Day of the Dead
Alpha Burst
God of War
El Flamingo Suave
Goin' To Church
One Way or the Other
Trojan Horse
A View From The Sky
The River Song
Derek Sherinian Live Solo (Japan Bonus Track)
Derek Sherinian...
Για όσους δεν τον ξέρουν, ο Derek Sherinian είναι εκείνος ο τύπος που βρέθηκε να παίζει πλήκτρα στην θέση του Kevin Moore κάπου το 1995, ηχογράφησε 2 άλμπουμ με τους Dream Theater (A Change of Seasons, Falling Into Infinity) και μετά, αφού το κοινό των DT είχε διχαστεί με το ύφος του Derek -άλλοι τον λέγανε πούστη, άλλοι τον λέγανε κουλό, άλλοι ζητούσαν να επιστρέψει ο ΚΜ- ο Derek αποχώρησε από τους DT για να κάνει Solo_Carriera. Πρώτο αλμπουμάκι που είχε βγάλει τότε ήταν το Derek Sherinian - Planet X όπου το line up της μπάντας που είχε φτιάξει τότε ήταν πραγματικά απίστευτο. Brett Garsed στις κιθάρες(ιερό τέρας - μακάρι να έμενε αλλά τώρα πια είναι session), Tony Franklin στο μπάσσο, και το φαινόμενο Virgil Donati στα drums παίζανε συνθέσεις του Derek (με τη συμμετοχή του Virgil ο οποίος είναι και πάρα πολύ καλός πιανίστας). Το αλμπουμάκι αυτό πήρε πολύ καλές κριτικές, και τελικά με την αποχώρηση του Garsed και του Franklin (οι οποίοι ήταν περισσότερο session παρά μέλη της μπάντας) και την εισχώρηση του Tony MacAlpine (κ) και του Dave LaRue (μ) το προσωπικό μέχρι τότε project του Derek πήρε το όνομα Planet X και κυκλοφόρησε μερικά άλμπουμς, Universe και Moonbabies λέγονται και κινούνται στο ίδιο στυλ με το πρώτο άλμπουμ με λίγο πιο heavy σημεία και πιο space ήχους από τον Derek. Ηχογράφησαν επίσης και ένα live, Live from Oz λέγεται, πολύ καλό και αυτό.
Ο Derek όμως δεν άφησε τις solo δουλειές του. Πρώτο καθαρά προσωπικό άλμπουμ του Derek που δεν είχε σχέση με τα μέλη των Planet X ήταν το Inertia το 2001. Και τι άλμπουμ ήταν αυτό... Συμμετοχές από Zakk Wylde και Steve Lukather έκαναν αυτό το αλμπουμάκι ένα διαμάντι. Με την ολοκλήρωση του live των Planet X o Derek έκανε μερικά sessions για τον Malmsteen και μετά αμέσως κυκλοφόρησε το 2ο του προσωπικό άλμπουμ με το όνομα Black Utopia (2003). Συμμετέχοντες στο άλμπουμ αυτό ήταν πάλι διάφορα ιερά τέρατα. Ενδεικτικά αναφέρω: Billy "Because I Can" Sheehan, Zakk Wylde, Steve Lukather, Yngwie Malmsteen, και ο πολύ αγαπητός μου από τις δικές του δουλειές Al Di Meola. Απίστευτο line up για το άλμπουμ κάποιου που είναι τόσο λίγο καιρό στο χώρο (βέβαια από πίσω του έχει συνεργασίες με Alice Cooper κτλ αλλά και πάλι) και στην πιο διάσημη περίοδο της καριέρας του (Dream Theater) ήταν underrated και overbashed, δεν νομίζετε; Περιττό να πω ότι και αυτό το άλμπουμ ήταν απίστευτη δισκάρα ε.
Και τώρα πια, τέλη 2004 ο Derek κυκλοφόρησε το νέο του προσωπικό δίσκο με τον τίτλο Mythology. Έχοντας πια αυτού του είδους την παράδοση με τους καταξιωμένους guest μουσικους ο Derek άλλη μια φορά έκανε το απίστευτο. Παραθέτω το line up από το οfficial site του Derek:
Derek Sherinian - Keyboards
Zakk Wylde - Guitar (Tracks 1,3,9)
Steve Stevens - Guitar (Tracks 2,4,
Allan Holdsworth - Guitar (Tracks 1,6)
John Sykes - Guitar (Track 3)
Steve Lukather - Guitar (Track 5)
Simon Phillips - Drums (Tracks 2,4,5,6,8,9)
Tony Franklin - Bass (Tracks 1,2,5,
Marco Mendoza - Bass (Tracks 3,4,7,9)
Rufus Philpot - Bass (Track 6)
Jerry Goodman - Violin (Tracks 1,6)
Brian Tichy - Drums (Tracks 1,3,7,9)
Brian Tichy - Additional Guitars (Tracks 1,3,7)
E; ΕΕΕΕΕΕ;;;;;;
JOHN SYKES;;;;;;;;;;!!!!
STEVE STEVENS!!!!!!!!!!!
ALLAN HOLDSWORTH;!;!!!!!;;;;;;!!!
Μιλάμε ότι ο Derek έχει ΙΕΡΑ ΤΕΡΑΤΑ να παίζουν στη δική του μουσική... Δεν νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερη καταξίωση τελικά για έναν μουσικό να έχει ΤΟΣΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ να έχουν παίξει δική του μουσική στα ΔΙΚΑ ΤΟΥ άλμπουμ! Two thumbs up for Derek.
Λοιπόν και ένα σύντομο ρηβιού των κομματιών. Ο ήχος του άλμπουμ κινείται σε fusion/jazz φόρμες με αρκετά heavy σημεία που ισοσταθμίζονται με μερικά πολύ όμορφα mellow parts. Day of the Dead, δυνατό κομμάτι, βαριές κιθάρες από Wylde, chops from hell από τον Holdsworth and there you have it, το opening track. 2o κομμάτι Alpha Burst με τον Stevens στη κιθάρα σε ένα πολύ πιο μελωδικό ύφος, ακριβώς όπως ταιριάζει στον Stevens. 3o κομμάτι God of War, John Sykes picks up the guitar και ΧΩΝΕΙ σολάρες, με τον πολυτάλαντο Brian Tichy να παίζει drums. 4o κομμάτι πάλι με Stevens, αυτή τη φορά με ακουστική κιθάρα όπως μας έχει συνηθίσει στα BLS project-άκια, σε ένα αεράτο φλαμένγκο. 5ο κομμάτι Goin' To Church, Steve Lukather στη μοναδική του εμφάνιση σ'αυτό το άλμπουμ και πραγματικά δίνει ρέστα στο blues αυτό κομμάτι. Μελωδικότατος... 6o κομμάτι One Way or the Other, κιθάρα Wylde και ΠΟΛΛΗ ΟΡΓΗ! 7ο κομμάτι Trojan Horse, o Holdsworth παρέα με τον Goodman υφαίνουν μια πανέμορφη ατμόσφαιρα υπό τις συνοδείες του πιάνου του Derek - από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου. 8ο κομμάτι Α View from the Sky, και οι τόνοι πέφτουν σ'αυτή τη μπαλαντούλα. Και τελικά το άλμπουμ κλείνει με το The River Song με τον Wylde να τα δίνει όλα... κάνει και φωνητικά σε ένα κατά τ'άλλα instrumental δίσκο
Τα εύσημα φυσικά πάνε τον Derek που άλλη μια φορά κατάφερε και έδειξε ότι ίιιιιισως οι DT να κάνανε και λάθος που τον αφήσανε
Fans του Derek δεν νοείται να μην ακούσουν ΚΑΙ αυτό το άλμπουμ...