Τους Creshna δυστυχώς δεν μπόρεσα να τους παρακολουθήσω γιατί είχαμε σοβαρή κουβέντα με Ra Pariah και Art In Haste για σουβλάκι στο Λαϊκό, σκάκι και Holy Martyr.

Οι Allochiria ήταν ο λόγος που ανέβηκα γιατί ήθελα να τους δω επιτέλους μια φορά και άξιζε 100% το όλο τρέξιμο, συ-γκλο-νι-στι-κή εκτέλεση του Lifespotting και το γλυκύτατο/χαριτωμένο/κιουτ και-άλλα-τέτοια-magenta-επίθετα πλάσμα που χαμογελούσε σαν μικρό παιδάκι στο μερτς και ίσα που ακουγόταν στο μικρόφωνο για να χαιρετήσει ντροπαλά το κοινό, να μεταμορφώνεται σε κάθε τραγούδι, είτε με την πλάτη στο κοινό είτε μπροστά να χτυπιέται/να κλαίει/να ΝΙΩΘΕΙ κάθε στίχο. Εμένα αυτές οι ερμηνείες-κατάθεση ψυχής μού αρέσουν πάρα πολύ και κάποια στιγμή θα κάνω και ένα θρεντ με τον Stanne να θρηνεί στο Lethe αλλά οντόπικ και πάλι, τα 60' μου φάνηκαν τόσο λίγα, ήθελα οπωσδήποτε 2 κομμάτια ακόμα τουλάχιστον

Κρέντιτς και για τη 2η δισκάρα στη σειρά και για το πόσο προσγειωμένοι και κουλ φαίνονται από κοντά, από τα λίγα που μπόρεσα να πω δηλαδή μαζί τους στο μερτς, ανυπομονώ απλά για την επόμενη φορά.

Τους U217 τους έχω δει περισσότερες φορές από κάθε άλλη ελληνική μπάντα και όποτε προσπαθώ να σκεφτώ ποια ήταν η καλύτερη κολλάω γιατί όλες είναι στα ίδια απλησίαστα επίπεδα, το Σάββατο ας πούμε είδαμε μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ εκτέλεση του Swallow και η Τάνια λέει ήταν άρρωστη με φάρμακα κλπ, τι άλλο να πει κανείς.

@manosg, σόρυ που για 5'' κόλλησα και κοιτούσα στο μερτς μήπως όντως είχε μπλουζάκι με τριβόλια