Σε καινούριο χώρο, σαφώς μεγαλύτερο και πιο άνετο από τον περσινό, όχι όμως τόσο κόζυ.

Είδα με τη σειρά:

Pussy Riot:
Τις πρόλαβα στα τελευταία 20 λεπτά (όπου και τους έκλεισαν βίαια το ρεύμα, καφρίλα γενικά, όσο αυστηροί κι αν θέλουν να είναι με το πρόγραμμα). Μουσικά όχι κάτι το φοβερό, πιο πολύ σαν μουσικοχορευτικοθεατρικό περφόρμανς είναι, το οποίο όμως αν το δεις ως τέτοιο είναι εξαιρετικό. Πλάνα συνεχώς στο video wall, μηνύματα για τους πολιτικούς κρατούμενους στη Ρωσία, αυτοβιογραφία της Νάντια τους μήνες που έκατσε στη φυλακή και άλλα. Πολύ καλές, αλλά δυστυχώς έλειπε η Νάντια <3 ρε γμτ. Επίσης ξαναλέω καφρίλα να τους κόβεις το ρεύμα όσο εκτός χρόνου κι αν έχουν βγει.

Fuzztones:
Εντάξει τα λόγια είναι περιττά, η πιο legendary μπάντα της ημέρας ήταν, αξιοπρεπέστατο "παλιακό" γκαραζοlive με τα όλα του. Και ο κόσμος από κάτω ανταποκρινόταν. Μαλακία της διοργάνωσης που τους έβαλε στη μικρότερη από τις τρεις σκηνές, συν το ότι ο ήχος ήταν μιεχ. Ακόμα μια μαλακία της διοργάνωσης να τους κόψει πάνω στο encore (με τον ίδιο τρόπο που έκοψε και τις Pussy Riot, απλά σου κατεβάζω το ρεύμα!), με αποτέλεσμα να μην ακούσουμε cinderella και strychnine. Φάνηκε καθαρά ότι ξενέρωσαν, γενικά τι φάση η διοργάνωση φέτος; Πέρσι αυτό δεν έγινε ούτε μια φορά, τι διάολο, τόσο συνεπείς ήταν πέρσι όλοι; Κάποιοι πιστοί (που και από σεβασμό δε θέλαμε να γυρνάμε πλάτη και να φεύγουμε την ώρα που οι άλλοι ήταν ακόμα πάνω και έπαιζαν, κάτι που δυστυχώς έκανε το 90% του κόσμου που ήταν εκεί) ακούσαμε 1,5 τραγούδι από τα monitors του stage, μπροστά μπροστά. Γενικά κρίμα, θα μπορούσε να είναι το live της ημέρας αλλά δυστυχώς έληξε άδοξα.

Nightstalker:
Δε θα πω πολλά, έχουν χτυπήσει φλέβα την τελευταία 5ετία και αυτό είναι γνωστό. Πολύς κόσμος, ορεξάτος Αργύρης, πάρα πολύ ωραίος ήχος και παίξιμο από τη μπάντα (με τους στόκους δεν ισχύει πάντα αυτό νομίζω). Γενικώς μπάντα κοινής και καθολικής αποδοχής από το ελληνικό κοινό πλέον. Respect όσο κι αν ό,τι έχει βγει μετά το dead rock commandos είναι μέτριο.

Ska-P:
Μαλάκες είμαι 32 ε. Και τη φάση ουαου ska-p φοιτητική ζωή αχαχουχα και λοιπά την έχω περάσει προ πολλού. Οριακά ανεβαίνοντας σαλόνικα για street mode είχα ξεχάσει ότι στη setlist υπήρχαν οι Ska-P. Και γνωρίζω ότι στο υπόλοιπο της ζωής μου, θα είναι ελάχιστες οι φορές που θα βάλω να ακούσω μόνος μου αυτή τη μπάντα. Κι όμως, δε μπορώ παρά να δώσω ένα τεράστιο ρισπέκτ σε αυτή τη μπάντα για αυτό που μας χάρισαν (και πέρα από τη συγκίνηση του να θυμάσαι τον 17χρονο εαυτό σου, που αν ήταν εκεί θα ήταν μπροστά μπροστά να κοπανιέται). Καμία βαρεμάρα, καμία αρπαχτή. Φοβερό λάιβ, ορεξάτοι όλοι, με ποτ πουρί τραγουδιών από όλη τους τη δισκογραφία. Όλα τα γνωστά τραγούδια με μηνύματα για Παλαιστίνη, εκλογές, μπάτσους, φασισμό, ρατσισμό, πόλεμο, LGBT δικαιώματα κλπ. Το κοινό (πολύς κόσμος) από κάτω 100% ανταπόκριση (τι διάολο όλοι ισπανικά ξέρετε ρε μλκες) και χορός μέχρι πίσω πίσω. Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΟΙ - ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟΙ. Επίσης ο ήχος πολύ καλός, ίσως ένα τακ κάτω σε ένταση, αλλά φυσιολογικό όταν έχεις με 3-4 πνευστά στη σκηνή και 3-4 διαφορετικές φωνές ταυτόχρονα. Γενικά φοβεροί, δεν έχω λόγια.

Αυτά από μένα για την Παρασκευή. Για πάμε και οι υπόλοιποι ERίτες. (σήμερα δε με βλέπω να τα καταφέρνω)