Anekdota kiets

[Dr. Death]

αμεσο μπαν σε οσους αρεσε το καντιροανεκδοτο

[dead in magazines]

σύνθημα: Το Αιγαίο ανήκει στον Μπομπ τον Σφουγγαράκη

[kontan]

φοβήθηκες το μπαν;

[dead in magazines]

Oxi, to klasimo twn arxidiwn mou apo meros sou. De 8a mou ta sapiseis satyre.

[pitchfork]

MODS DEN YPARXOUN EPITELOUS S AYTO TO FORUM GAMW TH MPANAGIA?

[lab]

yparxoun 1000!

[Pinatero]

yparxoun 1000!

[Parasight]

Τρεις καουμπόυδες κάθονταν ένα βράδυ γύρω από τη φωτιά και συζητάγαν για τα κατορθώματά τους. Λέει ο πρώτος:

- Χθες που περπάταγα στο μονοπάτι του Νεκρού, από κάτω από μια πέτρα βγαίνει ένας κροταλίας 4 μέτρα. Τον αρπάζω, του δαγκώνω και του κόβω το κεφάλι και του ρουφάω όλο το δηλητήριο. Και όπως βλέπετε είμαι εδώ και σας το λέω.
- Αυτό δεν είναι τίποτα, λέει ο δεύτερος. Εγώ την περασμένη εβδομάδα πέρναγα έξω από τη φάρμα του Μπιλ. Εκείνη την ώρα το είχε σκάσει ένας ταύρος 250 κιλά, ο οποίος είχε σκοτώσει το Μπιλ, τη γυναίκα του και 3 περαστικούς. Εγώ τον αρπάζω από τα κέρατα, τον γυρνάω ανάποδα και του δένω τα πόδια για να μην πειράξει κανέναν άλλο.

Ο τρίτος παρέμενε σιωπηλός, σκαλίζοντας τα κάρβουνα με το πουλί του.

[Phantom Duck]

Μναχανχαχαχγκρσμχ.

Καλό.

[H.]

TAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA.

Γάμησε

[Parasight]

(Έρχονται κάμποσα "καλά" αυτές τις μέρες: )



Ήταν δύο μύγες πάνω σε ένα σκατό, και ξαφνικά η μία έκλασε.
Και της λέει η άλλη:
- Εεεεε! Τρώμε!

[Radienergo_Skoulhki]

Λέει στο γιατρό του ένας ασθενής:
- "Γιατρέ μου κάθε πρωί που ξυπνάω για 15 λεπτά έχω φοβερό πονοκέφαλο."
Και απαντάει ο γιατρός:
- "Γι` αυτό κάνεις έτσι, ξύπνα ένα τέταρτο αργότερα!"

[Phantom Duck]

LOL!

[Jim Dandy Mangrum]

Ένα αγοράκι ξύπνησε στη μέση της νύχτας από έναν εφιάλτη και πήγε στο δωμάτιο των γονιών του για παρηγοριά. Mόλις όμως άνοιξε την πόρτα, είδε τη μαμά του να χοροπηδάει ολόγυμνη πάνω στην κοιλιά του μπαμπά του και, έκπληκτο, έτρεξε πίσω στο δωμάτιό του.
Mετά από λίγα λεπτά, η μαμά μπήκε στο δωμάτιο του μικρού δένοντας τη ρόμπα της.
"Mανούλα, τι έκανες στον μπαμπάκα;" ρώτησε στενοχωρημένος ο μικρός.
"Tίποτα, αγοράκι μου. Aπλώς ο μπαμπάκας πρόσεξε ότι τώρα τελευταία η κοιλιά του άρχισε να φουσκώνει και μου ζήτησε να πηδήξω λίγο πάνω της για να την ξανακάνω επίπεδη, αυτό είναι όλο..."
" A, αυτό ήταν; Kρίμα, μανούλα, γιατί χάνεις την ώρα σου προσπαθώντας να του μικρύνεις την κοιλιά."
"Γιατί το λες αυτό, αγοράκι μου;" ρώτησε η μαμά γελώντας.
"Nα, γιατί κάθε πρωί που φεύγεις για τη δουλειά, έρχεται η γειτόνισσα και γονατίζει μπροστά στον μπαμπά και του την ξαναφουσκωνει.



Το ζευγάρι κοιμάται αμέριμνο στο σπίτι, 3 η ώρα το πρωί όταν ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι. Έντρομοι πετάγονται από το κρεβάτι. Ο άντρας πάει στο θυροτηλέφωνο και ρωτάει:
-"Ποιος είναι;"
Ακούγεται μια αντρική φωνή
- "Φίλε, κατεβαίνεις να με σπρώξεις λίγο, σε παρακαλώ;"
-"ΤΙ;;; ενίσταται ο άντρας, "Μας ξύπνησες νυχτιάτικα για να κατέβω να σε σπρώξω; Δεν είσαι με τα καλά σου. Άντε παράτα μας!" και... γυρίζει στο κρεβάτι του, όπου εξηγεί στη γυναίκα του τι έγινε.
Σε κανένα 10 λεπτο, μόλις τους ξανάπαιρνε ο ύπνος, ναʼ σου πάλι το κουδούνι. Πετάγεται από το κρεβάτι ο τύπος, τρέχει στο θυροτηλέφωνο κι ακούει πάλι την ίδια φωνή:
- "Έλα, ρε φίλε! Κατέβα λίγο να με σπρώξεις σε παρακαλώ !"
Έξαλλος ο άντρας, του απαντάει -"Ρε, άμα κατέβω κάτω, θα σε κάνω μαύρο, το κατάλαβες; Εξαφανίσου, μην φωνάξω την αστυνομία!".
Γυρίζει ξανά στο κρεβάτι, οπότε του λέει η γυναίκα του:
- "Βρε αγάπη μου, ξυπνήσαμε που ξυπνήσαμε, κι όσο ναʼ ναι άνθρωποι είμαστε ... Θα μπορούσε να συμβεί και σένα μέσα στη νύχτα να μείνεις με το αυτοκίνητο και να μην υπάρχει ψυχή να σε βοηθήσει. Αντε,κάνε ένα ψυχικό, να πάει στα κομμάτια - μπας και ησυχάσουμε..."
"Τέλος πάντων, ας σου κάνω το χατίρι, γιατί αυτός είναι ικανός να ξαναχτυπήσει..."
Ρίχνει ένα μπουφάν πάνω από τις πυτζάμες και κατεβαίνει στον δρόμο, όπου όμως ... δεν υπάρχει ψυχή! Κοιτάει από δω, κοιτάει από κει, τίποτα.
Βάζει μια φωνή:
- "Πού είσαι εσύ που φωνάζεις τόση ώρα να σε σπρώξω;"
Κι ακούει τη φωνή του τύπου από το παρκάκι δίπλα
"ΕΔΩ, ΣΤΙΣ ΚΟΥΝΙΕΣ !!!!!!!!!"...

[DarkOmeN]

Ένα αγοράκι ξύπνησε στη μέση της νύχτας από έναν εφιάλτη και πήγε στο δωμάτιο των γονιών του για παρηγοριά. Mόλις όμως άνοιξε την πόρτα, είδε τη μαμά του να χοροπηδάει ολόγυμνη πάνω στην κοιλιά του μπαμπά του και, έκπληκτο, έτρεξε πίσω στο δωμάτιό του.
Mετά από λίγα λεπτά, η μαμά μπήκε στο δωμάτιο του μικρού δένοντας τη ρόμπα της.
"Mανούλα, τι έκανες στον μπαμπάκα;" ρώτησε στενοχωρημένος ο μικρός.
"Tίποτα, αγοράκι μου. Aπλώς ο μπαμπάκας πρόσεξε ότι τώρα τελευταία η κοιλιά του άρχισε να φουσκώνει και μου ζήτησε να πηδήξω λίγο πάνω της για να την ξανακάνω επίπεδη, αυτό είναι όλο..."
" A, αυτό ήταν; Kρίμα, μανούλα, γιατί χάνεις την ώρα σου προσπαθώντας να του μικρύνεις την κοιλιά."
"Γιατί το λες αυτό, αγοράκι μου;" ρώτησε η μαμά γελώντας.
"Nα, γιατί κάθε πρωί που φεύγεις για τη δουλειά, έρχεται η γειτόνισσα και γονατίζει μπροστά στον μπαμπά και του την ξαναφουσκωνει.



Το ζευγάρι κοιμάται αμέριμνο στο σπίτι, 3 η ώρα το πρωί όταν ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι. Έντρομοι πετάγονται από το κρεβάτι. Ο άντρας πάει στο θυροτηλέφωνο και ρωτάει:
-"Ποιος είναι;"
Ακούγεται μια αντρική φωνή
- "Φίλε, κατεβαίνεις να με σπρώξεις λίγο, σε παρακαλώ;"
-"ΤΙ;;; ενίσταται ο άντρας, "Μας ξύπνησες νυχτιάτικα για να κατέβω να σε σπρώξω; Δεν είσαι με τα καλά σου. Άντε παράτα μας!" και... γυρίζει στο κρεβάτι του, όπου εξηγεί στη γυναίκα του τι έγινε.
Σε κανένα 10 λεπτο, μόλις τους ξανάπαιρνε ο ύπνος, να’ σου πάλι το κουδούνι. Πετάγεται από το κρεβάτι ο τύπος, τρέχει στο θυροτηλέφωνο κι ακούει πάλι την ίδια φωνή:
- "Έλα, ρε φίλε! Κατέβα λίγο να με σπρώξεις σε παρακαλώ !"
Έξαλλος ο άντρας, του απαντάει -"Ρε, άμα κατέβω κάτω, θα σε κάνω μαύρο, το κατάλαβες; Εξαφανίσου, μην φωνάξω την αστυνομία!".
Γυρίζει ξανά στο κρεβάτι, οπότε του λέει η γυναίκα του:
- "Βρε αγάπη μου, ξυπνήσαμε που ξυπνήσαμε, κι όσο να’ ναι άνθρωποι είμαστε ... Θα μπορούσε να συμβεί και σένα μέσα στη νύχτα να μείνεις με το αυτοκίνητο και να μην υπάρχει ψυχή να σε βοηθήσει. Αντε,κάνε ένα ψυχικό, να πάει στα κομμάτια - μπας και ησυχάσουμε..."
"Τέλος πάντων, ας σου κάνω το χατίρι, γιατί αυτός είναι ικανός να ξαναχτυπήσει..."
Ρίχνει ένα μπουφάν πάνω από τις πυτζάμες και κατεβαίνει στον δρόμο, όπου όμως ... δεν υπάρχει ψυχή! Κοιτάει από δω, κοιτάει από κει, τίποτα.
Βάζει μια φωνή:
- "Πού είσαι εσύ που φωνάζεις τόση ώρα να σε σπρώξω;"
Κι ακούει τη φωνή του τύπου από το παρκάκι δίπλα
"ΕΔΩ, ΣΤΙΣ ΚΟΥΝΙΕΣ !!!!!!!!!"...