Βραδυφλεγείς: Ανάφλεξη

[gylve]

λοιπόν, όχι ακριβώς self. ραφμίξ από τον επερχόμενο δίσκο.

http://y2u.be/HRN-1v0YhlE

Πρόκειται για συνένωση δύο τραγουδιών. Το πρώτο τραγούδι (Το παιδί από την Κρήτη, στίχοι/μουσική: Μάνος Χατζιδάκις) εμπεριέχεται στο δεύτερο (Θα ξανάρθω σε πέντε γενιές, στίχοι/μουσική: Άγγελος Παπαγεωργίου) με σαφή αναφορά στους στίχους. Το παιδί από την Κρήτη λέγεται πως αρχικά ήταν “το παιδί απ'το Παγκράτι” και το έγραψε ο Χατζιδάκις για τον εαυτό του. Μέσα στους στίχους του εμείς, μεταξύ άλλων, αναγνωρίσαμε νοήματα που θα μπορούσαν άνετα να αναφέρονται στους πολιτικούς κρατούμενους. Το Θα ξανάρθω σε πέντε γενιές από την άλλη είναι ένα κομμάτι γραμμένο για τον Λάμπρο Φούντα. Σχεδόν αναπόδραστα αυτά τα δύο συναντήθηκαν και έγιναν ένα τραγούδι που μιλάει για αυτούς που αποφάσισαν να δώσουν την ελευθερία, ή ακόμα και την ίδια τους τη ζωή, για την υπόθεση της ατομικής και κοινωνικής απελευθέρωσης. Δεν πρόκειται για ένα τραγούδι ηρώων, άλλωστε δε μας αρέσουν καθόλου οι ήρωες, αλλά για ένα προσκλητήριο. Είναι ένα τραγούδι μνήμης σε/για όσους αγωνίζονται, ρισκάροντας ακόμα και την ίδια τους τη ζωή. Στο τραγούδι δεν αναφέρεται ο Χριστόφορος Μαρίνος, όχι γιατί αμφισβητείται η πολιτική του ταυτότητα και δράση, αλλά όσα ονόματα ακούγονται είναι ανθρώπων που δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια ενεργειών του αντάρτικου.

[gylve]

Οι Βραδυφλεγείς: ανάφλεξη είμαστε ένα αναρχικό συγκρότημα από την Κέρκυρα. Ξεκινήσαμε να παίζουμε κάπου στα μέσα του 2014 με σκοπό να κάνουμε διασκευές πολιτικών τραγουδιών, κάτι που σύντομα εξελίχθηκε στο να γράφουμε τη δική μας μουσική πάνω στους αρχικούς στίχους, τους οποίους και έχουμε κρατήσει ως έχουν γιατί θεωρούμε πως ακόμα και αν φαίνονται σε κάποιον/α παρωχημένοι , αποτυπώνουν μια συνέχεια τόσο της κοινωνίας όσο και του πολιτικού τραγουδιού. Θεωρούμε πως σε μία πολιτική μπάντα πρέπει τα μέλη της να έχουν και ανάλογη παρουσία.Όσοι συμμετέχουμε στο συγκρότημα έχουμε πολλάκις συναντηθεί σε κινηματικές διαδικασίες και συνελεύσεις, δρούμε μαζί πολιτικά και αυτό είναι που σε συνδυασμό με το αμιγώς πολιτικό των τραγουδιών, κάνει την μπάντα όχι απλά πολιτική, αλλά και στρατευμένη. Όχι θεωρώντας πως η μουσική (δημιουργία εν γένει) αρκεί ή θα φέρει την επανάσταση, αλλά είναι ένας ακόμα τρόπος για να πούμε πράγματα, είναι ένας ακόμα τρόπος για να υπάρχουμε. Συγχρόνως πρέπει να τονίσουμε πως το στρατευμένο δεν αναιρεί την ανάγκη της δημιουργίας, της έκφρασης.

Επιλέγουμε να παίζουμε χωρίς αντίτιμο καθώς θεωρούμε πως παρόλο που η διασκέδαση είναι "μερικό" και δεν είναι καν επαρκής πτυχή της δράσης μας, θέλουμε να συντελείται με κάποιους όρους και με νόημα. Επιλέγουμε να μην παίζουμε σε μαγαζιά, σε εκδηλώσεις κομματικών οργανώσεων, σε συναυλίες που αποσκοπούν στο προσωπικό κέρδος. Αντίστοιχα δεν αποσκοπούμε και στο δικό μας κέρδος, και πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως όποιο αντίτιμο υπάρχει σε ότι κυκλοφορούμε (προς το παρόν t-shirt, στο μέλλον μάλλον και cd) θα διατίθεται για τα έξοδα της μπάντας (ηχογράφηση, μεταφορικά έξοδα που δεν γίνεται να καλύπτονται εξ ολοκλήρου από τους χώρους που μας καλούν, κτλ).

bandcamp