παλιότερα, με τις "χειροκίνητες" (=manual) φωτογραφικές μηχανές και τον περιορισμό του φιλμ θυμάμαι που μια καλή φωτογραφία ήταν ολόκλήρο επίτευγμα. πραγματικά τη χαιρόσουν. αργότερα με τις αυτόματες οι καλές φωτογραφίες δεν ήταν τίποτα δύσκολο αν και παρέμενε ο περιορισμός του φιλμ. τώρα πια με τις ψηφιακές έχω την εντύπωση πως "έχει χαθεί λίγη απο την μαγεία" της φωτογραφίας. δηλαδή πλεον δεν υπάρχει καμία απαίτηση ή περιορισμός με αποτέλεσμα να τραβάς στο καπάκι 15 φωτογραφίες με το ίδιο θέμα και να κρατάς την καλύτερη ή, ακόμα χειρότερα, να τραβάς 15 φωτογραφίες και να κρατάς και τις 15. αφού, έτσι και αλλιώς, έχεις χώρο για απεριόριστο αριθμό φωτογραφιών.

ε; τι λέτε; μήπως υπερβάλω; μήπως είμαι πολύ ρομαντικός; μηπως είμαι τρελός; μήπως τα 'χω χαμένα;