Happiness (aka ευτυχία)

[FIXXXER]

Με αφορμη αυτο: http://theoatmeal.com/comics/unhappy

Discuss. Πως οριζετε την ευτυχια στο περιπου? Νιωθετε ευτυχισμενοι/ες? Τι αποψη εχετε για το αρθρο στο oatmeal?


Προσωπικα, αν και μεγαλος φαν του Oatmeal, με νευριασε παρα πολυ η αναγνωση αυτης της αποψης. Ειναι μια ομορφη και ενδιαφερουσα αποψη σε καποια σημεια, και σιγουρα σωστος ο τροπος παρουσιασης της, αλλα μου δειχνει πως αυτος που το εγραψε δεν πολυκαταλαβαινει τι σημαινει το να εισαι ευτυχισμενος, οχι γιατι δεν ειναι ή γιατι δεν εχει υπαρξει ποτε, απλα γιατι μαλλον ειναι ασχετος με τον ορισμο ή γιατι ειναι απληστος στην πραγματικοτητα. Το παρουσιαζει λες και οσοι δηλωνουν ευτυχισμενοι εννοουν πως ξυπνανε καθε μερα με χαμογελο και μεχρι το βραδυ εχουν πραγματοποιησει ολα τους τα ονειρα. Οχι, δεν ειναι αυτο η ευτυχια. Προσωπικα δηλωνω ευτυχισμενος, αλλα ουτε ημουν παντοτε, ουτε πιστευω πως θα ειμαι παντα. Δε χρειαζεται να νιωθω ολοκληρωμενος σε καθε εκφανση της ζωης μου για να δηλωνω ευτυχισμενος, και οπως το βλεπω πλεον (γιατι παλιοτερα το εβλεπα πολυ πιο απαισιοδοξα και μιζερα), μου αρκουν καποια πολυ απλα πραγματα για να ειμαι ευτυχισμενος, τα οποια θεωρω οτι ειμαι τυχερος που εχω.





ΥΓ. Ας μην καταπιαστουμε με το φαινομενο της καταθλιψης, ειδικα οταν αυτη παρουσιαζεται σε ατομα που ειναι hard wired. Εκει μονο συμπονοια και βοηθεια, αλλη περιπτωση ομως, που δε μπορει να κριθει με τον ιδιο τροπο το "εισαι ευτυχισμενος/η κι αν οχι, γιατι?"

[Parasight]

ατομα που ειναι hard wired.

...to self-destruct?

[When Black Roses Bloom]

Όρεξη που την έχεις και εσύ πρωί πρωί ρε μανίτσα... Δεν πάτε για ύπνο εκεί στις αποικίες ρε?

Λοιπόν, ναι, είμαι μαζί σου στην άποψη. Είναι πολύ δυαδική η άποψή του, και ας λέει και ο ίδιος για τη διαδυκότητα του happiness/unhappiness. Τώρα όσον αφορά το κομμάτι αν είναι χαρούμενος ή όχι, αν υπήρξε ποτέ κλπ, ας μήν πέσουμε και εμείς στη λακούβα που παρουσιάζει ο ίδιος. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι παράγοντες που μπορεί να τον έκαναν να γράψει αυτό το κόμικ/κάνει αυτό το σχέδιο: ηλικία, ψυχική υγεία, οικογενειακή κατάσταση κλπ κλπ.

Και εδώ πηδάω στο άλλο κομμάτι, και λέω ότι ναι, παλιότερα ΠΙΣΤΕΥΑ ότι δεν είμαι χαρούμενος, τα έβλεπα διαδυκά, γιατί επικεντρωνόμουν σε ένα πράγμα το οποίο πίστευα ότι θα με έκανε χαρούμενο (και εδώ είναι που βρίσκω τις ομοιότητες στον εαυτό μου με αυτά που αναφέρει στο κόμικ). Μεγαλώνοντας όμως (και εδώ είναι που λέω για την ηλικία στους παραπάνω λόγους), αποκτόντας νέες εμπειρίες, καλές και κακές, γνωρίζοντας και μιλόντας με κόσμο, διαβάζοντας λίγο παραπάνω κάνοντας ίσως μερικές μαλακίες παρά πάνω, είδα μέσα απο ένα άλλο πρίσμα πολλά πράγματα. Αναθεώρησα τη ζωή μου πολλές πολλές φορές.

Έν κατακλείδι, είμαι χαρούμενος άνθρωπος. Τουλάχιστον, θέλω να πιστεύω. Ξέρω π.χ. ότι βρίσκω χαρά στο να παίζω rpg, να καβαλάω μοτοσυκλέτες. Φτάνω πάνω σε κορυφές βουνών και βλέπω μετά απο μήνες τις φωτογραφίες και χαίρομαι μονάχος. Υπάρχουν πράγματα που μου φέρνουν χαμόγελο στα χείλη, ίσως όχι 24/7 αλλά πολλές απο τις ώρες της μέρας. Και εδώ είναι που συμφωνούμε Φίξξξερ.

[Parasight]

μου δειχνει πως αυτος που το εγραψε δεν πολυκαταλαβαινει τι σημαινει το να εισαι ευτυχισμενος, οχι γιατι δεν ειναι ή γιατι δεν εχει υπαρξει ποτε, απλα γιατι μαλλον ειναι ασχετος με τον ορισμο ή γιατι ειναι απληστος στην πραγματικοτητα.

Μην το πάρεις ως επίθεση, θέλω να κάνω κουβέντα, ειλικρινά. Αλλά εδώ, τουλάχιστον με τις λέξεις που χρησιμοποιείς, είναι λες και εσύ έχεις στην κατοχή σου τη συμπαντική αντικειμενική αλήθεια για την έννοια της ευτυχίας και ο άλλος δεν την έχει καταλάβει. Μόνο εγώ καταλαβαίνω ότι, όπως και τα περισσότερα συναισθήματα/αισθήσεις στη ζωή, αυτό είναι κάτι υποκειμενικό;
Πχ για κάποιον ευτυχία μπορεί να είναι να έχει πολλά λεφτά για να αποκτά ό,τι θέλει. Υλιστής; Άπληστος; Ε και; Λογαριασμό θα σου δώσει; Για αυτόν, αυτό είναι ευτυχία. Για άλλον μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο, σε υλικό ή πνευματικό επίπεδο ή σε οποιοδήποτε άλλο επίπεδο. Και σε συνάρτηση με ό,τι εγγενείς ψυχαναγκασμούς κουβαλάει ο καθένας. Εδώ άλλος είναι μαζοχιστής και γουστάρει κυριολεκτικά πόνο ξέρω γω. Ποιος είμαι εγώ ή οποιοσδήποτε να του πει ότι δεν τα ξέρει καλά και να ακούσει εμένα για τον ορισμό της ευτυχίας;

Για μένα τεσπα, η ευτυχία σίγουρα δεν είναι άσπρο-μαύρο γιατί σκατά συμβαίνουν στη ζωή κάθε μέρα. Η φάση είναι τα σκατά να μην υπερτερούν έναντι των καλών μέσα στο μυαλό μου, ή τουλάχιστον να απασχολώ το μυαλό μου με τα καλά τόσο ώστε να μου αποσπούν την προσοχή αρκετά ώστε να μπορώ να ζήσω με τα σκατά που ζω κάθε μέρα έτσι κι αλλιώς. Όλα αυτά από τη στιγμή που δε διαγράφεται κανένα ευνοϊκό μέλλον όσον αφορά συνθήκες διαβίωσης σε αυτό το κωλομέρος. Άρα λοιπόν, όλα είναι γκρίζα με μια ροπή προς το μαύρο. Το μυστικό επίσης είναι να δεχτείς και αυτό.

[paddy honey]

[FIXXXER]

μου δειχνει πως αυτος που το εγραψε δεν πολυκαταλαβαινει τι σημαινει το να εισαι ευτυχισμενος, οχι γιατι δεν ειναι ή γιατι δεν εχει υπαρξει ποτε, απλα γιατι μαλλον ειναι ασχετος με τον ορισμο ή γιατι ειναι απληστος στην πραγματικοτητα.

Μην το πάρεις ως επίθεση, θέλω να κάνω κουβέντα, ειλικρινά. Αλλά εδώ, τουλάχιστον με τις λέξεις που χρησιμοποιείς, είναι λες και εσύ έχεις στην κατοχή σου τη συμπαντική αντικειμενική αλήθεια για την έννοια της ευτυχίας και ο άλλος δεν την έχει καταλάβει. Μόνο εγώ καταλαβαίνω ότι, όπως και τα περισσότερα συναισθήματα/αισθήσεις στη ζωή, αυτό είναι κάτι υποκειμενικό;
Πχ για κάποιον ευτυχία μπορεί να είναι να έχει πολλά λεφτά για να αποκτά ό,τι θέλει. Υλιστής; Άπληστος; Ε και; Λογαριασμό θα σου δώσει; Για αυτόν, αυτό είναι ευτυχία. Για άλλον μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο, σε υλικό ή πνευματικό επίπεδο ή σε οποιοδήποτε άλλο επίπεδο. Και σε συνάρτηση με ό,τι εγγενείς ψυχαναγκασμούς κουβαλάει ο καθένας. Εδώ άλλος είναι μαζοχιστής και γουστάρει κυριολεκτικά πόνο ξέρω γω. Ποιος είμαι εγώ ή οποιοσδήποτε να του πει ότι δεν τα ξέρει καλά και να ακούσει εμένα για τον ορισμό της ευτυχίας;

Για μένα τεσπα, η ευτυχία σίγουρα δεν είναι άσπρο-μαύρο γιατί σκατά συμβαίνουν στη ζωή κάθε μέρα. Η φάση είναι τα σκατά να μην υπερτερούν έναντι των καλών μέσα στο μυαλό μου, ή τουλάχιστον να απασχολώ το μυαλό μου με τα καλά τόσο ώστε να μου αποσπούν την προσοχή αρκετά ώστε να μπορώ να ζήσω με τα σκατά που ζω κάθε μέρα έτσι κι αλλιώς. Όλα αυτά από τη στιγμή που δε διαγράφεται κανένα ευνοϊκό μέλλον όσον αφορά συνθήκες διαβίωσης σε αυτό το κωλομέρος. Άρα λοιπόν, όλα είναι γκρίζα με μια ροπή προς το μαύρο. Το μυστικό επίσης είναι να δεχτείς και αυτό.

Δεν το παιρνω ως επιθεση γιατι ξερω οτι εισαι προκλητικος απο τη φυση σου και ψαχνεις να βρεις παντα αντιθεσεις στα λεγομενα του αλλου (χωρις να το κανεις εδω περα, δες υστερογραφο) Δεν εννοω πως εγω κατεχω τον αντικειμενικο ορισμο της ευτυχιας, ισα ισα που δεν ειμαι σιγουρος αν εχω καν καποιον διαχρονικο ορισμο, γιατι σε καθε φαση της ζωης μου εβρισκα την ευτυχια σε αλλα πραγματα, με καποια να ειναι σταθερες φυσικα. Αλλα αυτος ο τυπος ισχυριζεται οτι δε ΜΠΟΡΕΙ να ειναι ευτυχισμενος. Και ολα οσα περιγραφει κατω απο την εισαγωγη του, ουσιαστικα δειχνουν πως τον κανει ευτυχισμενο να εχει καποια προκληση, καποιο στοχο, να ταλαιπωρειται μεχρι να πετυχει το στοχο του ή να ματωνουν τα ποδια του μεχρι να ανεβει στην κορυφη του βουνου ξερω γω.

Γι αυτο λεω οτι δεν ξερει τι σημαινει ευτυχια μαλλον. Γιατι ενω σημαινει κατι διαφορετικο για τον καθενα, αυτος νομιζει πως σημαινει κατι σχετικα συγκεκριμενο (μεσα σε καποια πλαισια), το οποιο αυτος δε μπορει να πετυχει. Εκει ειναι που εκνευριστηκα, γιατι μου φαινεται λιγο δηθεν η φαση "ω ρε φιλε ειμαι τοσο σκατα, ειμαι καλλιτεχνης και αρα υποφερω και ειμαι βασανισμενη ψυχη και δε μπορω να ησυχασω, και γουσταρω να ταλαιπωρουμαι κι ας μην ειμαι ποτε ευτυχισμενος"


ΥΓ. Απλα δεν επρεπε να γραψω "ασχετος με τον ορισμο" , γραψε λαθος. Δε θεωρω οτι υπαρχει ορισμος αλλωστε, γι αυτο ρωταω και στο τοπικ.

[When Black Roses Bloom]

Δεν το παιρνω ως επιθεση γιατι ξερω οτι εισαι προκλητικος απο τη φυση σου και ψαχνεις να βρεις παντα αντιθεσεις στα λεγομενα του αλλου (χωρις να το κανεις εδω περα, δες υστερογραφο) Δεν εννοω πως εγω κατεχω τον αντικειμενικο ορισμο της ευτυχιας, ισα ισα που δεν ειμαι σιγουρος αν εχω καν καποιον διαχρονικο ορισμο, γιατι σε καθε φαση της ζωης μου εβρισκα την ευτυχια σε αλλα πραγματα, με καποια να ειναι σταθερες φυσικα. Αλλα αυτος ο τυπος ισχυριζεται οτι δε ΜΠΟΡΕΙ να ειναι ευτυχισμενος. Και ολα οσα περιγραφει κατω απο την εισαγωγη του, ουσιαστικα δειχνουν πως τον κανει ευτυχισμενο να εχει καποια προκληση, καποιο στοχο, να ταλαιπωρειται μεχρι να πετυχει το στοχο του ή να ματωνουν τα ποδια του μεχρι να ανεβει στην κορυφη του βουνου ξερω γω.

Γι αυτο λεω οτι δεν ξερει τι σημαινει ευτυχια μαλλον. Γιατι ενω σημαινει κατι διαφορετικο για τον καθενα, αυτος νομιζει πως σημαινει κατι σχετικα συγκεκριμενο (μεσα σε καποια πλαισια), το οποιο αυτος δε μπορει να πετυχει. Εκει ειναι που εκνευριστηκα, γιατι μου φαινεται λιγο δηθεν η φαση "ω ρε φιλε ειμαι τοσο σκατα, ειμαι καλλιτεχνης και αρα υποφερω και ειμαι βασανισμενη ψυχη και δε μπορω να ησυχασω, και γουσταρω να ταλαιπωρουμαι κι ας μην ειμαι ποτε ευτυχισμενος"

Νομίζω ότι τα περισσότερα απο τα λεγόμενα κάποιου, στου οποίου τα παπούτσια δεν περπατάμε, μας φαίνονται δήθεν. Μπορεί και να είναι ιδέα μου, αλλά έχω και εγώ αυτή την εντύπωση. Η μπορεί απλά να είναι κραυγή βοηθείας που λένε.

[FIXXXER]

Μπα, δεν ισχυει. Τα δικα σου λεγομενα και του Παρασαητ ας πουμε για την ευτυχια μου βγαζουν πολυ περισσοτερο νοημα

[Dr.Gonzo]

Νομίζω ότι τα περισσότερα απο τα λεγόμενα κάποιου, στου οποίου τα παπούτσια δεν περπατάμε, μας φαίνονται δήθεν. Μπορεί και να είναι ιδέα μου, αλλά έχω και εγώ αυτή την εντύπωση. Η μπορεί απλά να είναι κραυγή βοηθείας που λένε.

Σωστό αυτό. Συμπληρώνει την σκέψη μου πως ευτυχία για τον καθένα είναι σε μεγάλο βαθμό οι ατομικές προσδοκίες (ρεαλιστικές ή μη) και κατά πόσο αυτές ικανοποιούνται. Ο καθένας μας προσδοκεί σε κάτι. Κάτι να του συμβεί, κάτι να πετύχει, κάτι να κερδίσει, υλικό ή συναισθηματικό. Είναι μάλιστα τόσο εξατομικευμένο που ακόμα και σε περιπτώσεις που κάποιοι έχουν και πολλά υλικά αγαθά και προοπτικές για "υψηλό" επίπεδο ζωής και σχέσεις με πολύ συναισθηματική ανταπόδοση κλπ κλπ... πάλι δεν είναι ευτυχισμένοι, καθώς στο κεφάλι τους μπορεί να υπάρχουν προσδοκίες που δεν πραγματώνονται.
Αυτό με την πιθανότητα κραυγής βοήθειας από τον oatmeal μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον, γιατί πράγματι ο τύπος κάνει πολύ κόπο για να δικαιολογήσει την προσωπική του αντίληψη, που είναι τελικά... αρκετά δυσθυμική και (για να κάνει ολόκληρη ιστορία με comic strip) φαίνεται να τον απασχολεί πολύ.


Ευτυχώς που η θρας ποίηση έχει θίξει και αυτή την έκφανση της ανθρώπινης κατάστασης και έχει δώσει εφαλτήριο για προσανατολισμένη εσωτερική αναμόχλευση:

Spoiler

My lifestyle (Birth Is Pain)
Determines my death style (Life Is Pain)
A rising tide (Death Is Pain)
That pushes to the other side (It's All The Same)

Keep searching, Keep on searching
This search goes on, on and on

[sfinotouvlaki]

Εκει ειναι που εκνευριστηκα, γιατι μου φαινεται λιγο δηθεν η φαση "ω ρε φιλε ειμαι τοσο σκατα, ειμαι καλλιτεχνης και αρα υποφερω και ειμαι βασανισμενη ψυχη και δε μπορω να ησυχασω, και γουσταρω να ταλαιπωρουμαι κι ας μην ειμαι ποτε ευτυχισμενος"

Εγώ διαφορετικά διάβασα το κόμικ. Συγκεκριμένα, μου φάνηκε πως απλώς εκνευρίστηκε (όπως εσύ), ας πούμε, από την "άσπρο-μαύρο" οσμή που έχουν συνήθως οι κουβέντες μας για την ευτυχία και έκανε ένα κόμικ όπου λέει, "οκ, αν αυτό είναι ευτυχία, δεν είμαι ευτυχισμένος, αλλά δεν είμαι ούτε και δυστυχισμένος, γιατί πολύ απλά δεν αντιλαμβάνομαι έτσι αυτό που φαίνεται να εννοείται με τον όρο "ευτυχία"". Δεν νομίζω ότι ο σκοπός του ήταν να πει για τις βασανισμένες ψυχές. Άλλωστε, στο τελευταίο καρέ, λέει καθαρά "I'm not unhappy" - απλώς προσπαθεί να πει ότι είναι κάπως πιο πολύπλοκο το θέμα "ευτυχία-ικανοποίηση-νόημα" από τον τρόπο που το αντιμετωπίζει ένα δίπολο "ευτυχίας-δυστυχίας", όπου, αν δεν είσαι το ένα είσαι το άλλο, και το να είσαι ευτυχισμένος σημαίνει ότι λίγο πολύ είσαι με το χαμόγελο στα χείλη αιώνια γιατί δεν έχεις απολύτως τίποτα να σου προξενήσει ανησυχία.

[sfinotouvlaki]

Πχ για κάποιον ευτυχία μπορεί να είναι να έχει πολλά λεφτά για να αποκτά ό,τι θέλει. Υλιστής; Άπληστος; Ε και; Λογαριασμό θα σου δώσει; Για αυτόν, αυτό είναι ευτυχία. Για άλλον μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο, σε υλικό ή πνευματικό επίπεδο ή σε οποιοδήποτε άλλο επίπεδο. Και σε συνάρτηση με ό,τι εγγενείς ψυχαναγκασμούς κουβαλάει ο καθένας. Εδώ άλλος είναι μαζοχιστής και γουστάρει κυριολεκτικά πόνο ξέρω γω. Ποιος είμαι εγώ ή οποιοσδήποτε να του πει ότι δεν τα ξέρει καλά και να ακούσει εμένα για τον ορισμό της ευτυχίας;

Δεν έχει να κάνει με το αν θα δώσει λογαριασμό σε κάποιον, αλλά με το αν ο ορισμός που δίνει στην έννοια έχει εσωτερική ισορροπία ή αν είναι ασυνάρτητος. Καθένας μπορεί να βρίσκει την "ευτυχία" αλλού, ας πούμε στη μικρή προσπάθεια, στον πόνο, στη συνεχή δουλειά, αλλά αν είναι να βγάλουμε μεταξύ μας νόημα, θα πρέπει να βρούμε τι κοινό έχουν όλα αυτά πίσω από τη φαινομενική διαφορά τους. Κοινώς, μπορεί να μας κάνουν διαφορετικά πράγματα "ευτυχείς", αλλά πρέπει να έχουμε λίγο-πολύ έναν παρεμφερή ορισμό για το τι είναι ευτυχία. Η λέξη, όπως τη χρησιμοποιούμε και οι δύο, να δείχνει προς την ίδια κατεύθυνση, γιατί, διαφορετικά, απλώς υπάρχει ασυνεννοησία, "τρία πουλάκια κάθονταν" κ.λπ. Τι κοινό μπορεί να έχουν, λοιπόν, όλα αυτά; Μπορεί να είναι το αίσθημα ικανοποίησης και πληρότητας που μας αφήνουν, μπορεί να είναι ότι τα βρίσκουμε εγγενώς φορτισμένα με νόημα. Μπορεί καθένας να βρίσκει πληρότητα, ικανοποίηση και νόημα σε κάτι διαφορετικό, αλλά δε σημαίνει για όλους η λέξη "ευτυχία" κάτι διαφορετικό. Σημαίνει την κατάσταση πληρότητας, ικανοποίησης και νοήματος και τα παραπάνω παραδείγματα είναι απλώς επί μέρους περιπτώσεις (το ειδικό) του ορισμού (το γενικό). Και αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο μπορούμε να πούμε ότι ένας ορισμός ή μια ανάλυση της έννοιας "ευτυχία", είναι καλύτερη από μια άλλη. Αυτό κάνει ουσιαστικά το κόμικ. Λέει πως ο συνηθισμένος απόλυτος (διπολικός) τρόπος χρήσης της έννοιας, δεν είναι αρκετά καλός, γιατί δεν περιγράφει ικανοποιητικά τον πλούτο της ανθρώπινης εμπειρίας.

[Xtikio]

1. ο οτμιλ ειναι καταθλιπτικός
2. το χάπι, ίσως να πηγαίνει ανάλογα με το πρίσμα που βλέπεις το τι συμβαίνει τριγύρω και το πόσο ευγνώμων είσαι για μερικά πράματα. ίσως, δεν ξέρω. σίγουρα ισως δλδ

[KoiliaSamprela]

Εγώ κατάλαβα πάντως (με τα φτωχά μου εγγλέζικα) ότι θέλει να καυτηριάσει μια κατάσταση.
Από την μια ότι δεν είναι απαραίτητο αν δεν είσαι ευτυχισμένος να είσαι δυστυχισμένος και από την άλλη το βλέπω ως μια αναζήτηση (όπως άλλωστε κάνουμε και μεις εδώ) για την ευτυχία.

Δεν μπορώ να ορίσω την ευτυχία, γιατί δεν νομίζω ότι ορίζεται. Αρκετοί προσπαθούν να την ταυτίσουν με την "επιτυχία", άλλη μια υποκειμενική κατάσταση.
Το κακό για μένα είναι ότι ορίζονται και τα δύο τακτικά από την επαγγελματική αποκατάσταση.

Θα έπρεπε (?) όλα να ξεκινάνε από την ψυχική κατάσταση του κάθε ένα. Εγώ θεωρώ κάποιον ευτυχισμένο από τον τρόπο που κοιμάται, ρομαντικό? ίσως, αλλά τελικά επιστρέφουμε στην υποκειμενικότητα.
Όταν έκλεισα τα 40 πριν μερικά χρόνια μαζευτήκαμε μερικοί φίλοι να φάμε και να πιούμε. Για μένα εκείνη η στιγμή ήταν από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου. Ένιωσα αυτό που λένε "ευτυχία". Είχα την χαρά και την τύχη να νιώθω ότι περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους που με αγαπάνε και νοιάζονται για μένα, που θα μου κρατήσουν το χέρι αν το χρειαστώ.
Αυτόματα θα σας μαρτυρήσω και τον μεγαλύτερό μου φόβο και αιτία "δυστυχίας", που είναι η μοναξιά.
Όταν βλέπω ανθρώπους μόνους νιώθω πάντα υπεύθυνος και δυσκολεύομαι να το διαχειριστώ, και δεν μιλάω για ανθρώπους απλά στον κύκλο μου, αλλά γενικά.

[thanasis00]

Θα συμφωνήσω με σαμπρέλα, δε νομίζω ότι είναι εύκολο να θεωρείς ότι είσαι γενικά καθαρά χαρούμενος άνθρωπος. Το βλέπω σαν μικρά ψύγματα χαράς μέσα σε μια ζωή με οκ ή δύσκολες καταστάσεις.
Βέβαια η μοναξιά είναι κάτι αρκετά διαφορετικό, ίσως αρκετές φορές να κρύβει από πίσω και κάποια ψυχολογικά προβλήματα, οπότε θέλει προσεκτική προσέγγιση με τέτοια άτομα, και το παν είναι να ακούς τι έχουν να πουν.

[KoiliaSamprela]

να κάνουμε άλλο θρεντ για την μοναξιά να βγάλω πόνο