πανοπτικον λοιπόν
Η φράση "συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν με το τελευταίο τους album" θα ακουστεί πολύ κλισέ αλλά μου φαίνεται πως ταιριάζει γάντι στην περίπτωση. Στο Oceanic, από κάποιο σημείο και μετά το γνωστό hardcore/doom /noise crossover δίνει την θέση του σε πιο ήρεμα κομμάτια, με έντονο τον post rock χαρακτήρα. Το Weight με τα αιθέρια γυναικεία φωνητικά νομίζω ότι είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, αναμειγνύοντας την μελωδία με το drone. Τα Carrie και Hym επίσης, με τα επαναλαμβανόμενα riff δημιουργούν αυτήν την υπνωτική ατμόσφαιρα.
Αυτά τα κομμάτια πλησιάζουν πιο κοντά στο ύφος του Panopticon. Πολύ post rock (στο Syndic Calls νομίζεις ότι παίζουν οι GYBE αρχικά), τρομερή ψυχεδελική διάθεση και εκπληκτικές συνθέσεις. Αυτό είναι που με έχει εντυπωσιάσει, η ποιότητα των συνθέσεων. Τα (λίγα) φωνητικά ακολουθώντας την άτυπη μόδα (Electric Wizard, Μastodon) είναι πιο καθαρά. Μόνο που ενώ αυτές οι 2 μπάντες απλά έχουν 1-2 τραγούδια με καθαρά φωνητικά, στο Panopticon ο Turner χρησιμοποιεί ελάχιστα τα παραμορφωμένα ουρλιαχτά και περισσότερο τραγουδάει καθαρά (πολύ κολλητική φωνή, btw).
Όπως είπα και στο άλλο thread, αγαπημένο μου Isis ever και Νο 2 για φέτος.
(Οι Ufomammut δεν πέφτουν με τίποτα από την κορυφή, το ξανασκέφτηκα . Άντε να ξεκινήσω το hype σιγά σιγά, να υπάρξει ένα ενδιαφέρον και να τους φέρουμε κάποια στιγμή )