The Haunting Of Hill House

[FANTASMA]

Απλα σοκ. Ισως η καλυτερη σειρα του 2018. Η οποια παραδοξως ειναι τρομου, ενα κινηματογραφικο ειδος που ομολογω οτι προσωπικα τα τελευταια χρονια ειχε ελαχιστα να μου δωσει. Βασισμενη στη νουβελα της Σιρλευ Τζαξον απο το 1959 οσον αφορα το σκηνικο (και οχι παρα πολλα αλλα), η σειρα των 10 ωρων ακολουθει την πορεια των 5 παιδιων μιας οικογενειας που εζησαν "στο πιο στοιχειωμενο σπιτι της Αμερικης" μεχρι να αυτοκτονησει η μητερα τους. Η σειρα ειναι οτι πρεπει για φθινοπωρινο καιρο, κουβερτουλα, σκοταδι, ζεστο τσαγακι με αρωμα blueberry, και ζεστες κολοκυθοπιτες, προτιμοτερο φυσικα με τη συνοδεια παρεας. Ερμηνειαρες, σκηνοθεσιαρα, φοβερη φωτογραφια, μη γραμμικη χωροχρονικη εξελιξη και υποθεση, και απλα ψυχολογικος τρομος σε πολλες φασεις. Μεχρι κι ο Στηβεν Κινγκ αποθεωνει! Α και εχει και νοημα στο τελος.


https://www.independent.co.uk/arts-e...-a8589651.html

https://comicbook.com/horror/2018/10...tions-twitter/

ΥΓ. Επισης, παιζουν Kate Siegel και Victoria Pedretti. Μεγαλο συν για την σειρα. Δε νομιζω οτι χρειαζεται να αναφερω Carla Gugino που ειναι 47 και ειναι λες και ειναι 30 ακομα.

[Raven Lord]

μακάρι να είναι όπως τα λες γιατί υπάρχει έλειψη. θα τσεκαριστεί.

[antimusic]

είναι με FANTASMAτα;

συγγνώμη.

πολύ καλο ήταν, δώστε του λίγο χρόνο στα πρώτα επεισόδια, πιστεύω από τη μέση και μετά απογειώνεται. Θα έβριζα το νετφλιξ που δεν έδωσε λίγα λεφτά παραπάνω να γλιτώναμε τα φτηνιάρικα εφέ στα τελευταία επεισόδια, αλλά νομίζω και οι υπόλοιπες ταινίες του φλάναγκαν έπασχαν στον τομέα αυτό, ίσως το 'χει χούι.

[FANTASMA]

Για μενα το χτισιμο χαρακτηρων που γινεται στα πρωτα 5 επεισοδια (δεν ειναι τυχαιος ο αριθμος) ειναι ενα απο τα ατου της σειρας, δε χρειαστηκε καμια υπομονη. Να σου πω την αληθεια, μου αρεσει αυτη η ταση επιστροφης σε πιο κλασικους και αργους ρυθμους στην σκηνοθεσια, εχουμε περασει δυο δεκαετιες που ο κοσμος αναζηταει δραση ολη την ωρα και αυτο δεν ειναι απαραιτητα καλο. Προτιμω να βλεπω μια αργη εξελιξη, οταν αυτο γινεται σωστα.

[antimusic]

ισχύει, εκείνος ο θεατρικός μονόπλανος τσακωμός ακριβώς στη μέση της σειράς δεν θα ήταν το ίδιο αποτελεσματικός χωρίς τα προηγούμενα.

[MoRmEnGiL]

Καλό ήταν, εγκρίνω, δεν αναλώθηκε σε υπερφυσικά μαμπο τζάμπο χωρίς λόγο, και ότι είπε ο φιξ, δεν φτιάχτηκε για άτομα με ADHD. Η Shirley ήταν για μπουνιές πάντως. Και φυσικά σε κάποια φάση που την φωνάζουν με το όνομα της πετάχτηκε ο αδερφός μου και κάνει "and don't call me Shirley"

Ακόμα γελάω.