(otan paw spiti)
Ok sobara einai polu kala paidia kai oi 2

[Sotos_The_Tequiler]

kala einai, alla apo makrya sunh8ws einai kalutera....

[Boom!]

Μια χαρα.
Να μας πει και ο Candiru πως τα παει με τους γονεις του.
Πιστευω θα χει ενδιαφερον.

[CoRpSeMaKeR]

Μια χαρά είναι οι σχέσεις με τους γονείς, αλλά η απόσταση απόσταση, απο κοντά αλλάζει.

[HAVOC]

Μια χαρα.
Να μας πει και ο Candiru πως τα παει με τους γονεις του.
Πιστευω θα χει ενδιαφερον.

Η μαμα του του ελεγε να μην κλανει/φυσαει τη μυτη του/κανει θορυβο/μιλαει με μπουκωμενο στομα οταν τρωει. Του το θυμησα, και παει λεει να δει τον ψυχαναλυτη του.

On topic, μια χαρα ψηφισα.

[Blanket]

i mama mou me agapaei...i mama mou me agapaei...i mama mou me agapaei...me agapaei........me...........agapaei.........me ...a...gapppaei....e?d...d....de magapaei?

[wraithmare]

Me ton father para poli kala. best friend katastaseis, moirazomaste arketa koina gousta kai endiaferonta, mousiki, seires, tainies klp klp kai genika, epeidh menw afton ton kairo spiti tou, yparxei armoniki symviwsi.

Me ti mana oxi kala. Stin kaliteri, diplwmatika. Apo makria kai agaphmenoi, fasi. Mallon ftaiei pou exwoume idia tamperamenta (sic)

[Sotos_The_Tequiler]

vasika opote katevainw spiti thn prwth evdomada einai ola kala (exoume kai kairo na eidw8oume ) alla apo th defterh evdomada ksekinoun oi trives, se logika plaisia panta alla to prhksimo wres wres einai arketo...
Paradosiaka pragmata, oloi ta exoun perasei kai ta pernane

[Raven Lord]

εδώ και δύο βδομάδες μένω με τους γονείς μου έπειτα από 10 χρόνια περιπλάνησης (sic)
δύσκολη φάση

[Tonosalata]

εδώ και δύο βδομάδες μένω με τους γονείς μου έπειτα από 10 χρόνια περιπλάνησης (sic)
δύσκολη φάση

4 egw alla paromoia fash.

[The Charon]

exw sunexizw kai ta paw mia xara
nomizw pws h hlikia twn gonewn pezei megalo rolo

[hunted by a Freak]

twn paidiwn mh sou pw

[HAVOC]

Απο ο,τι εχω καταλαβει παντως, για ατομα που περασαν φοιτητικα χρονια στο δικο τους χωρο και με το τελος των σπουδων χρειαστηκε να μεινουν για καποιο διαστημα με τους δικους τους, η προσαρμογη ειναι δυσκολη και τα ορια του ιδιωτικου/προσωπικου χωρου [με την ευρυτερη εννοια του ορου,οχι μονο σαν πχ δωματιο]επαναπροσδιοριζονται μεχρι να επελθει μια σχετικη ισορροπια.
Και απο ο,τι βλεπω ειδικα στη χωρα μας, εκτος των γονεων που αδυνατουν να αντιληφθουν πως το παιδι τους δεν ειναι ουτε νηπιο ουτε εφηβος και εχει αλλες αναγκες στη συγκατοικηση, δεν παυουν να υπαρχουν και τα γαιδουρια παιδια, που θεωρουν οτι η μανα τους εχει υποχρεωση να τους μαγειρευει, να τους καθαριζει και οι γονεις να τους χαρτζιλικωνουν εσαει, χωρις αυτοι να εχουν υποχρεωσεις.
Πραγματικα απορω με κατι ζωα 30 και βαλε, που μενουν με γονεις, βολευονται ακομη και οταν η δουλεια τους παει καλα, και απορουν μετα γιατι δε βρισκουν γκομενο/γκομενα, γιατι τα χαλανε αν τυχον ζησουν με το συντροφο τους κτλ κτλ
Το θεμα της ηλικιας που αναφερθηκε ειναι σχετικο.
Πιστευω πως περισσοτερο εξαρταται απο την ηδη υπαρχουσα σχεση με τους γονεις, και πως αυτη καλλιεργηθηκε στο βαθος του χρονου και στα διαφορα σταδια της αναπτυξης του παιδιου. Σημαντικο και το αν οι ιδιοι οι γονεις εζησαν φοιτητικα χρονια και ειχαν δικο τους χωρο πριν παντρευτουν.