Όταν το "αγροτικό" σου είναι σε μπαντάρες όπως οι Night on Earth και εκεί έχεις ξεδιπλώσει ικανότητες και ταλέντο που αφήνουν τους από κάτω με ανοιχτό το στόμα, δεν είναι καθόλου παράξενο, όταν αποφασίσεις να κάνεις την πρώτη σου προσωπική δουλειά, να κυκλοφορήσεις ένα έπος αυτού του διαμετρήματος.

Είχα ιδιαίτερη σχέση με τους ΝοΕ όσο ήμουν κάτοικος λεκανοπεδίου καθώς τους είχα πετύχει κάμποσες φορές live, μία και με τον Θανάση εννοείται. Η μπάντα εκείνη ήταν τουλάχιστον ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς ήταν κάτι σαν μια πιο κλασική (σε ενορχήστρωση) εκδοχή των Portishead ανακατεύοντάς το με τις post-rock νόρμες οι οποίες 10+ χρόνια πριν έχω την εντύπωση ότι δεν είχαν γίνει η μανιέρα που είναι σήμερα. Το ατού των ΝοΕ βεβαίως ήταν η μικροκαμωμένη και λεπτεπίλεπτη Σοφία από την οποία δε μπορούσες να φανταστείς ότι μπορούσε να βγει τέτοια δύναμη, απλά κοιτώντας την. Όλη η κολεκτίβα ΝοΕ πάντα αποτελούνταν από πολύ καλούς μουσικούς, αλλά αυτή η φωνή τους απογείωνε.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω παρακολουθήσει την εξέλιξη και τις δραστηριότητες της Σοφίας εδώ και πολλά χρόνια, και αυτό εδώ το album είναι μια αναπάντεχη ευχάριστη έκπληξη. Η κοπέλα προφανώς εδώ κάνει ό,τι θέλει, και αυτό δείχνει και το εύρος των ακουσμάτων της. Πατώντας ακόμη και σε avant-garde όρια, χρησιμοποιεί ακουστικά αλλά και ελληνικά παραδοσιακά όργανα για να αφήσει πάνω αυτή την πανέμορφη φωνή που πατάει πότε σε jazz ρυθμούς και πότε σε πιο κλασικούς, πάντα με μια έντονη σκοτεινή μελωδικότητα και μια υποβόσκουσα "νορβηγίλα" στη ατμόσφαιρα. Πχ εγώ άκουσα πολύ Kari στη φάση σε πολλά σημεία μεταξύ άλλων. Τεσπα πολλά είπα, ακούστε και μόν@(sic) σας.



Και όλο το δισκάκι στο https://sofiasarri-innerear.bandcamp.com/album/euphoria