Αρχαίο ανέκδοτο που έτυχε να αναφερθεί πριν λίγες μέρες και καλό είναι να το θυμηθουμε..

Μια οικογένεια Άγγλων περνούσε τις διακοπές της στη Γερμανία. Στη διάρκεια ενός περιπάτου, βλέπουν ένα χαριτωμένο σπιτάκι, κατάλληλο για τις διακοπές τους του επόμενου χρόνου.

Μαθαίνουν ότι ο ιδιοκτήτης του είναι ένας διαμαρτυρόμενος πάστορας. Τον βρίσκουν και κλείνουν συμβόλαιο.

Γυρίζοντας όμως πίσω στην Αγγλία, η κυρία θυμήθηκε πως δεν είχε δει το WC, για να έχει μια πλήρη εικόνα του σπιτιού.

Έγραψε λοιπόν ένα γράμμα:

«Αιδεσιμότατε, είμαι η κυρία που έκλεισα το εξοχικό σπιτάκι για τον επόμενο χρόνο, αλλά δεν πρόσεξα το WC. Μπορείτε να μας πληροφορήσετε καταλλήλως;»


Ο πάστορας πήρε το γράμμα, αλλά δεν κατάλαβε για τι πρόκειται. Υπέθεσε πως η κυρία εννοούσε μια κοντινή εκκλησία των Άγγλων διαμαρτυρόμενων, που ονομάζεται Wable Church.

Έτσι λοιπόν, απαντώντας της, έγραψε:

«Κυρία μου εξετίμησα την ερώτηση σας και απαντώ: Ο τόπος στον οποίο αναφέρεστε βρίσκεται σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από το σπίτι, πράγμα λίγο κουραστικό για όσους συνηθίζουν να πηγαίνουν πολύ συχνά.

Όποιος έχει τη συνήθεια να παραμένει πολύ, καλό είναι να παίρνει και το φαγητό του μαζί.

Στην τοποθεσία μπορείτε να φτάσετε με ποδήλατο ή με τα πόδια. Αν όμως βιάζεστε, μπορείτε να πάρετε αυτοκίνητο.

Καλό είναι να φτάσετε εγκαίρως για να μην διαταράξετε την ησυχία των άλλων που είναι ήδη μέσα.

Υπάρχουν θέσεις για εκατό όρθιους και σαράντα καθιστούς.

Υπάρχει επίσης κλιματισμός για να αποφεύγονται οι δυσάρεστες οσμές.

Συνίσταται να φτάσετε γρήγορα για να πιάσετε θέση.

Τα παιδιά κάθονται κοντά στους γονείς τους και όλοι μαζί τραγουδούν.

Στην είσοδο σας δίνουν ένα χαρτί και αν δεν φτάσει χρησιμοποιείται ανά δύο άτομα.

Τα χαρτιά πρέπει να επιστρέφονται στην έξοδο, για να χρησιμοποιηθούν και για επόμενη φορά.

Υπάρχουν επίσης μεγάφωνα για να ακούγονται οι ήχοι και έξω.

Αυτά που συλλέγονται, μοιράζονται έπειτα στους φτωχούς.

Υπάρχουν επίσης φωτογράφοι, για να σας φωτογραφίζουν στις διάφορες φάσεις και να μπορούν όλοι να βλέπουν αυτά τα πρόσωπα σε μια πράξη τόσο μα τόσο ανθρώπινη!

Εις το επανειδείν με τον αξιότιμο σύζυγό σας,
Ο πάστωρ»