Tracklist:

1. 10 Miles High
2. Άνθρωπο Μονάχοι
3. Η Προσευχή του Ακροβάτη
4. Ο Δρόμος
5. Ελλάδα
6. Το Καράβι
7. Έγχρωμη Γρίπη
8. Πλούσιοι Και Φτωχοί Πεθαίνουν
9. Η Ζωή Και Η ΑγάπηΗ Ζωή Και Η Αγάπη
10. Ζωή
11. Ήρθε Ο Χειμώνας
12. Δεν Έχει Αρχή
13. Ο Διαβάτης Της Ζωής
14. Σ’ Ευχαριστώ Ω! Εταιρεία
15. Σαν Το Νερό Του Ποταμού
16. Ορφανός Καλλιτέχνης
17. Τα Μπλε Παράθυρα
18. Την Πόρτα Ανοίγω Το Βράδυ
19. Μπασταρδοκρατία
20. Μπιρ Αλλάχ
21. Οι Σοβαροί Κλόουν

Το πρώτο ίσως πράγμα που παρατηρείς στην εν λόγω κυκλοφορία της συνήθης ύποπτης All Together Now σε συνεργασία με την Ogdoo Music Group είναι ότι αποτελεί τον πρώτο τόμο από τη σειρά «Ιστορία Του Ελληνικού Τραγουδιού», που σε συνδυασμό με το μέγεθος του δίσκου (21 τραγούδια και 4 βινύλια) σημαίνει πως έχουμε μία μεγάλη - και σοβαρή θα πω εγώ - δουλειά in progress. Άλλωστε ο Γιάννης Αγγελάκας και ο Νίκος Βελιώτης (όχι ότι οι γνώριμοι σταματούν εδώ, καθώς ο Coti K. είναι πίσω από τη μίξη και το master) γνωρίζονται από παλιά και οι μέχρι τώρα συνεργασίες τους, αυτές των λύκων, είναι κάτι σαν τις χειμερινές επιδρομές της βαριάς μελωδίας και του αργού τραγουδιού, που κατασπαράζουν την ψυχή.

Ξεκινώντας απ' το εξώφυλλο θα πω πως αρχικά δεν μου άρεσε καθόλου, καθώς θα προτιμούσα κάτι πιο μονολιθικό - και χωρίς λύκους, ναι - στην πορεία είτε το συνήθισα είτε η μουσική ήρθε και έδεσε μαζί του μέσω μίας αργής, υποσυνείδητης διεργασίας, από αυτές που δεν έχεις ιδέα που θα οδηγήσουν (οι όροι αποτυχία και επιτυχία δεν έχουν καμία σημασία εδώ). Το έργο είναι του Γιώργο Κόφτη, ο οποίος με μια γρήγορη ματιά αρέσκεται στα χρώματα.

Πάμε μέσα στον δίσκο. Τραγούδια άλλα γνώριμα, άλλα παντελώς άγνωστα, τραγούδια με τα οποία (μπορεί και να) μεγαλώσαμε, προερχόμενα από όλη - ή τουλάχιστον από μεγάλο μέρος της - γκάμα του ελληνικού ρεπερτορίου. Η γνώριμη απαγγελία του Αγγελάκα σε συνδυασμό με την minimal ορχηστρική προσέγγιση του θορύβου από τον Βελλιώτη είναι η ψυχή του κάθε τραγουδιού, στοιχεία τα οποία αναπαρίστανται και ως εικόνες και video, που συνοδεύουν το κάθε τραγούδι. Λες και η μουσική απλώς δεν φτάνει.

Σαν bottom line θα πω πως ο δίσκος δεν ήρθε για να προτείνει έναν διαφορετικό τρόπο για να ακούσουμε αγαπημένα τραγούδια. Ήρθε για να δημιουργήσει γνώριμα ηχοτοπία ίδιου βάθους, θαμμένα στο παρελθόν και στις αναμνήσεις του καθενός μας, και μέσα σε αυτό το οικείο περιβάλλον να προτείνει έναν διαφορετικό τρόπο που ακούμε την μουσική. Η μουσική είναι εικόνα, είναι άγγιμα, είναι γεύση, είναι μυρωδιά, είναι μία σύνθετη λαμβάνουσα πληροφορία μεσ' την απλότητά της όσο σύνθετα είναι και όσα νιώθουμε και βιώνουμε ως αρχικά δέκτες και εν συνεχεία πομποί των καλλιτεχνικών έργων.