Το σενάριο της ιαπωνικής αυτής ταινίας εξελίσσεται σε ένα νησί, όπου τοποθετούνται (από τον Στρατό, χωρίς τη θέλησή τους, με την ευλογία της Κυβέρνησης) 40 μαθητές από κάποιο λύκειο κάθε χρόνο (κάτω απ'τον νόμο Battle Royale) για να συμμετάσχουν στον ομότιτλο διαγωνισμό. Σε κάθε μαθητή, δίνεται ελάχιστη τροφή και νερό, καθώς και ένα τυχαίο όπλο-εργαλείο, απο μαχαίρια μέχρι ημιαυτόματα. Μέσα σε 3 μέρες, πρέπει να επιζήσει μόνο ένας μαθητής, διαφορετικά θα εξοντωθούν όλοι. Η τολμηρή αυτή ιδέα βρίσκει έκφραση στην πολύ ωμή ταινία, σκηνοθετημένη απ'τον Kinji Fukasaku.
Η ταινία πραγματεύεται την ακραία συμπεριφορά του κάθε μαθητή και τους λόγους κάτω απ'τους οποίους παίρνει τις αποφάσεις του. Μερικοί μαθητές αποφασίζουν να πολεμήσουν, άλλοι καλούν τους συμμαθητές τους σε ανακοχή, κάποιοι άλλοι αυτοκτονούν, ή συνήθως απλά τρελένονται.
Σε γενικές γραμμές, είναι καλή ταινία με αρκετό ενδιαφέρον, παρά μερικές αδυναμίες της. Παρά την ωμή βία της ταινίας, η υπερβολική αιμολουσία θυμίζει ταινία splatter, ενώ χάνει αρκετά στον ρεαλισμό απ'τις μάχες (όπου χρειάζονται τουλάχιστον 2 γεμιστήρες για να σκοτώσεις κάποιον. Ο οποίος μετά βεβαίως θα ξανασηκωθεί να ρίξει μια τελευταία σφαίρα πριν ξεψυχήσει). Αυτή η υπερβολή κάνει την ταινία να χάσει το κλίμα που δημιουργεί στην αρχή, όταν οι μαθητές πρωτοπάνε στο νησί. Η βία από ένα σημείο και πέρα φαίνεται πολύ ψεύτικη και καταντά γελοία, παρά τρομακτική.
Επίσης, κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε να δείξει το ρόλο των ΜΜΕ στην όλη υπόθεση, ένα γεγονός που το εμφανίζει στην αρχή και το ξεχνά για την υπόλοιπη ταινία.
Εν κατακλείδι, πολύ καλή ιδέα, μέτρια προς καλή υλοποίηση.
Γυρίζεται Battle Royale 2: Three years after the events in "Battle Royale," Shuya Nanahara (ο πρωταγωνιστής του πρώτου) is a well-known terrorist bent on bringing down the government. In response, they order the creation of the "Battle Royale 2" program, and send a class of junior-high students to catch and kill him.