Συμφωνείτε;
Αφορμή η συζήτηση με Kveld με θέμα "τι κρίμα που τα παράτησα" και "τι κρίμα που δεν άρχισα ποτέ".
Πώς είναι η φάση; Ή το 'χεις ή δεν το 'χεις που λένε (ναούμε); Και πόσο πιθανό είναι να γουστάρεις και να αφοσιωθείς σε κάτι -είτε μιλάμε για πιάνο είτε για κιθάρα ή για μπάσο ή whatever- σε σχετικά προχωρημένη ηλικία;