01. On A Tuesday
02. Tongue Of God
03. Meaningless
04. Silent Gold
05. Full Throttle Tribe
06. Reasons
07. Angels Of Broken Things
08. The Taming Of A Beast
09. If This Is The End
10. The Passing Light Of Day
Αυτό εδώ το ποστ της Kuolema για το BE είναι ένα από τα αγαπημένα μου έβερ στο er και το έχω διαβάσει πολλές φορές, θα ήθελα να κάνω κάτι παρόμοιο για αυτόν τον δίσκο αλλά εκτός του ότι δεν μπορώ δεν νομίζω ότι έχει και πολύ νόημα, οπότε θα τα πω όπως μου έρχονται.
Σε ένα θρεντ (που δε βρίσκω τώρα) κάποιος έγραψε ότι ο Gildenlow μεγάλωσε, άλλαξε η ζωή του, το έχει δει αλλιώς και δεν πρόκειται να γράψει ξανά ένα Perfect Element ή Remedy Lane ή να αγγίξει ξανά έτσι το θέμα της απώλειας και τέλος πάντων deal with it. Η περιπέτεια που πέρασε πρόσφατα όμως (50-50 αν θα πέθαινε, από σαρκοφάγο βακτήριο) αλλάζει τα πράγματα. Αν έχει μείνει κανείς που δεν τους έχει ξεγράψει εντελώς μετά το scarsick και τα linoleum/road salts/falling home και ακούσει τον καινούριο δίσκο, νομίζω θα πάθει ένα τεράστιο σοκ, προσωπικά το βάζω στα ίδια επίπεδα με τα TPE/RL και δε με πειράζει να το συζητήσω για παραπάνω.
Τέρμα οι 70s αναζητήσεις και επιρροές, τέρμα ο περίεργος ήχος, εδώ έχουμε prog από τα παλιά, τα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ παλιά με το καλύτερο lineup που είχαν ποτέ μετά το ΒΕ (το scarsick δεν το υπολογίζω γιατί ο Langell είχε ήδη αποφασίσει ότι θα φύγει) και ο νέος κιθαρίστας αναπληρώνει επάξια και με το παραπάνω το κενό του άλλου Johan, πράγμα που αποδεικνύεται από το πόσο μεγάλο ρόλο του έχει δώσει ο Gildenlow συνθετικά αλλά και στα λάιβ.
Το πώς ξεκινάει ο δίσκος, η προγκιά του reasons, το solo στο angels of broken things, οι στίχοι, το επικό κλείσιμο, όποιος βρει λόγια ας τα πει και σε μένα, εγώ (που τα road salts τα λατρεύω) δεν πίστευα ότι μπορούσαν να βγάλουν ξανά τέτοιο συγκλονιστικό υλικό.
These were the reasons. The. Rea. Sons.