Οι αγαπημένοι Procession ξεκινάνε το tour "Pacto de Sangre - the Doom of Europe MMXVII από την Πρωτεύουσα της Καρδιάς μου.
Την Πόλη που λατρεύω να μισώ τα τελευταία 9 σχεδόν χρόνια.
Αλλά πάντα θα βρεθεί κάποιο μικρό λαιβάκι να με κάνει να χαμογελάσω και να ξοδέψω λίγες σταγόνες από τον ιδρώτα μου.
Την προηγούμενη μέρα είχαμε το χριστουγεννιάτικο τραπέζι της εταιρείας - είμαστε Ασιάτες μη χριστιανοί οπότε δεν είχε πικάντικα σκηνικά με μεθύσια και γαμήσια σαν τους ντόπιους - οπότε και ήμουν λίγο κομμένος αφού γύρισα απ την δουλειά.
Το σκεφτόμουν για κανά δίωρο να μην τιμήσω αλλά τελικά λέω...Τι θα γράψω στα παιδιά πίσω στο φόρουμ. Με τι κούτελο θα βγω στην κοινωνία την μεταλλική και θα λέω ότι δεν είδα την μπάντα γιατί έχω σαπίσει στον καναπέ;!
Έτσι, έχοντας εσάς στην σκέψη μου, ανέβηκα στο ποδήλατό μου και πήγα στο μετρό, για να με πάει στο τραίνο για να πάω στο λάιβ που γινόταν σε μια συναυλιακή τρύπα κάπου τρέντι.
Το μέρος δεν θα το περιγράψω αλλά δεν έχει αλλάξει καθόλου απ την τελευταία φορά. The lord weird slough feg νομίζω ήταν. Βρείτε το ριπορτ.
Έφτασα εκεί κατα τις 21:02. Ώρα έναρξης 21:00...κάτι μου βρώμισε στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Καθυστερήσεις; Ακόμα γλεντάγανε την πρόκριση στο Μουντιάλ της Ρωσσίας; Καριόληδες. Θα μας κλείσουν το σπίτι..Τι ώρα θα κοιμηθούμε και σήμερα;
Τέσπα. Παίρνω μια μπύρα για να σπάσω τον πάγο και πηγαίνω προς τα μέσα. Είμασταν καμιά 10αριά αραιά αραιά αν και νομίζω πως ήταν και 1-2 απ τα συγκροτήματα σε αυτούς τους 10. Άντε και άλλοι 10 σκορπισμένοι τριγύρω.
Ξεκινάνε οι altar of oblivion με κανα μισάωρο καθυστέρηση και ομολογώ ότι πέρασε ευχάριστα η ώρα με το παραδοσιακό τους ντουμ. Δεν τρελάθηκα αλλά ήταν ότι ακριβώς χρειαζόμουν για να μπω στο κλίμα. Εχουμε γίνει και καμια 25αριά ήδη. 22:14 τελειώνουν το σετ τους μέσα σε διθύραμβους. Οκ, υπερβάλλω. τίμιοι είναι. Δανοί. Ετοιμάζουν και δίσκο λέει. Παίξανε ενα νέο κομμάτι το οποίο δεν ήταν και τίποτα το ιδιαίτερο. Πολύ γρήγορο για την φάση που είμαι. Τσιμπάω μια δεύτερη μπύρα και περιμένω.
Η ώρα πάει 22:37 μέχρι να ξεκινήσουν οι Procession. Παίξανε δυνατά με ωραίο ήχο για καμιά ώρα+ και ήμασταν περίπου 30... Πάνω που είχα αρχίσει να ζεσταίνομαι λένε τελευταίο κομμάτι. Οπότε την έκανα και γω προς το τέλος μιάς και η επιστροφή είχε και ποδήλατο. Γενικά με άρεσαν. Έχω ακούσει κάμποσες φορές τον καινούριο δίσκο και είναι δυνατός. Αν σας πέσουν στην αντιλήψή σας και έχετε όρεξη για παραδοσιακό ντουμ επενδύστε.
Τα λέμε την επόμενη βδομάδα με Lord Vikar- άραγε σε ποια τρύπα να παίζουν εκείνοι;