Λοιπόν, όπως είχα πει ακολουθούν σκαναρισμένες δισκοκριτικές από Pop&Rock της περιόδου '82-'87. Να δείτε δηλαδή πόσο άσχετοι είναι οι άνθρωποι όταν πρόκειται για κάτι νέο/πρωτόγνωρο(σ.σ: Με κανένα τρόπο δε θέλω να αρχίσουν μαλακίες περί θαψίματος nu-metal κλπ νέων ειδών metal ως πρωτόγνωρων, αξιωματικά αυτά είναι για τα σκουπίδια.-).
Και ξεκινάμε(Δεν σχολιάζω όσα γράφονται, να έχετε την ευχαρίστηση εσείς
)...
-Με το απόλυτο mainstream πλέον... Διαβάστε τι γράφει ο Στ.Παναγιωτόπουλος για το Kill'em All.
To '86 o Στ. Παναγιωτόπουλος πήρε πίσω όσα είχε πει για το Kill'em All(Εποχές λίγο μετά το Masters of Puppets και ένα μήνα πριν το θάνατο του Burton)..
-Και συνεχίζουμε με το έταιρο mainstream συγκρότημα της σημερινής εποχής, Iron Maiden και το Powerslave(τάδε έφη Γ.Μαλαθρώνας).
-Και ακολουθούν οι J.Priest, η κριτική του Π.Κωνσταντέα για το Unleashed in the East(δυστυχώς δεν βρήκαμε την κριτική του Defenders of the Faith, εξίσου αστεία
).
-Πάμε και στους γερόλυκους πλέον Saxon. Κριτική για το Crusader(του Π.Κωνσταντέα)...
-Ακολουθούν Queensryche με το Warning(κατα τον Ν.Μποσινάκη).
-Τώρα Omen, τα λίγα αλλά ξεκαρδιστικά που γράφτηκαν για το Battle Cry(κατά τον Στ.Παναγιωτόπουλο).
-Κλείνοντας έχουμε κάτι ειδικό για την MorphineChild, κριτική του EP Dungeons are Calling. Μέχρι και εμένα με πείραξαν όσα γράφτηκαν, ξέρουν κάποιοι πόσο μου αρέσουν οι Savatage και ποια τραγούδια
.