E-E-EΣΚΑΣΕ
Αυτή τη στιγμή είμαι στην πρώτη ακρόαση και χύνω σπέρμα από τα αυτιά. Επανέρχομαι όταν θα μπορώ να αρθρώσω λέξεις που βγάζουν νόημα.
Ευχάριστο νέο. Πάω να ακούσω
1) e4, c5
2) Νf3
Η γνωστή άνευρη, αδιάφορη συνταγή.
Διαλάτε το γιατί δεν.
Barry Prudom-He's Public Enemy No1.
Ωραίο εξώφυλλο. Ως φαν των Journey, στηρίζω.
Αυτό.Η γνωστή άνευρη, αδιάφορη συνταγή.
Διαλάτε το γιατί δεν.
Δεν άντεξα ν' ακούσω όλα τα κομμάτια... Και λατρεύω όλους τους δίσκους μέχρι το Scandinavian Leather.
Εν πρώτοις θα έλεγα άνευρο. Σαν κιςς ώρες ώρες μου ακούστηκαν.
1) e4, c5
2) Νf3
^Θα συμφωνήσω για το Sexual Harrassment, εκεί ο καινούριος φρόντμαν έδωσε νέα ώθηση στη μπάντα ουσιαστικά. Τούτο εδώ από την άλλη το περιμέναμε έτσι, από τα βίντεος που άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους δυο χρόνια πριν. Πoλύ synthwave, και πολύ περισσότερη glam/sleaze διάθεση. Σε καμία περίπτωση ανάμεσα στα καλύτερα άλμπουμς τους, αλλά προσωπικά έχω ιδιαίτερη σχέση με τη μπάντα, και μάλιστα όχι μόνο μουσική, οπότε αυτόματα η καύλα ξεκινάει και μόνο με την ιδέα νέου άλμπουμ, πόσο μάλλον να το ακούω κιόλας. Βέβαια τα Turbonegro στοιχεία δεν είναι μόνο μουσικά, είναι ο στίχος, το καυστικό χιούμορ (αυτό ουσιαστικά για μένα έδινε λόγο ύπαρξης σε κατά τα άλλα αδιάφορα άλμπουμς, πχ Retox), το image, η δήλωση του ότι και μόνο υπάρχουν ακόμη από μόνη της. Δεν υπάρχει περίπτωση να καθίσω να υπερασπιστώ το άλμπουμ με "επιχειρήματα", δεν υπάρχει κανένα νόημα σε αυτό.
Ένας απλός ακροατής δεν ενδιαφέρεται για όλα αυτά σαφώς, αλλά περί ορέξεως εννοείται.
Επίσης, από πότε είναι αρνητικό το ότι "ακούγονται σαν Kiss";
Synthwave βαφτίζουμε ότι σχεδόν περιμένεις να μπει ο David Lee Roth?
Αν θέλαμε μουσική και χιούμορ ακούγαμε και Crucial Youth.
Άντε, με το καλό και Reo Speedwagon τα ΠΑΙΔΙΑ. "Δουλεύουν στο στουντιο και αυτό φαίνεται", τους περιμένουμε στην Ελλάδα να τους δούμε για να "φέρουν εις πέρας άλλη μία μεγάλη εμφάνιση".
Τα απανταχού Τουρμπογιουγκεντ να ναι καλά και να πουλάν μπουφάν...εμάς λόγος δεν μας πέφτει.
Κρίμα, γιατί κάποτε ακουγόντουσαν. Πλέον μόνο hype.
Και που σαι, ξέρουμε ήδη την "συνταγή" για το επόμενο αλμπουμ. "Οι Turbonegro επέστρεψαν στα γνωστά μονοπάτια, μετά τον πειραματισμό του Rock n Roll Machine που ξένισε πολλούς είναι η αλήθεια".
Last edited by Reject; 06-02-2018 at 16:33.
Barry Prudom-He's Public Enemy No1.
Reject δεν έχεις καθόλου άδικο στα περί Turbojugends κλπ και είμαι ο τελευταίος που θα τα εξιδανικεύσω ή θα τα δικαιολογήσω. Κάθε μπάντα με ιστορία δεκαετιών αυτό κάνει, εξαργυρώνει αυτήν ακριβώς την ιστορία, οι Turbonegro δεν είναι ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι. Από κει και πέρα, είναι το πού βγάζει ο καθένας καύλες. Τα έχουμε πει νομίζω πάνω-κάτω, τα ξέρουμε και ξέρω ότι μόνο σε άσχετο δεν απευθύνομαι.
edit:Σωστά ρε μανμου, αφού άλλωστε όλο το σημερινό χέβι μέταλ πχ που βγαίνει μέχρι σήμερα είναι παρθενογέννεση και δε θυμίζει τίποτα άλλο. Μόνο ορίτζιναλ πράγματα.
Βασικά η χολή είναι επειδή στεναχώρια για μία μπάντα που κάποτε αγαπούσα.
Και ξέρεις, όσο πιο πολύ, τόσο πιο πολύ και το μίσος μετα. Δηλαδή μωρή κυρά-γαμιόλες, 3 καλοκαίρια μαζί σας και με Revolvers βγάλαμε, μην ξηγιέστε ετσι ρε μουνόπανα. Διώχτε πια τον Euroboy και φέρτε ένα Sick boy-παραλήρημα.
Και πλέον η φάση Τουρμπογιουγκεντ έχει γίνει εμετική. Εκεί που κάποτε το έβλεπες με χιούμορ ρε παιδί μου, πλέον το να βλέπεις τον κάθε χατζηροκά να είναι οπαδάρας με μπουφάν, ε είναι κάπως. Δηλαδή βρε αγόρι μου άντε να ακούσεις κανένα Cirith Ungol ή κάνένα Battle Beast, άντε δηλαδή δηλαδή τώρα.
Last edited by Reject; 06-02-2018 at 18:32.
Barry Prudom-He's Public Enemy No1.
Πόσο πάει πλέον το μαλλί για το μπουφάν Παρασαιτ?
Ντάξει εγώ είμαι και λίγο νοσταλγός της χρυσής δεκαετίας 80-90, τα ξέρεις, καμία παναγία την ρίχνω σε "οπαδάρες".
Barry Prudom-He's Public Enemy No1.