Αυτό νομίζω το έχω απαντήσει σε ένα από τα πρώτα posts αυτού του thread: όταν υπάρχει ρομαντισμός, όταν κάτι το νιώθεις δικό σου και το βλέπεις να εκφυλίζεται, ε προσπαθείς και εσύ απ' τη μεριά σου να το αλλάξεις (ή να μην το αφήσεις να αλλάξει προς την κατεύθυνση που δε θες). Και αυτό γιατί μεγάλωσες μαζί του, όταν δεν ήταν καν λέξη, αλλά συναίσθημα (π.χ. μία βόλτα με τον πατέρα σου στο γήπεδο) - και εδώ μπαίνουν όλες μα όλες οι ομάδες. Μεγαλώνεις, βλέπεις, κρίνεις, ζυγίζεις τα σημαντικά, περνάει στη σφαίρα της ψυχαγωγίας, της διασκέδασης, των γούστων, μπορεί να μην πολυέχεις διάθεση μετά από μία ήττα (εδώ στεναχωρεθήκαμε και μας πήρε από κάτω το φινάλε του GoT) ούτε μαχαίρια τραβάς, επειδή κάποιος είναι άλλη ομάδα, ούτε γίνεσαι μπράβος σε μαγαζιά.Originally Posted by Raven Lord
γάμα το το αφεντικό. πες ότι είναι κάποιο ποσοστό θαμώνων φασίστες
Και όσον αφορά τη στήριξη σε Σαββίδη, κι εγώ μπορώ να πω πως ο χ ή ο ψ που γουστάρει Premier League και βλέπει Nova στο καφενείο, ταΐζει έμμεσα τον Μαρινάκη. Φυσικά και υπάρχουν όρια και στάδια σε όλα αυτά, απλά το «πάτε και κοπανιέστε σαν τα πιθήκια στο γήπεδο και βγάζετε 15€ εισιτήριο και έτσι στηρίζετε τον δυνάστη πρόεδρο» θεωρώ πως βρίσκεται πολύ μακρυά από το όριο της τυφλής υποταγής και άβουλης διάθεσης του κόσμου (στο παρελθόν έχουν φύγει πρόεδροι από ομάδες έπειτα από στάση των οπαδών - τώρα, γιατί πρόεδρος; Γιατί έτσι είναι ο αθλητισμός. Και το δέχεσαι; Ε, δεν αλλάζουν όλα απ' την μία μέρα στην άλλη). Φυσικά, όμως, υπάρχει και η άλλη πλευρά, αυτή που περιγράφεις - πάντα υπήρχε - απλά το θέμα μου εδώ είναι ότι δεν είναι όλοι έτσι.
